"حفظ محیط زیست"، بازنده‌ی کنفرانس لهستان
۱۳۸۷ آذر ۲۳, شنبه
پس از ۱۲ روز بحث و گفت‌وگو، روز شنبه (۱۳ دسامبر/۲۳ آذر)، کنفرانس بین‌المللی مقابله با گرمایش زمین در شهر "پوزن" لهستان، بدون نتیجه‌ی مطلوب به پایان رسید. با آن که نمایندگان و کارشناسان بیش از ۱۹۰ کشور جهان، از شامگاه روز جمعه (۱۲ دسامبر/۲۲ آذر) تا سحرگاه روز شنبه به نشست روزانه‌ی خود ادامه دادند، تلاش آنان برای دست‌یافتن به هدفی مثبت، عملی و مشترک با شکست روبرو شد.
رئیس بخش حفظ محیط زیست سازمان ملل، ایوو د بور (Yvo de Boer)، با این‌حال در جمع‌‌بندی نهایی خود، جنبه‌ی مثبت فعالیت‌های کنفرانس را برجسته کرد و از جمله گفت: «به‌هر حال، مقدمات تنظیم قرارداد حفظ محیط زیست جهانی که قرار است در پایان سال ۲۰۰۹ به تصویب برسد، تدارک دیده شد.» د بور ولی یادآوری کرد که طرح «پشتیبانی مالی از کشورهای در حال رشد» برای پیاده‌کردن موازین حفظ محیط زیست در مرزهای خود شکست خورد. او جو حاکم بر مذاکرات بر سر این طرح را "تلخ و سنگین" خواند.
تأخیر مرگ‌‌آور است
وزیر حفظ محیط زیست آلمان، زیگمار گابریل، دستاوردهای این نشست جهانی را «حداکثر نتیجه‌ای» خواند که «می‌شد از این کنفرانس به‌دست آورد.» نمایندگان سازمان جهانی حفظ محیط زیست موسوم به "صلح سبز"، کارنامه‌ی فعالیت‌های این کنفرانس را «غیرمترقبه» ارزیابی کردند و دستاوردهای آن را ناکافی خواندند. نماینده‌ی تشکیلات سراسری اوکس‌فام (Oxfam) که شبکه‌ای از سازمان‌های یاری‌دهنده‌ی جهانی است، ضمن ابراز نارضایتی از نتایج کنفرانس، خاطرنشان ساخت که «تأخیر در امر حفظ محیط زیست، مرگ‌‌آور است.»
باید دست به عمل زد
معاون پيشين رياست جمهوری آمريکا، ال گور، در سخنرانی تهییج‌کننده‌ای در این کنفرانس ازنمایندگان کشورهای جهان خواست، حفظ محیط زیست را فدای «مصلحت‌های کوچک سیاسی» نکنند و آن را به مثابه «وظیفه‌ی اخلاقی» خود بنگرند. او گفت: «رهبران کشورها، در سال ۲۰۰۹ باید در گفت‌وگوها دخالت کنند و آن‌ها را گامی به پیش برانند.» شرکت‌کنندگان در کنفرانس، بارها نطق هیجان‌‌آور ال گور را با کف‌زدن‌های تأئید‌آمیز قطع کردند.
پیش به سوی سال ۲۰۰۹
در سال ۲۰۰۹ در کپنهاگ، پایتخت دانمارک، نشستی برپا خواهد شد که در آن رهبران کشورهای جهان قرار است قرارداد جدیدی را در مورد حفظ محیط زیست به تصویب برسانند. این قرارداد، جایگزین پیمان کیوتو می‌شود که تا سال ۲۰۱۲ اعتبار دارد. پیمان کیوتو در سال ۱۹۹۷ در ژاپن به امضا رسید. بنا بر این قرارداد سیاستمداران جهان متعهد شدند، میزان تولید گازهای گلخانه‌ای خود را که سبب گرمایش زمین می‌شود، کاهش دهند. آمریکا، چین و هند این پیمان را امضاء نکردند.
کنفرانس‌های تدارکی
پیش از برپایی نشست جهانی در کپنهاگ، قرار است از ماه مارس سال ۲۰۰۹، چندین کنفرانس بین‌المللی به‌منظور تعیین چارچوب‌های موازین جدید برگزار شود. دبیرکل سازمان ملل، از جمله، قصد دارد در ماه سپتامبر سال آینده، اجلاسی در سطح رهبران سیاسی جهان بر پا سازد. موضوع حفظ محیط زیست، قرار است هم‌چنین در نشست سران کشورهای صنعتی جهان (G8) و روسیه در ماه ژوئن، به عنوان یکی از موضوع‌های اصلی این دیدار مورد بحث قرار گیرد.
رئیس جمهور آینده‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا، باراک اوباما اعلام کرده است که «می‌خواهد شخصاً مقدمات کار را تدارک ببیند.» علاوه بر دولت آینده‌ی آمریکا، دولت‌های چین، هند، دانمارک و برزیل نیز طرح‌هائی برای هم‌سو ساختن صنایع خود با محیط زیست تهیه کرده‌اند.