تفسیر آزادی ملوانان در روزنامههای آلمان
۱۳۸۶ فروردین ۱۶, پنجشنبهروزنامهی "لندس تسایتونگ" لونهبرگ مینویسد:
«احمدی نژاد با وجود قدرت سخنوریش در ذکر مصیبتهای آخرالزمانی، یک حسابگر خونسرد است. وخیمتر کردن بحران باعث میشد، بهرهای که وی الان از این جریان برد به خطر بیفتد: افزایش درآمد نفتی و وجهه بیشتر در میان همسایگان.
تصویرهای افسران وحشتزدهی قدرت استعماری پیشین که تجاوز به مرز ایران را "اقرار میکنند"، همچنین سرباز زنی که ناچار است روسری به سر کند، عربهای سنی را تحت تاثیر قرار میدهند. ایرانیهای شیعی نقش هژمونیک خود را در حوزهی خلیج تثبیت میکنند.»
روزنامهی "تورینگر آلگماینه"، چاپ ارفورت، معتقد است که احمدی نژاد زیر فشار بوده است:
«آزادی ملوانان را به لندن هدیهکردن نشان میدهد، تا چه حد دولت ایران در مخمصه قرار داشته است. بیشک تندروان سپاه پاسداران با حمله به بریتانیاییها در سیاست خارجی دخالت کرده بودند. این نیروها میخواستند، پس از تشدید تحریمها توسط سازمان ملل به دلیل غنیسازی اورانیوم ، از رهبران خود فرصت کنارآمدن (مصالحه) را بگیرند و آنها را به درگیری وادارند.
رئیسجمهور احمدی نژاد جرأت نکرد به خواست آنها تن دهد. وی راه میانه را برگزید، به افسران مدال افتخار داد، و همزمان از لندن دلجویی کرد.»
روزنامهی "فرانکفورتر آلگماینه" موضوع را این گونه ارزیابی میکند:
«این کار بدون دستور خامنهای، رهبر انقلاب، صورت نمیگرفت. و از همان ابتدا موضوعی بود برای جنگ قدرت در داخل ایران. سپاهیان انقلاب، که احمدی نژاد هم از آنان است، تفنگداران دریایی را به اسارت گرفته بودند. بجز برای رئیس جمهور، که انزوای ایران برایش بیاهمیت است، این مسئله برای بقیهی رهبران خوشایند نبود. جناح واقعگرایان قصد دارد از بهانزوا کشیدن ایران جلوگیری کند.»
روزنامهی "اشتوتگارتر تسایتونگ"، با در نظر گرفتن برنامهی انرژی هستهای ایران مینویسد:
«رهبری ایران سعی نکرد برای حل بحران هستهای از گروگانها استفاده کند. انگار میخواستند به تمام دنیا نشان دهند که ایران، آنطور که در غرب به نظر میرسد، "محور شرارت نیست. کسی نباید انتظار داشته باشد که تهران در کشمکشهای اتمی دستودل باز باشد و خواستههای غرب را برآورده کند. ایران از حق خود مبنی بر غنیسازی اورانیوم نخواهد گذشت. در این زمینه رهبران ایران، با وجود همه اختلافهایی که با هم دارند، همنظرند.»