دختران ورزشکار و مساله حجاب
۱۳۸۹ فروردین ۲۱, شنبه
فدراسیون فوتبال ایران با انجام چنین کارهایی سعی می‌کند، مانع از محرومیت بازیکنان نوجوانان دختر ایرانی در بازی‌های المپیک شوند. فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) اعلام کرده است، چاره‌ای جز محروم کردن نوجوانان دختر ملی پوش ایران ندارد.
یکی از مسئولان فدراسیون فوتبال ایران به خبرگزاری فارس گفته است: «قصد داریم از امروز این لباس‌ها را در اختیار بازیکنان قرار دهیم و فیلم تمرینات تیم را برای فیفا ارسال کنیم تا به آنها نشان دهیم این نوع پوشش و لباس مغایرتی با بند ۴ اساسنامه فیفا ندارد.»
در بند ۴ اساسنامه فیفا آمده است: «پوشش بازیکنان فوتبال در داخل میدان نباید به هیچ عنوان در برگیرنده و ارایه کننده مسایل سیاسی، شخصی و مذهبی باشد.»
در کشمکش میان مقام‌های فیفا و مسئولان فدراسیون فوتبال ایران، این دختران ورزشکار ایرانی هستند که قربانی می‌شوند و این سوالی است که این روزها و در میان اخبار حاکی از محرومیت نوجوانان ملی پوش، کمتر به آن پرداخته شده است.
تونیا ولی اوغلی، رکورددار سابق شنای زنان ایران و فارغ التحصیل رشته ورزش در آلمان، که هم‌اکنون ساکن آلمان است، در گفت‌وگو با دویچه وله می‌گوید: «من هم صمیمانه در کنار ورزشکاران دختر کشورمان هستم و متاسفم که به آن ها اجازه داده نمی‌شود در مسابقات شرکت کنند. هیچ وقت از یاد نخواهم برد، کسی که به دختران ما اجازه نمی‌دهد در میادین ورزشی شرکت کنند، دولت ایران است.»
با این‌حال خانم ولی‌اوغلی تاکید می‌کند: «من در خارج از ایران، این اجازه را به خودم نمی‌دهم که برای دختران ورزشکار ایرانی نسخه بپیچم، باید در داخل ایران با این قضیه برخورد شود.»
قوانین فیفا
رکورددار سابق شنای زنان ایران در ادامه می‌گوید: «چیزی که فیفا مطرح کرده است، مسئله امنیت است. فیفا سابقه چنین برخوردی را با یک، تک ورزشکار داشته است. در کانادا از بازی یک دختر فوتبالیست به دلیل داشتن حجاب جلوگیری شد. دلیل آن هم این است که وقتی در فوتبال دو نفر دنبال توپ می‌دوند این خیلی طبیعی است که ورزشکار پشت سر وقتی به ورزشکار جلوتر نمی رسد از پشت چنگ می‌اندازد و لباس او را می‌کشد. این مقنعه یا کلاهک‌هایی که در ایران برای ورزشکاران دختر درست شده است وقتی توسط کسی کشیده شود، خطر قطع نخاع، خطر خفگی و خطر با سر زمین خوردن را برای ورزشکار دارد. هر فدراسیون جهانی برای خودش استانداردهایی دارد. همان طور که در فوتبال، شرت بازیکن نمی‌تواند از یک حدی بلندتر و یا کوتاه‌تر باشد، برای ورزشکاران زن هم این استانداردها وجود دارد. ایران باید تکلیف خودش را با این استانداردها مشخص کند. نمی‌تواند سیاست یک بام و دو هوا داشته باشد. اگر ایران عضو فیفا است و عضویت در فدراسیون جهانی را امضا کرده است باید قوانین را رعایت کند. به نظر من این اتفاقی که الان افتاده و ایستادن فدراسیون‌های جهانی در همه عرصه‌ها می‌تواند به دولت ایران فشار بیاورد که فکری برای حل این مشکلات بکند.»
