حق تقدم در شاهراه اطلاعاتی اینترنت با کیست؟

جولیس گناکاوفسکی، مدیر کمیسیون نظارتی ارتباطات فدرال در آمریکا، درباره‌ی اینترنت می‌‌گوید: "حفظ آزادی اطلاعات در اینترنت و دسترسی به آن‌ها اموری ضروری هستند." این نهاد برای طرح "بی‌طرفی در انتقال داده‌های اینترنتی" فعالیت می‌کند. این بی‌طرفی به معنای انتقال و دسترسی به همه‌ی داده‌ها و بسته‌های اطلاعاتی با سرعت یکسان است. حال این داده می‌تواند ویدئویی روی صفحه‌ی اینترنتی یک فرستنده‌ی تلویزیونی یا دستور پخت نان در یک جستجوگر باشد.

مخالفان این طرح با وضع قوانین بیشتر برای بزرگراه اطلاعاتی اینترنت مخالف‌اند. اخیراَ کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا، برای تضمین بی‌طرفی در قبال انتقال داده‌ها در اینترنت، مقررات جدیدی را عرضه کرد. با این اقدام، کمیسیون یاد شده قصد دارد به یکی از وعده‌های انتخاباتی باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا عمل کند. از دید این کمیسیون اینترنت باید به شکلی عادلانه امکان توسعه‌ی بیشتر را برای انتقال داده‌ها داشته باشد.

خرسندی شرکت‌های اینترنتی، ناراحتی خدمات‌دهندگان شبکه

حذف موانع دسترسی اینترنتی و رفع محدودیت پهنای باند، باعث خرسندی شرکت‌هایی چون "یاهو"، "آمازون" و "گوگل" خواهد بود که درآمد خود را از راه اینترنت به دست می‌آورند. اما خدمات‌دهندگان اینترنتی و شرکت‌های تأمین زیرساخت‌های شبکه‌ی اینترنت از این وضع خرسند نیستند.

شرکت‌های خدمات‌دهنده‌ای مانند AT&T، Comcast یا Veriszon استدلال می کنند که باید از سنگینی بیش از حد شبکه‌های انتقال داده‌ها و مقررات دست‌وپاگیر بیشتر جلوگیری کرد. آن‌ها همچنین می‌‌افزایند که انباشتن سایت‌هایی مانند یوتیوب با ویدئوهای فراوان، هزینه‌های بسیار بالایی در انتقال داده‌ها به وجود می‌آورد.

یکی از پیشنهادهای این شرکت‌ها، برای رفع اختلاف‌های موجود، اولویت بندی برای بعضی شرکت‌ها در سرعت انتقال داده‌هاست. آن‌ها می‌‌گویند بعضی بسته‌های اطلاعات باید در " اولویت بزرگراه اطلاعات اینترنت" باشند. به این ترتیب خدمات‌دهندگان شبکه‌ی اینترنت نیز می‌توانند از مزیت‌های بالقوه‌‌‌‌ی چنین اولویت‌هایی، برای نمونه در به دست آوردن سهام شبکه‌های تلویزیونی، سود ببرند.

وقتی آن‌ها در شبکه‌ی اینترنت از اولویت انتقال داده‌ها و سرعت بیشتر برخوردار باشند، بیشتر توجه فرستنده‌های تلویزیونی را به خود جلب می‌کنند.

مقابله‌ با ناخشنودی از مقررات

بهره‌برداری از چنین مزایای بالقوه‌ای با استفاده از اولویت و سرعت انتقال داده‌ها، همان چیزی است که کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا قصد دارد با چارچوب قانونی جدید مانع آن شود. اما در واشینگتن، این بحث درگرفته است که آیا باید به این کمیسیون اجازه‌ی دخالت در تنظیم مقررات جدیدی برای اینترنت را داد یا خیر.

فیل کرپن، عضو گروه محافظه‌کار "لابی‌های آمریکایی" با این میزان از دخالت دولت در امور شرکت‌های خدمات‌دهنده‌ی اینترنت مخالف است. او می‌گوید:«ما اکنون دولتی داریم که می‌خواهد همه‌ی جنبه‌های زندگی ما را کنترل کند. تلاش برای برنامه‌ریزی اقتصادی متمرکز به این شکل، بی‌سابقه است. این وضع هنگامی ممکن می‌شود که شبکه‌ی ارتباطی نیز کنترل شود.»

سناتور جمهوری‌خواه، جان مک کین، در مخالفت با مقررات بی‌طرفی در انتقال داده‌ها، جایگزینی با نام " طرح آزادی اینترنت" در برابر طرح‌های کمیسیون ارتباطات فدرال مطرح کرده است. پیش‌‌زمینه‌ی این طرح هنگامی روشن‌تر می‌شود که دریابیم مک کین از بزرگ‌ترین دریافت‌کنندگان کمک‌های مالی حاصل از صنعت ارتباطات است و از وضع موجود که بی‌‌طرفی انتقال داده‌ها در آن رعایت نمی‌شود، سود می‌برد.

«تردید در صلاحیت کمیسیون ارتباطات برای نظارت»

طرح بی‌طرفی انتقال داده‌های اینترنتی مدافعانی نیز دارد. اما اکنون دعوایی حقوقی میان کمیسیون نظارت بر ارتباطات و خدمات‌دهنده‌ی اینترنتی Comcast نیز در جریان است که وضع مقررات بی‌طرفی را با ابهام روبرو می‌کند.

کمیسیون یاد شده اخطاریه‌ای برای شرکت Comcast می‌فرستد و در آن اختلال مداوم در دانلود بعضی داده‌ها را تذکر می‌دهد. شرکت Comcast نیز به دادگاه مراجعه می‌کند؛ زیرا این کمیسیون را مرجع صاحب صلاحیت برای کنترل فعالیت خود نمی‌داند. اگر دادگاه در این مورد خاص رأی به عدم صلاحیت کمیسیون نظارت بر ارتباطات بدهد، بحث‌های جدیدی درباره‌ی اصل موضوع بی طرفی انتقال داده‌ها در شبکه درمی‌گیرد.

FS/FW