رابطهی کمبود خواب و بیماری دیابت
۱۳۹۱ فروردین ۲۵, جمعه
دانشمندان دانشکدهی پزشکی دانشگاه هاروارد همراه با بیمارستان Brigham and Women’s Hospital، که با دانشگاه هاروارد همکاری میکند، برای انجام این تحقیق ۲۱ شرکتکننده را به مدت ۶ هفته در بیمارستان نگهداری کردند. آنها در این مدت بر زمان خواب و بیداری این افراد هدفمندانه تاثیر گذاشتند.
این دانشمندان در نشریهی علمی Science Translational Medicine از رابطهی بین کمبود خواب و بیماری دیابت گزارش میدهند.
کاهش سوخت و ساز بدن و عملکرد لوزالمعده
پژوهشگران هاروارد برای انجام تحقیق خود زمان، طول خواب و تغذیهی شرکت کنندگان را مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگان در ده روز اول آزمایش اجازه داشتند حدود ۱۰ ساعت در روز بخوابند.
در طول سه هفته پس از آن، دانشمندان زمان خواب آنها را به ۵ تا ۶ ساعت در روز کاهش دادند. آنها باید در بعضی اوقات شب و در مواقع دیگر در طول روز میخوابیدند.
کمبود خواب و همچنین خواب نا منظم باعث شد که سوخت و ساز بدن این افراد هنگام استراحت کاهش یابد. افزون بر این، بنا بر اندازهگیری دانشمندان، میزان گلوکز خون شرکت کنندگان پس از صرف غذا افزایش یافته بود. دلیل این امر آن است که غده لوزالمعده انسولین کمی تولید کرده و همین باعث افزایش قند خون و در نهایت بیماری دیابت میشود.
بهترین زمان خواب شب است
علائمی که ناشی از ریتم نامنظم خواب یا کمبود خواب بودند، پس از خواب کافی شرکت کنندگان به مدت نه روز ناپدید شدند. نتایج این تحقیق، نتایج تحقیقات پیشین را نیز تایید میکنند.
بر اساس تحقیقات پیشین، کسانی که شب کار هستند، ریسک بیشتری برای ابتلا به بیماری دیابت دارند. به هر حال این امر اثبات شده است که خواب کافی برای سلامتی انسان مهم است و بهترین زمان خوابیدن شب است.
DG/BM