بحران کرونا؛ دوران تبعیت بیشتر سیاست از علم
۱۳۹۹ آبان ۵, دوشنبه
ینس تورائو، همکار بخش آلمانی دویچه وله در مقاله مفصلی که محور آن مقایسه رفتار سیاستمداران و پژوهشگران آلمانی در رابطه با پاندمی کروناست، به این نتیجه رسیده است که شهروندان آلمان تاکنون هیچ وقت به اندازه امروز از پژوهشگران و متخصصان حرف‌شنوی نداشته‌اند.
او ضمن بیان این که سیاستمداران هم ناچارند به هشدارها و توصیه‌های پژوهشگران در رابطه با پاندمی اهمیت بدهند و به عنوان رفتاری نمادین، با ماسک در ملا عام ظاهر شوند، توضیح می‌دهد که فرق اساسی میان علم و سیاست این است که اهل علم برای رسیدن به نتیجه تحقیقاتشان وقت کافی دارند اما سیاستمداران، به‌ویژه در کشورهای دموکراتیک، نیازمند نتایج فوری هستند و در این راستا زیر فشار سنگینی قرار دارند.
به اعتقاد تورائو، به همین دلیل است که سیاستمداران پوپولیست مانند دونالد ترامپ همواره وعده "موفقیت" و پیروزی بر ویروس کشنده را می‌دهند.
به کانال اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید
رئیس جمهور ایالات متحده در حال حاضر بیش از دیگران نیازمند نتیجه مثبت تحقیقات در زمینه پاندمی است، زیرا انتخابات ریاست جمهوی این کشور روز سوم نوامبر برگزار می‌شود.
این سیاستمدار پوپولیست در آغاز گسترش ویروس کرونای جدید به آن کم بها داد و اکنون کشورش بیشترین شمار مبتلایان و مرگ و میر بر اثر کووید۱۹، بیماری ناشی از این ویروس را دارد.
"سوپراستار" کرونایی
یکی دیگر از ویژگی‌های چشمگیر پاندمی کرونا این است که رئیس دولت یا وزیر بهداشت در مرکز ثقل اخبار مربوط به مهم‌ترین مسئله روز (کرونا) قرار ندارند بلکه این پژوهشگران هستند که در رسانه‌ها به "سوپراستار" تبدیل شده‌اند.
معروف‌ترین آنها در آلمان کریستیان دروستن، ویروس‌شناس بیمارستان شاریته در برلین و لوتار ویلر، رئیس موسسه پژوهشی روبرت کُخ، نهاد مرجع اظهار نظر درباره بیماری کووید۱۹ در آلمان هستند.
این "سوپراستارها" مجازند یک روز از مردم بخواهند، ماسک بزنند و یک مترونیم از هم فاصله بگیرند، بدون این که نیازی به فراهم کردن زمینه این اقدامات باشند. مسئولیت اجرای این اقدامات با دولت و پارلمان آلمان است.
آنها مجازند که روز دیگر نظر دیگری مطرح کنند، بدون آن که از نتایج تغییرنظر خود هراسی داشته باشند.
سیاستمداران اما از این امتیاز بی‌نصیب هستند زیرا هر تغییر نظری می‌تواند نفوذ سیاسی آنها و احزابشان را در آینده به‌خطر یباندازد.
مقایسه با معضلات محیط زیستی
ینس تورائو در این راستا به آنگلا مرکل و برنامه‌های او در زمینه محیط زیست اشاره می‌کند. او می‌نویسد، برخی کارشناسان همواره تاکید می‌کنند که صدراعظم آلمان یک فیزیکدان است و می‌بایست بیش از دیگر سیاستمدارانی که از این رشته بی‌اطلاع هستند خطرهای گرمایش زمین و دیگر مشکلات محیط‌زیستی را بشناسد و برای حل آنها تلاش کند.
این انتقاد درست است اما از زمانی که مرکل ریاست دولت آلمان را به‌عهده گرفته، دیگر مثل یک دانشمند فکر نمی‌کند. او همواره باید به این بیاندیشد که مثلا چگونه می‌توان با سوخت فسیلی خداحافظی کرد بدون این که به شرکت‌های کلان انرژی و خودروسازی، و در نتیجه به اقتصاد آلمان آسیب رساند.
واقعیت این است که افق دید سیاستمداران صاحب قدرت، به‌ویژه در این دوران پرسرعت که علم و زندگی شهروندان به طور فزاینده‌ای دیجیتالی می‌شود، حداکثر به انتخابات بعدی می‌رسد.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
به نوشته تورائو مایه خوشبختی است که پژوهشگران در این دوران پرتلاطم نباید مصلحت‌اندیشی کنند و با کمک دولت‌ها فرصت کافی برای یافتن راه حل مناسب مقابله با پاندمی کرونا را دارند.
مهم این است که شهروندان هم مانند سیاستمداران، همچنان به آنها اعتماد داشته باشند و به توصیه‌های آنها عمل کنند.
تنها در این صورت، یعنی همکاری سه‌جانبه پژوهشگران، سیاستمداران و شهروندان است که می‌توان زیان‌های پاندمی را کاهش داد و در آینده نزدیک بر آن پیروز شد.