بدرفتارى با يك شهروند ترك/ آلمانى در زندان گوانتانامو و اتهام عليه دولت سابق آلمان
۱۳۸۵ شهریور ۴, شنبهبرخلاف انتظار، خود كورناز در اين جلسه با خبرنگاران حضور نداشت، زيرا وى در شرايط كنونى مايل نيست كسى جز اعضاى خانواده را در كنار خود داشته باشد. «برنهارد دوكه»، وكيل وى از شهر برمن مىگويد:
”اين پرسش كه چرا او اينجا نيست و به پرسشها شخصا پاسخ نمىدهد، به معناى عدم شناخت ما از گوانتانامو است. اين جوان چهار سال و نه ماه را در يك قفس بسر برده است. آنهم در شرايطى كه هرگز نمىتوانسته تصور كند كه آيا از اين قفس رهايى خواهد يافت يا خير!”
از نظر اين وكيل مدافع، كورناز در اين لحظه در يك جهان موازى زندگى مىكند و بايد نخست بر روى پيامدهاى روحى آنچه از سر گذارنده كار كند.
كورناز ۲۴ ساله روز جمعه (۲۵ اوت) به همراه خانواده و وكيل مدافعاش وارد شهر برمن شده و راهى خانهى والدينش گشت. وكيلاش پس از سالها مبارزه بالاخره روز پنجشنبه (۲۴ اوت) توانست براى نخستين بار موكلاش را ببيند و دربارهاش مىگويد:
”او فردى قوى جثه، داراى ذهنى بيدار، دوستانه و شوخ است. ولى انسان متوجه مىشود كه پس اين چهره چيزهايى اتفاق مىافتد كه ما هنوز قادر به درك آن نيستيم.”
وكيل مدافع برنهارد دوكه از دولت آلمان، بويژه خانم آنگلا مركل، صدراعظم بسيار سپاسگزار است كه تلاشهايشان بالاخره به آزادى موكلاش منجر شد. ولى او همزمان از دولت سابق به انتقاد از رهبرى سوسيال دمكراتها و سبزها برخاست. مىگويد، دولت سابق به آنها گفته بود كه آمريكايىها اطلاع داده بودند حاضر به مذاكره در اين مورد نيستند. ولى دوكه اظهار مىدارد كه مداركى در كميسيون نظارت پارلمانى آلمان وجود دارد، مبتنى بر اينكه آمريكايىها در سال ۲۰۰۲ آزادى موكلاش را پيشنهاد داده بودند. وى مىافزايد:
”در صورتى كه در تحقيقات بعدى صحت اين مسئله روشن شود، آنگاه جنجالى بزرگ را بايد انتظار كشيد كه پيامدهاى سياسى خواهد داشت.”
در اين زمينه توماس اشتگ، سخنگوى دولت آلمان اظهار داشت كه دولت آلمان در لحظهى فعلى دليلى نمىبيند كه بايد بخاطر تصميمات دولت سابق پوزش بخواهد، زيرا كه دولت سابق بر اساس تدبير و فراست عمل مىكرده و نه بر پايهى احساس. وى افزود، تصميمات دولت سابق منطبق با شناخت و ارزيابىهاى لحظه و موردى بوده است و از اين رو موردى ندارد در اين لحظه تصميمات دولت سابق مورد تفسير و ارزيابى مجدد قرار گيرند.