فشار فیفا روی فدراسیون یا دختران فوتبالیست
به اعتقاد خانم ولی اوغلی، فشار اصلی روی دختران ورزشکار است. او می‌گوید: «من دقیقا می‌دانم حالت روحی و روانی ورزشکاری که زحمت کشیده و می‌خواهد حاصل زحمت‌هایش را در میدان مبارزه نشان دهد و خودش را محک بزند، چگونه است. همه می‌دانند که یک ورزشکار با چه امیدی تمرین می‌کند. یک هدف جلوی خودش می‌گذارد تا به آن برسد و توانایی‌هایش بیشتر شود. مطمئنا با محرومیت از مسابقات ضربه خواهد خورد و این باعث یاس و افسردگی و کم‌انگیزه‌شدن این ورزشکار خواهد شد. این جا چه کسی مقصر است؟»
تونیا ولی‌اوغلی می‌افزاید: «برای ورزشکاران رشته‌های دو و میدانی، اسکی، شطرنج پوشش اسلامی درست شده است. آنها با این پوشش‌ها به مسابقات فرستاده می‌شوند اما برای ورزش‌های دیگری که نمی‌شود برایش پوشش اسلامی تهیه کرد، چه باید کرد؟ دختران شناگری که در ایران شنا می‌کنند و رکورد می‌زنند، چه فرقی با بقیه ورزشکاران دارند.»
حجاب برای شطرنج‌باز ۸ ساله
تونیا ولی اوغلی با آوردن نمونه‌هایی از سختگیری مسئولان ایرانی در مورد حجاب دختران ورزشکار می‌گوید: «اگر عالمان دینی معتقدند که حجاب از ۹ سالگی برای دختران اجباری است پس عکس‌های تیم دختران شطرنج باز زیر ۸ سال ایران، با مقنعه و مانتو بلند چیست؟ این‌ها حتی در حد و فرم روسری‌هایی که مردم با آن در خیابان حرکت می کنند و با به ادارات مراجعه می‌کنند نیست. برای دختر ۸ ساله مقنعه دوخته شده و بعد او را می‌نشانند که شطرنج بازی کند.»
مقام‌های فدراسیون ایران مدعی‌اند محدودیت‌هایی که آنها برای ورزشکاران ایجاد می‌کنند، سیاسی نیست، بلکه فرهنگی است. اما خانم ولی‌اوغلی این ادعا را قبول ندارد. او می‌گوید: «در المپیک جهانی دانش آموزان، تیم دختران ایران که مقام پنجم را داشته است به خاطر یک بازی که باید مقابل اسراییل برگزار می‌کرد، از مسابقات حذف می‌شود چون از طرف دولت ایران برای این بازی ممنوعیت ایجاد شد.»
تجربه‌ای تحقیرآمیز
خانم ولی‌اوغلی در ادامه‌ی گفت‌وگوی خود با دویچه وله به تجربه ناخوشایندی ناشی مقررات حجاب که برای یک وزرشکار دختر بوجود آمده اشاره می‌کند و می‌گوید: «من سال پیش، صحنه‌ای را دیدم که پس از آن گریه کردم. در مسابقات دو و میدانی دختران، رشته چندگانه، یک دختر ایرانی، مسیری طولانی را می‌دوید و باید از روی چاله آب می‌پرید. پاچه شلواری که این دختر پوشیده بود تا روی زمین کشیده شده بود. حداقل می‌شد کمی پاچه شلوارش را تنگ‌تر کرد که این قدر بلند نباشد. هر بار که این دختر نمی‌توانست از روی چاله آب بپرد، در آب فرود می‌آمد. بعد از دو دور که این دختر در چاله‌ی آب فرود آمد، شلوارش تا زانو خیس شده بود. آب از شلوار این دختر می‌چکید و این دختر موقع دویدن با دست‌هایش آب شلوارش را می‌چلاند. در جایی که همه با لباس‌های استاندارد ورزش می‌کنند، این برای آن دختر تحقیرکننده است. اما یکی از روزنامه‌های ایرانی مدعی بود مردم از دیدن دخترهایی که حجابشان را رعایت کرده بودند به وجد آمده بودند!»
این کارشناس ورزشی، به حضور یک ورزشکار زن ایرانی در المپیک زمستانی ونکوور کانادا اشاره می کند و در ادامه صحبت اش با دویچه وله می گوید: " در بهمن ماه، افسانه شمشکی در مسابقات المپیک زمستانی ونکوور شرکت کرده بود و کاروان ورزشی ایران ۵ نفر بودند. از ۳ دوره پیش مسابقات المپیک به بعد، قانونی وضع شد که طبق آن کشورهایی که در کاروان ورزشی‌شان زنی وجود نداشته باشد، حق شرکت در مسابقات المپیک را ندارند. این یعنی فشار آوردن به کشورهایی که برای دخترانشان امکانات ورزشی فراهم نیست. از طرفی برای رفتن به المپیک باید حد نصاب جدول المپیک را کسب کرد و برای این کار باید به ورزش پایه‌ای زنان پرداخت.»