بهمن احمدی امویی؛ ۱۵ روز در انفرادی "اعدامی‌ها"
۱۳۹۱ تیر ۱۹, دوشنبه
بهمن احمدی امویی، روزنامه‌نگاری که از تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ در زندان به سر می‌برد و در این مدت تنها یک بار به مرخصی آمده، ۱۵ روز است که در سلول انفرادی مخصوص اعدامی‌ها در زندان رجایی شهر کرج به سر می‌برد. خانواده آقای امویی ۵۰ روز است که هیچ ملاقاتی با او نداشته‌اند.
بهمن احمدی امویی روز ۲۲ خرداد پس از برگزاری مراسمی به مناسبت سالگرد اعتراضات مردمی و نیز مرگ هدی صابر در بند ۳۵۰ اوین، مورد ضرب و شتم زندانبانان قرار گرفت و بلافاصله به زندان رجایی شهر منتقل شد.
در روز ۲۲ خرداد زندانیان این بند همچنین دست به "اعتصاب ملاقات" زدند و از دیدار با خانواده‌هایشان خودداری کردند. این اقدام در اعتراض به لغو ملاقات در روز پدر صورت گرفت. از آنجا که روز پدر در ایران تعطیل رسمی بود، مسئولان زندان به این بهانه ملاقات‌ها را لغو کردند.
در مراسمی که در هواخوری بند ۳۵۰ به مناسبت سالگرد مرگ هدی صابر و نیز ۲۲ خرداد برگزار شد، زندانیان به خواندن سرود "یار دبستانی" و سر دادن شعارهایی اقدام کردند. بلافاصله گارد ضد شورش زندان به آنها حمله‌ور شد و زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار داد.
از میان زندانیان سعيد جلالی‌فر، سعيد متين‌پور، آرش سقر، فرشاد قربان‌پور و جواد عليخانی به انفرادی منتقل شدند ولی بهمن احمدی امویی با ضرب و شتم و در حالی که لباس راحتی به تن و دمپایی به پا داشت به زندان رجایی شهر منتقل شد.
سایت "کلمه" روز دوشنبه ۵ تیرماه گزارش داد که بهمن احمدی امویی ابتدا به دادسرای اوین احضار و پس از بازگشت به زندان رجایی‌شهر به جای انتقال به بند عمومی به سلول انفرادی منتقل شده است.
"کلمه" تصریح کرد که این اقدام "به تشخیص قاضی و به دستور قضایی" انجام شده و آقای امویی "تا اطلاع ثانوی" در سلول انفرادی خواهد ماند.
حکمی "کینه‌توزانه و سرشار از حس انتقام‌جویی"
یکی از اعضای خانواده آقای احمدی امویی به دویچه‌وله گفت که سلولی که وی به آن منتقل شده کاملا غیر استاندارد و غیر بهداشتی است و یکی دیگر از زندانیان سیاسی که تنها ۶ روز در این سلول بوده، پس از بیرون آمدن به مدت یک ماه بیمار بوده است.
در این مدت پیگیری‌های خانواده آقای احمدی امویی هیچ نتیجه‌ای نداشته و تنها به آنان گفته شده که باید با "مقامات بالاتر" در این باره گفت و گو کنند و این "مقامات بالاتر" نیز به هیچ عنوان قابل دسترسی نیستند.
پرونده بهمن احمدی امویی در دست وزارت اطلاعات است و وی از ابتدای دستگیری در اختیار این نهاد بوده است.
عضو خانواده آقای احمدی امویی به دویچه‌وله گفت که این حکم «کینه‌توزانه و سرشار از حس انتقام‌جویی است و در حقیقت نه تنها برای تنبیه بهمن که برای اذیت و آزار خانواده او صادر شده چرا که در این مدت حتی همسر و مادر ۸۴ ساله‌ی او هم نتوانسته‌اند صدای وی را بشنوند».
بهمن احمدی امویی یکی از زندانیانی است که نامه‌های او به طور مرتب از داخل زندان منتشر می‌شد. وی در نامه‌هایش به شرح مبسوط وقایع زندان، فضای حاکم بر آنجا و رفتار روزانه زندانیان می‌پرداخت.
وی در اکثر اعتصاب غذاهای زندانیان نیز شرکت کرده است.
ژیلا بنی‌یعقوب همسر آقای امویی که خود نیز روزنامه‌نگار است در یکی از پست‌های وبلاگش درباره انتقال همسرش به انفرادی مخصوص اعدامی‌ها می‌نویسد: «قرار است بهمن تنبیه بشود، چون سه سال در زندان بوده و هنوز همان است که بوده و زندانبان‌هایش این را دوست ندارند. آنها به گفته خودشان می‌خواهند فکر بهمن را تغییر بدهند، بهمن را تنبیه کنند و بهمن را عبرت کنند.»