در قرن بیست‌ویکم کلیدها هم از چاپ‌گر بیرون می‌آیند
۱۳۹۲ مرداد ۱۷, پنجشنبه
با پرینترهای سه‌بعدی می‌توان قطعات خودرو، اسلحه یا عروسک ساخت. حال دو دانشجوی دانشگاه "ام‌آی‌تی" آمریکا، آن‌طور که مجله "فوربس" می‌نویسد، به فکر تولید کلید با این وسیله افتاده‌اند.
البته این ایده چندان هم جدید نیست. یکی از مهندسان اپل در سال ۲۰۱۱ برنامه‌ای نوشت که با آن می‌شد ابعاد یک کلید را به یک پرینتر سه‌بعدی فرستاد. او البته کار خود را به قفل‌های معمولی محدود کرد؛ قفل‌هایی که ساخت کلید یدکی آن‌ها از دست هر کلیدسازی برمی‌آید.
در سال ۲۰۱۲ نیز یک آلمانی در یک گردهم‌آیی هکرها نشان داد که چطور می‌توان از کلید دست‌بندهای ایمنی پرینت سه‌بعدی گرفت.
استفاده از کد کلیدها
طرح دانشجویان "ام‌آی‌تی" اما زمانی بیشتر جلب توجه می‌کند که مشخص می‌شود طراحان، نه کلیدهای معمولی بلکه از قرار معلوم کلیدهای قفل‌های ایمنی را تولید می‌کنند و البته بدون نیاز به داشتن کلید اصلی. به عبارت دیگر، دسترسی به کد حک‌شده روی یک کلید، برای ساخت مشابه آن کافی است.
"اسکلیج" (شلاگه) یک شرکت فعال در زمینه ساخت قفل و تجهیزات ایمنی است. بسیاری از پژوهشکده‌ها، نهادهای دولتی و زندان‌های آمریکا برای بسته‌نگهداشتن در و پنجره‌های خود از تجهیزات این شرکت استفاده می‌کنند.
دیوید لارنس و اریک فَن آلبرت، دو دانشجوی دانشگاه "ام‌آی‌تی" در یک گردهم‌آیی هکرها، طرحی ارائه کرده‌اند که می‌توان با استفاده از آن قفل‌های "اسکلیج" را بدون درد و خونریزی گشود.
این دو دانشجو موفق شدند یکی از قفل‌های ایمنی شرکت "اسکلیج" را رمزگشایی کنند و بر اساس آن برنامه خود را بنویسند.
تهیه کپی غیرمجاز از کلید هم مانند تهیه کپی‌های غیرمجاز از محصولات فرهنگی است؛ یکی قفل را می‌شکند و دیگران فقط کپی می‌کنند. به ادعای دانشجویان طراح نرم‌افزار، با این روش نه‌تنها قفل‌های ایمنی اسکلیج، بلکه قفل‌های ایمنی هر سازنده دیگری را هم می‌توان گشود.
کپی سه‌بعدی، بسته به ماده اولیه، چندان گران نیست. لارنس و فن آلبرت کلیدهایی از جنس پلاستیک چاپ کرده‌اند که فقط ۵ دلار قیمت دارند. برای تهیه کلیدهای رنگی و سبک از جنس تیتان اما باید تا حدود ۱۵۰ دلار پرداخت.
دو دانشجوی دانشگاه "ام‌آی‌تی" یک توصیه به سازندگانان قفل و یراق کرده‌اند: ساخت کلید یدکی قفل‌هایی که علاوه بر بخش مکانیکی، یک بخش الکترونیکی هم دارند، به مراتب دشوارتر است.