تظاهرات ایرانیان اروپا علیه اعدامها
۱۳۸۸ بهمن ۹, جمعهروز جمعه ۲۹ ژانویه، نهم بهمن، ایرانیان مقیم اروپا در اعتراض به اعدام محمدرضا علیزمانی و آرش رحمانیپور در شهرهای مختلف اروپا دست به تظاهرات زدند.
این اعتراضها به دلیل نگرانی از تکرار این گونه اعدامها و نیز تکرار وقایعی همانند اعدامهای دستهجمعی سال ۱۳۶۷ صورت گرفت.
کنسولگری جمهوری اسلامی در شهر هامبورگ در شمال آلمان، قبل از ظهر روز جمعه محل تجمع دهها ایرانی معترض بود.
مینا پرکار یکی از شرکتکنندگان این تجمع به دویچهوله گفت، با وجودی که برپایی این تجمع شب قبل اعلام شده بود و علیرغم برف شدیدی که در هامبورگ میبارید، تعداد زیادی از ایرانیان مقابل کنسولگری تجمع کردند.
به گفتهی وی شعارهای اصلی این افراد توقف اعدام و شکنجه و نقض حقوق بشر در ایران بوده است.
خانم پرکار همچنین میگوید: «نامهی آقای حیدری، کنسول سابق ایران در نروژ که اکنون یک ’’کمپین سفارت سبز‘‘ تشکیل دادهاند، در آنجا خوانده شد. آقای حیدری در این نامه از تمام همکاران سابقشان تقاضا کردهاند از کارشان استعفا بدهند و به آغوش مردم برگردند. ما تلاش کردیم این نامه را به یک کاردار ایران در کنسولگری بدهیم، اما ایشان به هیچوجه نخواستند این نامه را قبول کنند؛ ضمن این که حاضر نشدند هیچگونه تماسی هم با تظاهرکنندهها داشته باشند».
فرانکفورت
ساختمان بزرگ و شیشهای کنسولگری جمهوری اسلامی در فرانکفورت در مرکز آلمان از ساعت ۲ بعدازظهر به وقت محلی، مرکز تجمع بیش از دویست نفر از ایرانیان ساکن غرب و مرکز آلمان بود.
بهرام بیگدلی عضو جمعیت دفاع از زندانیان سیاسی ایران و یکی از برگزارکنندگان این تجمع که با دیگر ایرانیان از کلن به فرانکفورت رفته بودند، به دویچهوله گفت که خیابانی که ساختمان کنسولگری در آن قرار دارد توسط جمعیت بسته شده بود.
وی در مورد شعارهایی که ایرانیان در این تجمع سر دادند گفت: «شعارها علیه جمهوری اسلامی، علیه شخص علی خامنهای، علیه اعدام، علیه اعدام زندانیان سیاسی وعلیه اعدام بیدلیل زندانیان سیاسی است. به جز این، شعارهایی هم میدادند و میدهند که کارمندان سفارت را تشویق کنند به مردم ملحق شوند. شعار دیگری هم اینجا روبروی من روی یک پارچه بزرگ نوشته شده است: ’’آقای خامنهای، هنوز چند جوان دیگر؟!‘‘».
آقای بیگدلی در مورد برخورد افکار عمومی و رسانههای آلمان با این تجمع میگوید: «خبر اعدامهای دیروز مستقیم در رادیو و تلویزیون آلمان پخش شد و امروز که ما با وسایل ارتباط جمعی تماس داشتیم، همه مطلع بودند و طبعاً افکار عمومی، طرف مردم ایران قرار دارد. این ساختمان شیشهای کنسولگری ایران در فرانکفورت، به جز ماموران پلیس و دولت آلمان محافظ و طرفدار دیگری ندارد، نه در آلمان و نه در هیچ کشور دیگر».
برلین
کانون جوانان ایرانی برلین به همراه کمیته دفاع از زندانیان سیاسی و نیز کانون پناهندگان سیاسی ایران در برلین روز جمعه ۲۹ ژانویه از ساعت ۳ تا ۵ بعدازظهر تجمعی را مقابل سفارت جمهوری اسلامی در برلین برگزار کردند.
