رقابت‌های کشتی قهرمانی جهان؛ استانبول ۲۰۱۱
۱۳۹۰ شهریور ۱۹, شنبه
نفرات اول تا پنجم مشترک در اوزان هفتگانه در رقابت‌های استانبول به صورت مستقیم جواز حضور در المپیک لندن را کسب می‌کنند. رقابت‌های قاره‌ای سال ۲۰۱۲ نیز به تفکیک کیفیت کشتی هر قاره دارای سهمیه خواهند بود. از جمله این‌که نفرات اول و دوم رقابت‌های قهرمانی آسیا نیز می‌توانند جواز حضور در مسابقات ۲۰۱۲ لندن را کسب کنند. بهار آینده دو مسابقه گزینشی مجزا نیز برای کسب سهمیه‌های المپیک لندن توسط فدراسیون جهانی کشتی (FILA) در نظر گرفته شده است و کشورهایی که در مسابقات جهانی و قاره‌ای نتوانسته‌اند سهمیه‌های کامل را کسب کنند، می‌توانند در آن مسابقات حضور یابند. در مسابقات گزینشی اول سه نفر در هر وزن سهمیه می‌گیرند. در مسابقه دوم نیز نفرات اول و دوم جواز حضور در لندن را کسب می‌کنند. فیلا سهمیه‌هایی را هم به صورت وایلد کارت (Wildcard) برای کشورهایی که در پایان مسابقات گزینشی هیچ سهمیه‌ای را کسب نکرده‌اند، در نظر خواهد گرفت. در مجموع ۲۶۶ کشتی‌گیر مرد در المپیک ۲۰۱۲ به روی تشک خواهند رفت.
ایران در شرایطی آماده حضور در این رویداد می‌شود که تا کنون ۴۰ مدال طلا، ۴۱ نقره و ۳۲ برنز در کشتی آزاد کسب کرده است. همچنین در کشتی فرنگی ۸ طلا، ۴ نقره و ۱۱ برنز در مسابقات جهانی نصیب فرنگی‌کاران ایرانی شده است.
تیم ملی کشتی آزاد ایران که همواره در مسابقات جهانی جزو مدعیان بوده، چهار بار در سال‌های ۱۹۶۱ یوکوهاما، ۱۹۶۵ منچستر، ۱۹۹۸ تهران و ۲۰۰۲ تهران بر روی سکوی نخست تیمی جهان ایستاده است. ایران همچنین ۳ بار نایب‌قهرمان جهان شده و یازده بار در مکان سوم قرار گرفته است.
شکر بکر، رئیس فدراسیون کشتی ترکیه، از حضور ۱۲۰ کشور در رقابت‌های جهانی استانبول خبر داده است که این تعداد یک رکورد تازه در تاریخ رقابت‌های جهانی این رشته ورزشی محسوب می‌شود. در آمد حاصل از فروش بلیت این رقابت‌ها که برای هر برگ آن ۵ لیره ترک (کمی بیش از ۳ هزار تومان) تعیین شده است، به قحطی زندگان سومالی اختصاص خواهد یافت.
رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه، هم در مراسم افتتاحیه حضور خواهد داشت. این مسابقات در ورزشگاه ۱۶ هزار نفری "سینان اردم" شهر استانبول برگزار می‌شوند.
موفق‌ترین رئیس‌های فدراسیون کشتی ایران
سال‌های ۱۹۶۱ و ۱۹۶۵ که ایران قهرمان جهان شد، منوچهر قره گوزلو رئیس فدراسیون کشتی ایران بود. او سال ۱۹۶۶ رئیس سازمان تربیت بدنی ایران هم شد. قره گوزلو پس از انقلاب از ایران مهاجرت کرد و خارج از کشور جان سپرد.
دبیر فدراسیون در سال ۱۹۶۱ سید محمد خادم حقیقت بود که همچنان در قید حیات است. او در فتح منچستر هم نفر دوم فدراسیون کشتی بود. سال ۱۹۹۸ اکبر ترکان، وزیر دفاع و وزیر راه و ترابری در کابینه‌های مختلف پس از انقلاب، ریاست فدراسیون کشتی را بر عهده داشت. او اما در فدراسیون حضور نمی‌یافت و مرد اول کشتی ایران در واقع محمدرضا طالقانی، نایب‌رئیس او بود. طالقانی در سال ۲۰۰۲ رئیس فدراسیون کشتی بود و ایران در آن زمان برای آخرین بار قهرمان جهان شد.
