خامنه‌ای به سران نظام در مورد کشمکش اتمی: کوتاه نیایید!
۱۳۸۷ مرداد ۹, چهارشنبه
روز شنبه ۱۲ مرداد (۲ اوت) مهلت دوهفته‌ای داده شده به دولت ایران برای دادن پاسخ جدی به پیشنهادهای گروه کشورهای ۵+۱ (اعضای دائمی شورای امنیت به‌علاوه‌ی آلمان) به پایان می‌رسد. این مهلت در کنفرانس ژنو، که در آن نماینده‌ی آمریکا نیز شرکت داشت، تعیین شده است. در روزهای اخیر هم علایمی از انعطاف در رفتار سیاسی دولتمردان ایران دیده شده، هم علایم تداوم سرسختی. به عنوان مثال محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهوراسلامی ایران، هم از گسترش فعالیت‌های غنی‌سازی تا حد ۶ هزار دستگاه سانتریفوژ سخن گفته، هم به تداوم مذاکرات آغاز شده در ژنو و بهبود روابط با آمریکا علاقه نشان داده است.
پاسخ نهایی؟
مهمترین علامت سرسختی را در سخنان روز چهارشنبه‌ی رهبر جمهوری اسلامی می‌توان دید. در روز ۹ مرداد (۳۰ ژوئیه)، او به کارگزاران نظام به مناسبت عید مبعث بارعام داده بود. محمود احمدی‌نژاد، محمود شاهرودی و علی لاریجانی، سران قوای مجریه، قضاییه و مقننه و اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز در این اجتماع حضور داشتند و کنار رهبر نشسته بودند.
آیت‌الله خامنه‌ای سخنرانی خود را به ضرورت استقامت اختصاص داد و به حضار آیه‌ی "اشداء علی الکفار" را یادآور شد و معنای آن را "استواری و صلابت در همه میدان‌ها" خواند. وی گفت «پیامبر اسلام در میدان جنگ، مظهر صلابت بود و در هنگام گفت‌وگو با دشمنان نیز سرشار استحکام و ایستادگی».
ولی فقیه پس از این مقدمه‌چینی‌ها به مسئله‌ی اتمی پرداخت و به گزارش "واحد مرکزی خبر صدا و سیمای جمهوری اسلامی" خطاب به کارگزاران نظام گفت: «یک قدم عقب‌نشینی در برابر مستکبران، منجر به یک قدم پیشروی آنان خواهد شد و این تصور که عقب نشینی و عدول از مواضع و حرف‌های صحیح، باعث تغییر سیاست استکبار خواهد شد، تصوری کاملاً غلط و بی‌اساس است.»
وی در ادامه، شبیه‌سازی تاریخی نمود و با نام‌بردن از منتقدان سیاست اتمی ایران به عنوان "ابوجهل" (ابوالحکم عمرو بن هشام بن مغیره مخزومی ، از مخالفان پیغمبر اسلام)، حقانیت حکومت ایران را همتراز با حقانیت پیغمبر اسلام کرد. وی زنهار داد که نبایستی به حرف «ابوجهل‌های زمان» توجه کرد که می‌خواهند مانع "توانایی" ایران در زمینه‌ی اتمی شوند. او در این رابطه با صراحت از آمریکا نیز در زمره‌ی "ابوجهل‌ها" نام برد. خامنه‌ای بحث اتمی‌اش را با این جمله بست که «ملت ایران با اتکا به تجارب مفید و فواید قابل اتکای ۳۰ سال استقامت، به این حرفها اعتنایی نمی کند و به راه خود ادامه می دهد.»
اکنون پرسش این است که آیا این سخنان پاسخ جدی و نهایی حکومت ایران به پیشنهاد "کمک‌های تشویقی در زمینه‌ی اتمی به ازای متوقف کردن غنی‌سازی اورانیوم" است؟
بحران ادامه دارد.