بحث در مورد خاطرات آماده فروش ملوانان در روزنامههای بریتانیا
۱۳۸۶ فروردین ۲۰, دوشنبهروزنامه بریتانیایی «ایندپندنت» چاپ لندن در شماره امروز خود در همین رابطه مینویسد: «نیروی دریایی و وزارت دفاع بریتانیا میگویند که میخواهند «نظارتی» بر مصاحبهها داشته باشند و نیز اینکه «حمایتی درخور در رابطه با برخورد با رسانهها» از خود نشان دهند. اینجا این پرسش پیش میآید که ادعای آنها در این میان تا چه حدی به واقعیت نزدیک است. آیا در اینجا ما از حقیقت سخن میگوییم یا شاید حتا از تحریف؟ این مصاحبهها به چه میزانی بازتاب دقیق واقعیتهایی هستند که ملوانان بازداشتشده تجربه کردهاند؟ آیا ما در اینجا با تبلیغات نظامی یا سیاسی با وسایلی دیگر سر و کار داریم؟ همانگونه که مرز میان واقعیت و سخنوری میتواند بدخواهانه به بیراهه بیانجامد، در اینجا نیز ما به آبهایی تیره وارد میشویم، مانند همان آبهای مرزی میان ایران و عراق».
روزنامه انگلیسی «تایمز» چاپ لندن نیز در رابطه با دادن اجازه به سربازان بریتانیایی جهت فروش اطلاعاتشان به رسانهها، در تفسیر شماره امروز خود مینویسد: «تصمیم دادن اجازه به ۱۵ ملوان و تفنگدار دریایی بریتانیا جهت فروش داستان بازداشتشدنشان توسط ایرانیها، بیتردید نشانه کجفکری و بدسلیقگی بود، چیزی که بخصوص پس از مرگ ۶ سرباز دیگر انگلیسی در عراق بهشدت خودنمایی میکند. این به اندازه کافی بد هست که تمامی ماجرا ما را به یاد یک سیرک میاندازد. ماجرا یادآور یک کمدیست که انگار مردان و زنان اونیوفرمپوش در آن، در خانهای شیشهای به ایفای نقش میپردازند. نبایستی اجازه چنین کاری داده میشد. (...) بهترین کاری که ۱۵ سرباز میتوانستند انجام دهند این بود که نشان دهند، مقامهای مافوق آنها اشتباهی بزرگ را مرتکب شدهاند. عاقلانهترین واکنش این میبود که آنها تجارب خود را یا بهرایگان تصویر میکردند، یا اینکه درآمد حاصل از آن را به خانوادههای قربانیان ماموریت در عراق هدیه میکردند».
بحران اخیر بازداشت ملوانان بریتانیایی توسط ایران و پیامدهای آن و نیز موقعیت عراق موضوع تفسیر روزنامه «اوبزرور» چاپ لندن نیز بود. این روزنامه مینویسد: «تمام این حادثه شبیه نوعی شاخ و شانه کشیدن در دوران جنگ سرد بود. ایران و بریتانیا در تقابل نظامی با یکدیگر قرار ندارند، اما آنها در نوعی جنگ قدرت بر سر نفوذ در یک عراق نوین قرار گرفتهاند و در این میان نیز در برابر یکدیگر به تبلیغ ایدئولوژیهای متخاصم میپردازند. روشن است که عراق به مثابه یک حکومت دمکراتیک سکولار در موقعیت بهتری قرار دارد تا یک دولت انقلابی دینی. اما در عین حال این را نیز نمیتوان نادیده گرفت که ایران در کشور همسایهای که معضلات فراوانی دارد ذینفع است».