جدول رده‌بندی تیمی
در ۴۲ دوره‌ی تاکنونی رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی جهان، فقط پنج کشور قهرمان جهان شده‌اند و در مجموع فقط ۱۳ کشور روی سکوی تیمی ایستاده‌اند.
اولین دوره رقابت‌های کشتی فرنگی قهرمانی جهان سال ۱۹۰۴ در وین، پایتخت اتریش، و فقط در دو وزن ۷۵ و به اضافه ۷۵ کیلو برگزار شد. تا سال ۱۹۵۰ نیز فقط اروپایی‌ها در کشتی فرنگی قهرمانی جهان شرکت می‌کردند.
اولین دوره کشتی آزاد قهرمانی جهان سال ۱۹۵۱ در هلسینکی فنلاند برگزار شد. روسیه در ۴۲ دوره گذشته ۴۱ بار روی سکوی تیمی رفته و آن یک دوره‌ای که این افتخار را کسب نکرد رقابت‌های ۱۹۵۱ هلسینکی بود که کشتی‌گیران این کشور در مسابقات حضور نداشتند.
۱- روسیه ۳۰ قهرمانی، ۱۰ نایب‌قهرمانی، یک عنوان سومی
۲- ترکیه ۵ قهرمانی، ۳ نایب‌قهرمانی، ۶ سومی
۳- ایران ۴ قهرمانی، ۳ نایب‌قهرمانی، ۱۳ سومی
۴- آمریکا ۲ قهرمانی، ۱۱ نایب‌قهرمانی، ۵ سومی
۵- گرجستان یک قهرمانی و یک عنوان سومی
۶- بلغارستان ۱۰ نایب‌قهرمانی و ۷ سومی
۷- جمهوری آذربایجان ۲ نایب‌قهرمانی
۸- کوبا یک نایب‌قهرمانی و ۳ سومی
۹- اوکراین یک نایب‌قهرمانی و یک عنوان سومی
۱۰- سوئد یک نایب‌قهرمانی
۱۱- آلمان ۲ عنوان سومی
۱۲- فنلاند و ژاپن هر کدام یک عنوان سومی
بر‌ترین آزادکارهای تاریخ مسابقات جهانی
۱- والنتین یوردانف (بلغارستان) ۷ طلا، ۲ نقره، یک برنز
۲- الکساندر مدوید (شوروی سابق) ۷ طلا، ۱ نقره، یک برنز
۳- آرسن فادزائف و سرگئی بلوگلازوف (شوروی سابق) هر کدام ۶ طلا و یک نقره
۴- بووایسا سایتی‌یف (روسیه) ۶ طلا
۵- ماخاربک خادارتسف (شوروی سابق) ۵ طلا، ۲ نقره، یک برنز
۶- علی علی‌یف (شوروی سابق) ۵ طلا، یک نقره
۷- لری خابیلوف (شوروی سابق) ۵ طلا، یک برنز
۸- عبدالله موحد ۵ طلا
۹- ولادیمیر یومین ۴ طلا، یک نقره و یک برنز
(در این رده‌بندی فقط مدال‌های جهانی محاسبه شده‌اند.)
بر‌ترین فرنگی‌کاران تاریخ مسابقات جهانی
۱- الکساندر کارلین (روسیه) ۹ طلا
۲- گئورگی کوگوآشویلی (روسیه) ۵ طلا، یک برنز
۳- حمید سوریان، الکساندر توموف (بلغارستان)، نیکولای بالبوشین، ویکتور ایگومنوف و والری رزانتسیف (همگی از شوروی سابق) با ۵ مدال طلا در رده سوم مشترک قرار دارند.
