1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

حضور روسیه در سوریه، کورسویی از حل بحران یا بازی "باخت باخت"

مریم انصاری۱۳۹۴ مهر ۱۴, سه‌شنبه

به باور کارشناسان ورود روسیه به صحنه جنگ سوریه شمشیری دولبه است که هم می‌تواند منطقه را در باتلاق جنگی طولانی‌تر فروبرد و هم ممکن است فرصتی برای یک راه‌حل سیاسی ایجاد کند. مصاحبه با حسین ‌آرین؛ کارشناس نظامی

https://p.dw.com/p/1GjXm
Russland Syrien Luftschläge Kampfflugzeug
عکس: picture-alliance/AP Photo/A. Kots

حملات روسیه به مواضع نیروهای مخالف اسد در پوشش مبارزه با "دولت اسلامی" با هشدارهای مکرر آمریکا و متحدانش روبرو شده است. بنا بر شواهد، حملات روسیه در غرب سوریه و در مناطقی متمرکز شده است که داعش از آن فاصله دارد. به باور کارشناسان، کرملین مترصد ادامه این روش تا رسیدن به یک نتیجه است: دور کردن خطر سقوط از بالای سر رژیم بشار اسد. ولی مداخله تمام قد روسیه در این جنگ چه نتایجی به بار می‌آورد؟ این سوال را با حسین آرین، کارشناس نظامی در میان گذاشتیم.

او معقتد است که حاصل ورود روسیه به صحنه جنگ سوریه می‌تواند در درازمدت بازی باخت​ـ باخت باشد. به این معنا که روسیه با تقویت بیشتر قوایش در سوریه وارد یک جنگ داخلی می​شود که نتیجه​اش به​طور تام و تمام مشخص نیست. روسیه کارت‌های خود را برای حکومتی بازی می‌کند که هم به لحاظ اقتصادی، هم نظامی بسیار ضعیف است و «به​هیچ​وجه پایه​های مستحکمی در خود سوریه ندارد».

تقویت موقعیت اسد هم "تشدید بحران" هم "حل بحران"

حسین آرین معتقد است که تقویت موقعیت اسد از آن‌جا که برای کشورهای ائتلاف بار منفی دارد، می‌تواند عاملی باشد برای تشدید بحران و "یک بازی باخت باخت" برای دو سوی جبهه مخالفان و موافقان اسد. در عین حال «روسیه اگر بخواهد موقعیت اسد را تقویت بکند، دست​کم می​تواند آمریکا یا کشورهای دیگر را مجبور کند که اسد را بپذیرند و پای میز مذاکره بیآیند و نشانه​های این تعدیل درخواست​های کشورهای ائتلاف کاملا آشکار است. برای نمونه مقام​های آمریکایی ازجمله جان کری و همین طور اوباما که پیش​​تر می​گفتند اسد باید برود و اصلا نباید جزو حل اختلاف بحران سوریه باشد، الان می​گویند اسد می​تواند بیاید پای میز مذاکره، لازم نیست که فوری و فوتی آن کرسی قدرت خودش را ترک بکند. ولی بعدا می​توانیم در میز مذاکره در مورد رفتن​اش برنامه زمان​بندی تعیین کنیم.»

بیشتر بخوانید: بشار اسد ائتلاف رزمی با ایران و روسیه را مهم و "موفق" خواند

حسین آرین معتقد است که روسیه علاقه‌ای به حضور درازمدت در جنگ سوریه ندارد و «خواستار حل سیاسی این مسئله است.» ولی اولین گام برای روسیه دفع «تهدیدهای فوری و فوتی و جلوگیری از سقوط ناگهانی​ اسد» است. به باور او روسیه تا آن‌زمان از «گفت​وگوهای سیاسی اکراه دارد.»

کاهش نفوذ ایران

ایران تا به حال سرمایه‌گذاری هنگفتی برای حفظ حکومت سوریه کرده است. قاعدتا ایران باید اولین کشوری باشد که از اقدام نظامی روسیه برای حفظ اسد سود ببرد. اما این کارشناس نظامی معتقد است که روسیه با ورود به سوریه و کمک​های نظامی​ای که می​کند، هم نفوذ ایران را در سوریه کم‌تر می‌کند و هم اهمیت این کشور را بر سر میز مذاکره برای رسیدن به راه حل. زیرا توانایی‌های ایران در سطحی نیست که بتواند پا به پای روسیه در سوریه عمل کند. او می‌گوید: «کاری که ایران انجام می​دهد در واقع جنگ نیابتی است، فرستادن مشاور است و فرستادن سلاح و تجهیزات است. در حالی که روسیه پیشاپیش دارد به یک بازیگر بسیار مهم​تر از ایران در سوریه تبدیل می​شود.»

حضور روسیه در سوریه؛ مصاحبه با حسین آرین

تا به​حال با کاری که آمریکا و کشورهای ائتلاف در منطقه انجام داده​اند واقعا راه به​جایی نبرده​ند. ورود روسیه به سوریه آمریکا را در یک موضع انفعالی قرار داده است. برای اینکه بمباران داعش آن نتیجه ملموس را تا به​حال به​وجود نیآورده است.

بیشتر بخوانید: گروه‌های شورشی سوری خواستار اتحاد منطقه‌ای علیه ایران و روسیه شدند

کشوری کوچک در حاشیه‌ای باریک

ولی توان نظامی و اقتصادی روسیه برای ادامه کمک‌های نظامی به سوریه تا کجاست؟ این کشور نیز با توجه به تحریم‌ها و بحران شرق اوکراین منابع و امکانات بی حد و حصری در اختیار ندارد. حسین آرمان می‌گوی که در درازمدت روسیه توان ادامه حمایت نظامی در این ابعاد را ندارد: «هدف اصلی جلوگیری از سقوط رژیم اسد و به​هرحال تقویت موضع​اش در میز مذاکره است. در نهایت اگر هیچ کدام این​ها راه به​جایی نبرد و واقعا حالتی به​وجود بیآید که هیچ کدام از طرفین نتوانند پیشروی بکنند، روسیه می​تواند یک کشور کوچک در غرب سوریه با ریاست جمهوری اسد برپا نگه دارد و در این مورد هم روسیه تجربه​های موفقی در گذشته داشته ازجمله در گرجستان.»

بیشتر بخوانید: ناتو: تجاوز روسیه به حریم هوایی ترکیه تصادفی نیست

به گفته او در این صورت بقیه منطقه در بحران بیشتری فرو خواهد رفت. چشم‌‌انداز چنین روندی بحران و بی‌ثباتی بیشتر برای منطقه، بویژه عراق و ترکیه است: «در این مورد به​ویژه برای ترکیه این مسئله بسیار بسیار مهمی خواهد بود. برای اینکه با توجه به وضعیتی که کردها در شمال سوریه دارند و آن کانتون​هایی که به​وجود آورده​اند و مسائل دیگری که ترکیه دارد، شدت این بحران برای ترکیه خطرناک خواهد بود.»