دولت ایران جایزه نوبل صلح را مصادره کرد

فعالیت‌های حقوق بشری و قانونی شیرین عبادی‌، برنده‌ جایزه‌ نوبل صلح باعث شده است که حکومت جمهوری اسلامی اعضای خانواده‌ی وی را تحت فشار بگذارد. این خبر را شیرین عبادی به اطلاع رسانه‌‌های آلمانی‌زبان رساند. خانم عبادی در گفت‌وگو با دویچه وله در این زمینه توضیحات بیشتری داد.

دویچه وله: خانم عبادی، در گفت‌وگویی که شما با بخش فرهنگی "رادیو دویچلند" داشتید، اعلام کردید که تهدیدها علیه شما از سوی مسئولان حکومتی ایران کماکان ادامه دارد. ممکن است در این رابطه توضیح بیشتری به ما بدهید؟

شیرین عبادی: دولت ایران از یکسال و نیم قبل تهدیدات علیه من و علیه امنیت من و جان من را افزایش داد و همچنین سعی کرد که کار من را محدود کند. ازجمله برخلاف قانون، دفتر کانون مدافعان را بستند. عده‌ای بسیجی، یعنی در حقیقت تحت نام بسیجی، به دفتر من حمله کردند. پلیس را صدا کردم. فقط می‌خندید و نظاره‌گر حمله به دفتر من بود و بسیاری محدودیت‌های دیگر. اخیراً هم دولت ادعا کرده است که بابت جایزه‌ی صلح نوبل که پنج سال قبل دریافت کردم، امسال بایستی بیش از ۴۰۰ هزار دلار مالیات به دولت بدهم. در حالی که طبق قانون مالیات ایران جوایز از مالیات معاف هستند.

آنها همچنین خواهر، برادر و همسر من را به شدت تحت فشار و تهدید قرار داده‌اند که البته از این اعمال آن‌ها شکایت کرده‌‌اند و حق نداشتند که بستگان من را صرفاً به خاطر وابستگی به من مورد فشار و تهدید قرار دهند. و از همه جالب‌تر این که وزارت اطلاعات دو نفر کارمند فرستاده بود که با خواهر من صحبت کنند و او را قانع و در نهایت تهدید کنند که بایستی از ساختمانی که من هم در آن ساختمان سکونت دارم، منزلش را عوض کند. و حتی به او گفته بودند که اگر منزلش را عوض نکند، برای فرزندان او که دانشجو هستند، تولید اشکال خواهد کرد و حکم اخراج او را از وزیر بهداشت گرفته‌اند، به خاطر این که با من در یک ساختمان سکونت دارد.

خانم عبادی گفته می‌شود که حساب بانکی شما را در ایران مسدود کرده‌اند و حتی بر اساس خبری که از سوی خبرگزاری فرانسه منتشر شده، اسناد و جوایزی که از سوی نهادهای بین‌المللی به شما داده شده، توسط مأموران دولتی ضبط شده‌اند. حالا پرسش این است که آیا جایزه‌ی صلح نوبل شما هم در بین این اموالی بوده که از طرف دولت ضبط شده است؟

اخیراً مطلع شدم که دولت جمهوری اسلامی ایران کلیه‌ی حسابهای بانکی من را، که شخصی بوده، مسدود کرده است. حتی حقوق بازنشستگی که من از وزارت دادگستری بابت ۱۵ سال قضاوت دریافت می‌کردم، آن را هم مسدود کرده‌ است. از همه مهم‌تر حسابهای شخصی همسر من و حتی حقوق بازنشستگی همسر من را هم ضبط کرده‌اند. و این خیلی جالب است که همسر من هرگز در فعالیت‌های من دخالت نداشته و شغلش چیز دیگری است و حقوق بازنشستگی را هم طبق قانون، تحت هیچ شرایط نمی‌توان ضبط کرد.

همچنین همسر من را ممنو‌ع‌الخروج کرده‌اند و تمامی این‌ها به این دلیل است که من فعالیت‌های حقوق بشری خودم را متوقف کنم که البته خیالی است باطل. زیرا کلیه ‌کارهایی که من می‌کنم در محدوده‌ی قوانین ایران است و هرگز از آن دست برنخواهم داشت. در عین حال مایل هستم توضیح دهم که در صندوق امانات بانکی همسرم، من چند شیئی خصوصی مربوط به جوایز خودم را گذاشته بودم، از جمله جایزه‌ی صلح نوبل و مدال لژیون دونور، انگشتر آزادی بیان که از اتحادیه خبرنگاران آلمانی گرفته بودم و چند جایزه‌ی دیگر و با این ترتیب دفتر کانون مدافعان حقوق بشر که از پول نوبل خریداری شده بود، به وسیله‌ی دولت ایران توقیف شد و مدال نوبل هم به وسیله‌ی دولت ایران توقیف شد. و بایستی به این کارهای فراقانونی دولت ایران که جوایز بین‌المللی را مصادره می‌کند، آفرین گفت.

مصاحبه‌گر: جمشید فاروقی

تحریریه: داود خدابخش