اولین‌ها (این آمار مربوط به کشتی آزاد قهرمانی جهان است)
اولین مدال طلا: علی یوجل از ترکیه در سال ۱۹۵۱
صدمین مدال طلا: الکساندر مدوید ۱۹۷۰ ادمونتون
دویستمین طلا: سلمان خاسمیکوف ۱۹۸۳ کی‌یف
سیصدمین طلا: علیرضا دبیر ۱۹۹۸ تهران
آخرین مدال طلا: بلال ماخوف در ۲۰۱۰ مسکو (طلای شماره ۳۷۱)
هزارمین مدال: الدار کورتانیدزه در ۲۰۰۳ نیویورک.
ترکیب تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران در رقابت‌های ۲۰۱۱ استانبول:
کشتی آزاد
۵۵ کیلو: حسن رحیمی
۶۰ کیلو: مصطفی آقاجانی و سیداحمد محمدی (ذخیره)
۶۶ کیلو: مهدی تقوی
۷۴ کیلو: صادق گودرزی
۸۴ کیلو: علیرضا گودرزی
۹۶ کیلو: رضا یزدانی
۱۲۰ کیلو: فردین معصومی
سرمربیگری این تیم از المپیک پکن به بعد به عهده غلامرضا محمدی است.
کشتی فرنگی
۵۵ کیلو: محسن حاجی‌پور
۶۰ کیلو: امید نوروزی
۶۶ کیلو: سعید عبدِ وَلی
۷۴ کیلو: فرشاد علیزاده
۸۴ کیلو: حبیب‌اخلاقی
۹۶ کیلو: قاسم رضایی
۱۲۰ کیلو: بشیر باباجان‌زاده
هدایت این این تیم از المپیک پکن به بعد به عهده محمد بنا است.
اسامی مدال‌آوران طلایی ایران در تاریخ مسابقات جهانی کشتی آزاد و فرنگی:
۱۹۵۴ توکیو (ژاپن)
۶۷ کیلوگرم: توفیق جهانبخت
مربیان: کیومرث ابوالملوکی و عبدالحسین فیلی
۱۹۵۷ استانبول (ترکیه)
۷۹ کیلوگرم: نبی سروری
سرمربی: حبیب الله بلور
۱۹۵۹ تهران (ایران)
۷۳ کیلوگرم: امامعلی حبیبی
۸۷ کیلوگرم: غلامرضا تختی
سرمربی: حبیب الله بلور
۱۹۶۱ یوکوهاما (ژاپن)
۵۷ کیلوگرم: محمدابراهیم سیف‌پور
۶۷ کیلوگرم: محمدعلی صنعتکاران
۷۳ کیلوگرم: امامعلی حبیبی
۷۹ کیلوگرم: منصور مهدی‌زاده
۸۷ کیلوگرم: غلامرضا تختی
سرمربی: حبیب الله بلور
۱۹۶۲ تولیدو (آمریکا)
۷۸ کیلوگرم: امامعلی حبیبی
۸۷ کیلوگرم: منصور مهدی‌زاده
سرمربی: عباس زندی
۱۹۶۵ منچستر
۶۳ کیلوگرم: محمدابراهیم سیف‌پور
۷۰ کیلوگرم: عبدالله موحد
۸۷ کیلوگرم: منصور مهدی‌زاده
سرمربی: نبی سروری
۱۹۶۶ تولیدو (آمریکا)
۷۰ کیلوگرم: عبدالله موحد
سرمربی: نبی سروری
۱۹۶۷ دهلی نو (هندوستان)
۷۰ کیلوگرم: عبدالله موحد
مربیان: رحمت غفوریان و پرویز سیروس پور
۱۹۶۹ ماردل پلاتا (آرژانتین)
۴۸ کیلوگرم: ابراهیم جوادی
۶۸ کیلوگرم: عبدالله موحد
۵۸ کیلوگرم کشتی فرنگی: فیروز علیزاده
سرمربی: علی غفاری
۱۹۷۰ ادمونتون (کانادا)
۴۸ کیلوگرم: ابراهیم جوادی
۶۲ کیلوگرم: شمس‌الدین سیدعباسی
