بیانیه مستندسازان ایران در محکومیت سرکوب اعتراضات خوزستان
۱۴۰۰ تیر ۲۸, دوشنبهجمع بزرگی از مستندسازان سینمای ایران در بیانیهای با عنوان "و دوباره بر سر آب، آتش به پا شد" سرکوب اعتراضات مردم شهرهای مختلف خوزستان به کمآبی را محکوم کردند. آنها در بیانیه خود نوشتهاند: «این قصه تلخناک پرآبترین استان ایران است که کارون، مارون، کرخه و اروندش گواهند که پیوسته از چشمان مردمان، خونابه روان است. و اینبار در هورالعظیم، همواره مرگ میروید و صدای دادخواهان در مرداب خاموش میگردد.»
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
این روزها از جمله شهرهای اهواز، سوسنگرد،شوش، کرخه و شادگان شاهد اعتراضات مردم برای آب است. شب گذشته چهارمین شب متوالی بود که این اعتراضات ادامه یافت. پاسخ نیروهای انتظامی به مردمی که گفته میشود با دست خالی به خیابانها آمدند، استفاده از گاز اشکآور و شلیک به سوی آنان بوده که بنا بر منابع محلی، کشته و زخمی نیز برجای گذاشته است.
مستندسازان سینمای ایران نوشتهاند که بر پایه سنتکاریشان «همیشه بازتابدهنده رنج و خواست مردمانمان» بودهاند و «امروز نیز در کنار تشنگان خوزستان» میمانند. آنها سرکوب مردم را محکوم کرده و گفتهاند در کنار مردمی میمانند که «زندگی را جستوجو میکنند تا آب به آبادی برسند».
«از سرکوب مردم جلوگیری کنید»
کانون مدافعان حقوق بشر نیز روز گذشته (یکشنبه ۱۸ ژوئیه) در نامهای به میشل باشله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل درخواست کرد که این نهاد از همه امکانات خود برای جلوگیری از ادامه سرکوب مردم خوزستان استفاده کند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
کانون مدافعان حقوق بشر رونوشتی از این نامه را نیز برای جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، اگنس کالامار، گزارشگر ویژه سازمان ملل برای قتلهای فرا قانونی، کلمنت وولی، گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه حقوق آزادی اجتماعات مسالمتآمیز و تشکلها و همچنین گروه کاری سازمان ملل متحد درباره بازداشتهای خودسرانه فرستاد.
در نامه با اشاره به "کشته شدن سه شهروند و زخمی شدن تعداد زیادی از معترضان" نسبت به ادامه این وضع ابراز نگرانی شده و آمده است: «غالب ساکنین این استان محروم، از عربهای ایرانی و سنی مذهب هستند، بیم آن میرود که ادامهی این شرایط ، وضعیت را پیچیدهتر کند».
در بخش دیگری از نامه به خوزستان به عنوان استانی با منابع غنی نفتی اشاره شده که با وجود این ثروت، از محرومترین مناطق ایران است. نویسندگان نامه نوشتهاند: «مردم این استان با درصد بالای بیکاری، بیآبی، هوای آلوده و قطع مکرر برق مواجه هستند، لذا اعتراضات آنان کاملا بر حق بوده و پاسخ ایشان گلوله و زندان نیست.»
کانون مدافعان حقوق بشر در پایان نامه از میشل باشله تقاضا کرده است از کلیه امکانات قانونی خود استفاده کرده و مانع از سرکوب بیشتر مردم شود.