رضا تقی‌زاده: ایران باید شهامت یک عقب‌نشینی را داشته باشد
۱۳۹۲ مرداد ۲۹, سه‌شنبه
صحبت از این است که حسن روحانی مستقیما پیشبرد پرونده هسته‌ای را برعهده گیرد و این پرونده از شورای عالی امنیت به وزارت خارجه منتقل شود. به کارکشتگی محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران و صلاحیت علی‌اکبر صالحی در مقام رئیس سازمان انرژی اتمی ایران اشاره می‌شود. بسیاری چیدمان حسن روحانی را نشانه‌ای از آمادگی برای برداشتن یک قدم واقعی در راه حل مناقشه هسته‌ای می‌دانند. مناقشه‌ای که چرخ اقتصاد و سیاست خارجی ایران زیر سنگ آن قرار دارد.
با این حال علی‌اکبر ولایتی مشاور رهبر جمهوری اسلامی گفته است که نسبت به دوره محمود احمدی‌نژاد "ادبیات متفاوتی" بر مذاکرات حاکم خواهد بود، اما در هرحال تصمیم‌گیرنده نهایی آیت‌الله خامنه‌ای است. او هم‌چنین تاکید کرده است که اگرچه انتخاب حسن روحانی به غرب فرصت رسیدن به توافق با ایران را داده، اما ایران هیچ‌گاه فعالیت هسته‌ای خود را تعلیق نمی‌کند.
با این حساب آیا بازهم می‌توان نسبت به توان روحانی و تیم او برای برداشتن قدمی موثر در حل مناقشه‌ای که گلوی اقتصاد وسیاست خارجی ایران را گرفته، صحبت کرد؟ آیا تغییر لحن مذاکره کننده ارشد ایران برای جلب اعتماد جامعه جهانی کافی است؟
آیا غرب هم می‌تواند به ایران امیتازاتی دهد تا قدم برداشتن در این مسیر را برای کشوری که برنامه هسته‌ای را به "وجهه" خود تبدیل کرده، سهل‌تر کند؟
برد و باخت ایران
رضا تقی‌زاده کارشناس انرژی هسته‌ای به موقعیت ضعیف ایران در بازی هسته‌ای اشاره می‌کند و می‌گوید دولت به خوبی به حساسیت غرب آگاه است و از همین رو نیز به جای اصرار بر مواضع فعلی باید «شهامت» یک عقب‌نشینی را داشته باشد. به نظر او ایران باید به قطع غنی‌سازی اورانیوم با غلظت ۲۰ درصد در قدم اول رضایت دهد.
رضا تقی‌زاده به قدم‌های بعدی ایران نیز اشاره می‌کند. از جمله این‌که مانند کاری که در سال ۲۰۰۶ انجام داد، بخشی از پروتکل الحاقی را داوطلبانه به اجرا بگذارد.
ایران تحت فشار است نه غرب
او تاکید می‌کند که «در غرب التهاب خاصی برای رسیدن به یک توافق اتمی با ایران وجود ندارد» و این ایران است که روزانه خسارت سنگینی را تحمل می‌کند. این کارشناس هسته‌ای می‌گوید جمهوری اسلامی باید به این سئوال اساسی پاسخ دهد که اگر برنامه هسته‌ای برای شش ماه یا یک سال پیشرفت نکند، ایران چه چیزی از دست می‌دهد؟ و یا این که اگر برنامه هسته‌ای به روال کنونی ادامه پیدا کند، ایران چه چیز اضافه‌ای بدست می‌آورد؟
تقی‌زاده می‌گوید ایران دارای همه‌امکانات لازم برای گرفتن یک تصمیم سیاسی مبنی بر دست زدن به یک انفجار هسته‌ای یا خارج شدن از پروتکل الحاقی هست، بنابراین اصرار در ادامه این روند در شش یا یک سال دیگر، امکان تازه‌ای در اختیار ایران قرار نمی‌دهد، در حالی که پافشاری بر روند فعلی باعث شده است که ایران روزانه ۳۰۰ − ۶۰۰ میلیون دلار دارایی خود را از دست بدهد.
رضا تقی‌زاده می‌گوید غرب هم باید به سمت خواسته‌های پایه ایران قدم بردارد و اگر چنین حرکتی از سوی ایران ببیند، این کار را می‌کند.
ایران می‌تواند در آینده خواست‌های خود را ارتقاء دهد
به گفته او خواست‌های پایه‌ای ایران می‌تواند از امسال تا سال بعد تغییر کند. اگر ایران بر مواضع فعلی اصرار بورزد، این خواست‌های پایه‌ای تضعیف خواهد شد. ولی اگر گامی در جهت خواسته‌های جامعه جهانی بردارد، طبیعتا می‌تواند خواست‌های پایه‌را هم در یک سال بعد بهبود دهد.
به باور او ایران این آمادگی را دارد که خواست‌های میان مدت و دراز مدت خود را تعیین کند و در چارچوب یک برنامه زمان‌بندی شده به این سمت حرکت کند. او می‌گوید که جامعه جهانی نیز آماده پذیرفتن چنین جدول زمان‌بندی شده‌ای هست.
مصاحبه با رضا تقی‌زاده را بشنوید