۶۸ کیلوگرم: عبدالله موحد
سرمربی: علی غفاری
۱۹۷۱ صوفیه (بلغارستان)
۴۸ کیلوگرم: ابراهیم جوادی
۵۲ کیلوگرم: محمد قربانی
سرمربی: علی غفاری
۱۹۷۳ تهران (ایران)
۵۲ کیلوگرم: ابراهیم جوادی
۵۷ کیلوگرم: محسن فرح‌وشی
۷۴ کیلوگرم: منصور برزگر
مربیان: محمدعلی صنعتکاران و منصور مهدی‌زاده
۱۹۸۹ مارتینی (سوئیس)
۱۳۰ کیلوگرم: علیرضا سلیمانی
سرمربی: شمس‌الدین سیدعباسی
۱۹۹۰ توکیو (ژاپن)
۵۲ کیلوگرم: مجید ترکان (طلا)
سرمربی: منصور برزگر
۱۹۹۱ وارنا (بلغارستان)
۷۴ کیلوگرم: امیرضا خادم
سرمربی: منصور برزگر
۱۹۹۳ تورنتو (کانادا)
۶۸ کیلوگرم: اکبر فلاح
سرمربی: منصور برزگر
۱۹۹۴ استانبول (ترکیه)
۹۰ کیلوگرم: رسول خادم
سرمربی: منصور برزگر
۱۹۹۵ آتلانتا (آمریکا)
۹۰ کیلوگرم: رسول خادم
سرمربی: منصور برزگر
۱۹۹۷ کراسنویارسک (روسیه)
۵۸ کیلوگرم: محمد طلایی
۶۳ کیلوگرم: عباس حاج‌کناری
مربی: مجید ترکان، مدیر فنی: امیررضا خادم
۱۹۹۸ تهران (ایران)
۵۸ کیلوگرم: علیرضا دبیر
۸۵ کیلوگرم: علیرضا حیدری
۹۷ کیلوگرم: عباس جدیدی
مدیر فنی: امیرضا خادم
۲۰۰۱ پاتراس (یونان)
۵۴ کیلوگرم کشتی فرنگی: حسن رنگرز
۲۰۰۲ تهران (ایران)
۷۴ کیلوگرم: مهدی حاجی‌زاده
سرمربی: محمدحسن محبی
۲۰۰۵ بوداپست (مجارستان)
۵۵ کیلوگرم کشتی فرنگی: حمید سوریان (طلا)
سرمربی: حسن بابک
۲۰۰۶ گوانجو (چین)
۶۰ کیلوگرم: مراد محمدی
سرمربی: منصور برزگر
۵۵ کیلوگرم کشتی فرنگی: حمید سوریان (طلا)
سرمربی: محمد بنا
۲۰۰۷ باکو (جمهوری آذربایجان)
۵۵ کیلوگرم کشتی فرنگی: حمید سوریان
سرمربی: رضا سیم خواه
۲۰۰۹ هرنینگ (دانمارک)
۶۶ کیلوگرم: مهدی تقوی
سرمربی: غلامرضا محمدی
۵۵ کیلوگرم کشتی فرنگی: حمید سوریان
سرمربی: محمد بنا
۲۰۱۰ مسکو (روسیه)
۵۵ کیلوگرم کشتی فرنگی: حمید سوریان
۹۶ کیلوگرم کشتی فرنگی: امیر علی‌اکبری
کشتی آزاد ایران در طول تاریخ این مسابقات فقط در رقابت‌های جهانی ۱۹۸۲ ادمونتون (کانادا) مدال نگرفت. یکی از اعضای تیم به نام جبار مهدیون نیز به کانادا پناهنده شد. سرمربیگری آن تیم را محمود معزی‌پور بر عهده داشت. ایران در رقابت‌های جهانی ۱۹۷۹ سن‌دیه‌گو به دلیل وقایع انقلاب اسلامی، ۱۹۸۳ کی‌یف به‌خاطر حضور اسرائیل، ۱۹۸۶ بوداپست به صلاحدید مسئولان وقت و ۱۹۸۷ "کلرمون فران" به خاطر روابط سیاسی تیره با فرانسه، در مسابقات حضور نداشت.
مهدی رستم‌پور
تحریریه: پارسا بیات