جسد طارق عزیز در فرودگاه بین‌المللی بغداد ربوده شد

دختر طارق عزیز٬ روز پنج‌شنبه (۲۱ خرداد/ ۱۱ ژوئن) خبر داد که جنازه پدرش که هفته پیش در زندانی در عراق در گذشت٬ قراربود برای مراسم خاک‌سپاری به اردن فرستاده شود اما در فرودگاه بین‌المللی بغداد ناپدید و ربوده شده است.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس٬ زینب٬ دختر طارق عزیز٬ گفته است که مادرش در فرودگاه بین‌المللی بغداد منتظر تحویل تابوت بوده٬ اما جسد پدرش ناپدید شده و به رغم پی‌گیری‌ها جزئیات بیشتری از ماجرا هنوز در دست نیست.

مقامات عراقی هنوز واکنشی رسمی به این خبر نشان نداده‌اند٬ اما یکی ازمقامات خاندان سلطنتی اردن نیز تایید کرد که آخرین پروازی که روز پنج‌شنبه بغداد را به مقصد عمان٬ پایتخت اردن٬ ترک کرده حامل تابوت طارق عزیز نبوده است. این مقام سلطنتی به شرط افشا نشدن هویت‌اش با آسوشیتدپرس گفت‌وگو کرده است.

بیشتر بخوانید: طارق عزیز، وزیر خارجه دوران صدام حسین درگذشت

طارق عزیز روز جمعه هفته گذشته (۱۵ خرداد٬ ۵ ژوئن) در سن ۷۹ سالگی در شهر ناصریه در جنوب عراق درگذشت؛ جایی که او در زندان محبوس بود تا زمان اعدامش فرا برسد. به گفته مقامات قضایی عراق٬ نتیجه کالبدشکافی نشان داده که او در اثر سکته شدید قلبی جان باخته است.

طارق عزیز که اندکی بعد از سقوط صدام حسین در سال ۲۰۰۳ دستگیر شد در اکتبر سال ۲۰۱۰ به اتهام پیگرد اعضای احزاب شیعه‌ای که اینک قدرت را در دست دارند به مرگ محکوم شد. او بلندپایه‌ترین مسیحی در رژیم صدام حسین بود و به‌عنوان چهره بین‌المللی حزب بعث شناخته می‌شد.

عزیز در سال ۱۹۳۶ در یک خانواده مسیحی کلدانی در شهر موصل عراق به دنیا آمد. او که از دهه ۵۰ میلادی با صدام حسین آشنا شد و از قدیمی‌ترین افراد مورد اعتماد او بود٬ از سال ۱۹۶۳ به جرگه رهبران حزب بعث عراق پیوست و مسئول امور تبلیغات و سازماندهی حزب شد.

پس از به قدرت رسیدن حزب بعث در سال ۱۹۶۷ نخست روزنامه "الثوره"، ارگان حزب بعث را هدایت کرد و سپس وزیر اطلاعات عراق شد. در سال ۱۹۷۹ زمانی که صدام حسین به قدرت رسید طارق عزیز عضو شورای عالی فرماندهی انقلابی، بالا‌ترین نهاد رهبری عراق شد. چهار سال بعد (۱۹۸۳) از سوی صدام به عنوان وزیر خارجه منصوب شد و در سال ۱۹۹۱ به سمت معاونت نخست‌وزیری عراق رسید.

طارق عزیز در ۲۴ آوریل ۲۰۰۳، چند هفته پس از حمله آمریکا به عراق، خود را تسلیم نیروهایی آمریکایی کرد. او در ابتدا به ۱۵ سال حبس و در سال ۲۰۱۰ به اعدام محکوم شد. اما به دلیل خودداری جلال طالبانی، رئیس‌جمهور وقت ازامضای حکم٬ اعدام او اجرا نشد.