You need to enable JavaScript to run this app.
پرش به گزارش
پرش به منوی اصلی
پرش به دیگر صفحات دویچه وله
گزارشهای ویدیویی
گزارشهای شنیداری
مناطق
ایران
خاورمیانه
آلمان
اروپا
موضوعها
حقوق بشر
تندرستی
تغییرات اقلیمی
مهاجرت و پناهجویی
بخشها
سیاست
اقتصاد
دانش
محیط زیست
فرهنگ و هنر
ورزش
موضوعات مهم
انتخابات آمریکا ۲۰۲۴
جنگ در خاورمیانه
جنگ در اوکراین
گزارشهای شنیداری
گزارشهای ویدیویی
تبلیغات
عکس: DW/M.D.Mesbah
عکس: DW/M.D.Mesbah
برآمد باد صبح و بوی نوروز
پرش از قسمت تمام محتواها درباره این موضوع
تمام محتواها درباره این موضوع
نوروز فرا مى رسد...
از جشنهای متعدد مرسوم در ايران باستان یا از جشنهای اندکی که از آن عهد به یادگار مانده، هیچ یک به گستردگى نوروز نیست. نوروز آييني است که یک جشن کوچکتر يعنى چهارشنبه سوری به پیشواز آن میآید و جشن دیگرى يعنى سیزده به در آن را بدرقه مى كند.
زن و نوروز
"زن و نوروز بهسبب خود واژهی زن و شیوهی برگزاری آیین نوروزی که عمدتا جشنهایی هستند مربوط به باززایی طبیعت، با همدیگر در فرهنگ ایرانى پیوندی ارگانیگ دارند. واژهی زن اصلا به معنای زاینده هست و کلمهی زادن هم با همین کلمه ریشهی مشترک دارد.“ گفتگويى با خانم فرنگيس مزداپور، متخصص در رشته انسانشناسى تاريخى.
نوروز در كردستان
برگزارى آيين سال نو و جشن نوروز در ميان كردها اعم از آن كه در ايران باشند يا در تركيه، عراق يا سوريه، سنتى است ديرينه و آنها با پايكوبىهاى جمعى و جامههاى رنگارنگ به پيشواز نوروز مى روند. در كردستان ايران نيز مردم از چند ساعت مانده به سال تحويل به خيابانها مىريزند يا به بلندىها میروند و آتش روشن مىكنند. اين مراسم در سنندج به شكلى عمومى و ويژه اجرا میشود.
نقش زن در آيينهاى نوروز باستان
در شروع بهار و فرارسیدن نوروز و بیداری طبیعت، از زن نيز بعنوان سمبل زایش نام برده میشود. استفاده از این نماد از روزگاران باستان تا به امروز باقی مانده است. ولی آیا براستی نقش زن، نقش ويژهای در آيینهای نوروز باستان بوده؟ خانم دكتر ناهید توسلی، نویسنده، مدیر مسئول و سردبیر مجلهی «نافه» در گفتگويى با راديو دويچه وله به اين موضوع پرداخته است.
نگاهى به پيشينه و تاريخچه جشن نوروز
نوروز از روزگاران هخامنشيان تا فروپاشی شاهنشاهی ساسانی و نيز پس از آن که دين اسلام در ايران سرتاسری شد، خود هميشه چون آيينی جدا از همه ی آيينهای ديگر دلهای ايرانيان را بهم پيوند زده و به آنها درس همبستگی و پايداری می داده است. اين آيين از چنان نيرومندی برخوردار بود که فرمانروايان عرب را و سپس مغولان و تيموريان و پادشاهان ترک تبار را به زانو درآورد و وادارشان کرد تا نوروز را جشن بگيرند.
صفحه قبلی
صفحه 6 از 6
صفحه بعدی