حسین باقرزاده: گزارش آژانس، حربهای در دست طرفداران تحریم ایران است!
۱۳۸۶ اسفند ۴, شنبهدکتر حسین باقرزاده، تحلیلگر سیاسی مقیم لندن، درمصاحبه با دویچهوله میگوید که با این گزارش، موافقت سایر کشورهای عضو شورای امنیت برای تصویب قطعنامه سوم علیه ایران، آسانتر جلب خواهد شد.
دویچه وله: خانم رایس پس از گزارش البرادعی، گفته که اکنون یک استدلال خیلی قوی به نفع تصویب قطعنامه سوم علیه ایران وجود دارد. آیا گزارش اخیر واقعا واجد چنین دلیلی هست؟
حسین باقرزاده: بله! در این گزارش آژانس اعلام کرده که علیرغم خواست توقف غنیسازی اورانیوم، ایران نه تنها این روند را متوقف نکرده بلکه غنیسازی را افزایش داده و کار تاسیسات آب سنگین را هم ادامه میدهد. هردو اینها نقض صریح قطعنامه سازمان ملل است.
پیشنویس قطعنامه جدید علیه ایران روز جمعه، ۲۲ فوریه تحویل شورای امنیت شده و آماده است. آیا این گزارش آژانس میتواند مفاد پیشنویس را تغییر دهد؟
قطعنامه با توجه به واقعیاتی که برای همه روشن بود، تنظیم شده و فکر نمیکنم از این نظر تغییری در آن ایجاد شود. مسئله این است که گزارش آژانس توانسته، تاکید بیشتری بر این واقعیات بگذارد و دلیل قویتری برای تصویب قطعنامه ایجاد کند.
ممکن بود صرفنظراز این گزارش، کسانی باشند که با قطعنامه مخالفت کنند؟ قبلا تاکید شده بود که پیشنویس از حمایت همه اعضای دائم برخوردار است.
پنج عضو دائم بعلاوه آلمان روی قطعنامه توافق کرده بودند اما شورای امنیت دارای ۱۵ عضو است و کسب موافقت ۹ عضو دیگر هم بسیار مهم است. به نظر من این قطعنامه خواهی نخواهی تصویب میشد، اما چیزی که الان روی داده این است که گزارش کنونی از نظر بینالمللی حربهای است در دست کسانی که خواهان تحریم بیشتر ایران هستند. آنها میتوانند مصممتر بگویند که چارهای جز تصویب یک قطعنامه جدید نمانده است.
از طرف دیگر مقامات جمهوری اسلامی این گزارش را مثبت ارزیابی کرده و حتی جشن گرفتهاند. این بار اول هم نیست که از گزارش آقای البرادعی تفسیر دوگانه میشود. این روش تا کی میتواند ادامه پیدا کند؟
بله! در گزارش نکاتی هم هست که برای جمهوری اسلامی مایه خوشوقتی است. از جمله اینکه گزارش اشاره دارد به اینکه ایران موافقت کرده که نمایندگان آژانس از تاسیسات اتمی ایران بازدید کنند. طبیعی است که ایران تاکیدش روی نیمه پر لیوان باشد.ایران در این زمینه همواره کوشیده تبلیغات هم بکند و این گفتههای ایرانیان مصرف داخلی دارد. وگرنه در عرصه بینالمللی، واکنش ایران چندان مؤثر نخواهد بود.
تحریمهای بازرگانی یا بانکی یا ممانعت از سفر دیپلماتها و ماموران مرتبط با فناوری هستهای که از قرار در قطعنامه سوم پیشبینی شده، پیش از این هم بوده و ثابت شده که تشدید آنها به تسلیم جمهوری اسلامی منجر نمیشود. تصویب قطعنامههای پیاپی تا کی میتواند ادامه یابد؟
جامعه بینالمللی چارهای جز فشارهای افزاینده و گام به گام بر ایران ندارد. چین و روسیه دارای حق وتو در شورای امنیت هستند و موافقت آنها برای تصویب هر قطعنامه لازم است. شورای امنیت چارهای ندارد جز اینکه روی توافق این پنج عضو دائم کار کند. با توجه به روابط بسیار گسترده سیاسی و اقتصادی چین و روسیه با ایران، این دو کشور حاضر نیستند تحریمهای شدیدی علیه ایران اعمال شود. تحریمها قدم به قدم آثار خود را روی روابط ایران با کشورهای غربی بیشتر مشهود میکنند و مقامات غربی امیدوارند به این ترتیب چین و روسیه را نیز قانع کنند که به سوی تحریمهای شدیدتر پیش روند.
مصاحبهگر: مهیندخت مصباح