سهراب مختاری عضو کانون جوانان ایرانی برلین میگوید: «دیروز بلافاصله پس از شنیدن خبر اعدام دو تن از مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی در ایران، ما ’’شبکهی جوانان ایرانی در برلین‘‘ همراه دیگر گروههای فعال این شهر، تظاهراتی را برای امروز از ساعت سه تا پنج بعداظهر در مقابل سفارت جمهوری اسلامی اعلام کردیم. امروز هم در مقابل سفارت جمهوری اسلامی گرد آمدهایم تا به موج جدید اعدامهایی که در ایران آغاز شده و به تمام این فجایع ضد حقوق انسانی مردم ایران اعتراض کنیم و همچنان خواهان آزادی بیقید و شرط تمامی زندانیان سیاسی نیز باشیم».
در این تجمع همچنین پرفسور فونکه، استاد علوم سیاسی دانشگاه آزاد برلین سخنرانیای را در رابطه با اعدامها و نقض مستمر حقوق بشر در ایران ایراد کرد. به گفتهی آقای مختاری، پروفسور فونکه ضمن اعتراض به اعدامها و سرکوبهای اخیر در ایران، همچنین خواهان رسیدگی به حقوق کسانی شده که به دلیل مشکلات سیاسی، به تازگی از ایران فرار کرده و در کشورهای ترکیه، اوکراین و دیگر کشورهای همسایهی ایران به سر میبرند، بدون این که از سوی این دولتها به حقوق انسانی آنان رسیدگی شود.
سهراب مختاری فرزند محمد مختاری یکی از قربانیان قتلهای زنجیرهای پاییز ۱۳۷۷ است. وی میگوید اعدام مخالفان و دگراندیشان در ایران سی سال است که وجود دارد اما او امیدوار است اینها آخرین سرکوبها باشد: «ما همچنان شاهد نقض مستمر حقوق بشر و بهخصوص اعدام مخالفین هستیم. من امیدوارم که جنبش سبز مردم ایران راه به سوی آیندهای برای ایران باز کند که در آن حکم اعدام لغو شود و هیچ انسانی به خاطر عقایدش به زندان برده نشود و به خاطر آزادیخواهیاش به قتل نرسد».
بلژیک
سندیکاهای کارگری بلژیک روز ۲۹ ژانویه را روز اجتماع سراسری خود در بروکسل اعلام کرده بودند. ایرانیان مقیم بلژیک نیز بنا داشتند تا برای رساندن صدای فعالان کارگری ایران به گوش دنیا در این تجمع شرکت کنند. اما بعد از اعدام دو مخالف سیاسی جمهوری اسلامی در روز هشتم بهمن، ایرانیان مقیم بلژیک با تغییر شعارهایشان و درخواست توقف اعدام و سرکوب در ایران در این تجمع شرکت کردند.
انور میرستاری یکی از شرکتکنندگان در این تظاهرات میگوید: «امروز با پلاکاردهای خیلی بزرگی که روی آن نوشته شده بود: ’’حقوق بشر در ایران باید رعایت شود‘‘ در میان شهروندان بلژیکی بودیم که حدود ۳۵ هزار نفر بودند. همهی آنان یا از پلاکاردهای ما عکس میگرفتند و یا با علامتی که به عنوان همبستگی نشان میدهند، به سمت ما میآمدند. اعلامیههای ما را هم میگرفتند و میخواندند. برخورد آنان نشان میداد که آنها هم وضعیت ایران را به خوبی میدانند و مشکلات ما را درک میکنند».
آقای میرستاری جو امروز تظاهرات کارگری در بروکسل را با تظاهرات مشابه در ایران مقایسه کرده و میگوید: «امروز ۳۵ هزار نفر تظاهرات بسیار منظم و مرتبی داشتند. پلیس و تمام سرویسهای شهر در خدمت آنان بود که به آنان سرویس بدهند تا تظاهراتشان به خوبی برگزار شود؛ برخلاف آنکه در ایران، دولت ایران تمام نیرویاش را بهکار میبرد تا تظاهرات آرام و بدون خشونت ایران را به خون بکشد. در این تظاهرات از دماغ کسی خون نیامد و یک کاغذ اضافه هم بر زمین ریخته نشد. در نتیجه معلوم است که چنین آدمهایی با چنین فرهنگی، این اعدامها از سوی هرکسی که باشد را محکوم میکنند».
میترا شجاعی
تحریریه: داود خدابخش