تغییر سرفرمانده نیروهای آمریکایی مستقر در عراق
۱۳۸۷ شهریور ۲۴, یکشنبه
از زمان ورود نیروهای آمریکایی به عراق تا کنون هیچ ژنرالی ماننده دیوید پترئوس، این چنین مدت طولانی‌ای را در عراق به سر نبرده است. از آن گذشته هیچ شخصیت دیگری به اندازه وی نمی‌تواند به این افتخار کند که توانسته، اوضاع عراق را دست کم تا حدودی آرامش ببخشد. البته این ژنرال چهارستاره چنین کاری نمی‌کند و با تأمل می‌گوید: «ما جنگ در عراق را هنوز نبرده‌ایم. بعلاوه خود این نکته پرسش‌برانگیز است که آیا می‌توان اصولا از «پیروزی» سخن گفت. اگر چه موفقیت‌های ۱۹ ماه گذشته امیدبخش هستند، اما هیچ تضمینی وجود ندارد که ما دوباره متحمل ضربه و پسرفت نشویم.»
امروزه نیز در عراق صلح و آرامش حاکم نیست. خبرهای روزانه درباره سوءقصدهای گوناگون شاهدی است بر این مدعا. اما این نکته نیز شایان ذکر است که از زمانی که پترئوس، سرفرماندهیِ نیروهای آمریکایی در عراق را برعهده گرفته، میزان خشونت و سوءقصدها ۸۰ درصد کاهش یافته است. اوضاع در بغداد رو به عادی شدن گذاشته و دیگر نقاط عراق نیز سیری مشابه را می‌پیمایند. البته مبالغه‌آمیز است اگر دلیل این روند مثبت را تنها در وجود ژنرال دیوید پترئوس بجوییم. برای نمونه اعزام ۳۰ هزار سرباز آمریکایی دیگر به عراق، تصمیمی بود که پیش از آمدن او به این کشور گرفته شده بود. اما باید اذعان داشت که او بهترین نتیجه را از داده‌ها و وضعیت موجود به دست آورده است.
ازجمله امتیازهایی که به او در این راه کمک کرد، آشنایی پیشاپیش او با عراق بود و نیز اینکه او نه تنها فرمانده ارتش است، بلکه دکترای حقوق بین‌الملل دارد. او مکملی ایده‌آل است برای راین کراکر سفیر ایالات متحده در عراق که نه تنها به زبان‌های فارسی و عربی صحبت می‌کند، بلکه روحیه منطقه را می‌شناسد. طبیعتا، این دو شخصیت باید به بالادست خود در کاخ سفید خدمت می‌کردند، اما آنها بهتر از دیگران پی برده بودند که چگونه باید این کار را کرد. حال بیم آن می‌رود که نتوان به سرعت، جانشینی قابل قیاس برای آنها یافت.
آرامش نسبی اوضاع در عراق بیش از همه حاصل همکاری تنگاتنگ با خود عراقی‌ها است و نیز مخالفت قاطعانه با دخالت از خارج. عراقی‌ها شاید پی برده‌اند که آنها خود مسئول آینده‌شان هستند و جنگ و درگیری با اشغالگران باعث تسریع خروج آنان از کشور نخواهد شد، بلکه برعکس. این امر از یک سو به عقب‌نشینی "سپاه مهدی" به رهبری مقتدی صدر انجامید و نیز اینکه گروه‌های سنی جناح خود را عوض کرده و امروز در کنار آمریکاییان علیه متحدان پیشین خود، یعنی القاعده می‌جنگند. جمهوری اسلامی نیز در این میان پی برده که فعالیتی شدید در عراق باعث تمدید همسایگی‌اش با آمریکاییان خواهد شد و ترکیه نیز متوجه شده که عملیات نظامی‌اش علیه "حزب کارگران کردستان" ترکیه در شمال نسبتا آرام عراق به بی‌ثباتی منطقه دامن خواهد زد. و ابن به صالح هیچ طرف نیست.
تنها چیزی که ژنرال دیوید پترئوس نتوانست به عراقی‌ها بدهد، که البته وظیفه او نیز نبود، تعیین زمان و ظرفیت خروج نیروهای آمریکایی از عراق بود. این، وظیفه سیاستمداران بوده و خواهد بود، سوای آنکه چه کسی پس از انتخابات ماه نوامبر زمام قدرت را در دست خواهد گرفت.