زنان ماندگار در دنیای علم

ایدا لاو‌لیس در سال ۱۸۱۵ زاده شد و فرزند لرد بایرون، شاعر سرشناس انگلیسی بود. او استعدادی درخشان در ریاضی داشت و گفته می‌شود اواسط سده ۱۸۰۰ میلادی نخستین برنامه را ‌‌برای "ماشین تحلیلی" (رایانه امروزی) نوشت. لاولیس نخستین کسی است که متوجه شد ماشین‌های تحلیلگر ظرفیتی بیش از جمع و تفریق اعداد دارند. لاولیس عمدتا برای همکاری با چارلز ببیج در زمینه رایانه همه‌کاری به اسم "ماشین تحلیلی" شهرت دارد.

ماری کوری نخستین زنی بود که جایزه نوبل را برد. او همچنین نخستین شخص در تاریخ است که دو بار برنده نوبل شده است. ماری کوری سال ۱۸۶۷ در ورشو به دنیا آمد و بعدها شهروند فرانسه شد. او در سال ۱۹۰۳ همراه با همسرش پی‌یر کوری و هنری بکرل، نوبل فیزیک را به خاطر پژوهش‌هایش در زمینه پرتوها کسب کرد. در سال ۱۹۱۱ به خاطر کشف دو عنصر پلونیوم و رادیوم جایزه نوبل شیمی به ماری کوری اهدا شد.

روزالیند فرانکلین هیچ‌گاه نوبل نگرفت، هر چند خیلی‌ها معتقدند که این جایزه باید به او داده می‌شد. او دریافت که دی‌ان‌ای دو رشته بافته شد ه‌در محفظه‌ای مارپیچی است که همانند نردبان بالارفته‌اند. جیمز واتسون و فرانسیس کریک با استفاده از تحقیقات فرانکلین ساختار دی‌ان‌ای را کشف کردند. جایزه نوبل پزشکی به خاطر این کشف به این دو تعلق گرفت. فرانکلین چهار سال پیش از آن به خاطر سرطان درگذشته بود.

دوروتی هاجکین با رززالیند فرانکلین هم‌عصر بود و نتیجه تحقیقاتشان را با هم رد و بدل می‌کردند. این بیوشیمیدان بریتانیایی روش عکس‌‌برداری تفرق پرتو ایکس را ارتقا بخشید و امکان مشاهده ساختار مولکول‌های زیستی را فراهم آورد. در سال ۱۹۶۴ نوبل شیمی به هاجکین رسید و او سومین زن در تاریخ علم است که این جایزه را از آن خود کرده است. پنج سال بعد هاجکین ساختار انسولین را کشف کرد.

الیزابت بلک‌برن به خاطر تحقیقاتش در مورد تلومرها (پایانه کروموزوم‌های خطی) برنده نوبل پزشکی سال ۲۰۰۹ است. او همراه دو دانشمند دیگر آنزیم تلومراز را کشف کرد که سبب سنتز تلومر می‌شود. تلومراز امکان تقسیم سلول‌ها را می‌دهد. کشف این نکته گام مهمی در راستای تحقیقات برای مهار سرطان و پیری بوده است.

جین گودال دانشمند بریتانیایی تحقیقات ارزشمندی در زمینه رفتارشناسی جانوران داشته و به عنوان معتبرترین کارشناس رفتارشناسی شامپانزه‌ها در جهان شناخته می‌شود. او چندین دهه در مورد رفتارشناسی شامپانزه‌های وحشی در تانزانیا تحقیق کرده است، هر چند برخی انتقاداتی به شیوه تحقیقات او و نتایج به دست آمده از آنها داشته‌اند.

ریتا لوی مونتالچینی سال ۱۹۰۹ در ایتالیا متولد شد. پس از دستور موسولینی مبنی بر ممنوعیت ورود یهودیان به دانشگاه، مونتالچینی در خانه‌اش آزمایشگاهی را به راه انداخت و شروع به تحقیق در زمینه رشد فیبرهای (تارهای) عصبی در جنین جوجه‌ها کرد. بعد از جنگ جهانی دوم او در سنت لوئیس مشغول به کار شد و موفق شد عامل رشد عصبی را کشف کند که جایزه نوبل را در سال ۱۹۸۶ برای او و همکارش استنلی کوهن به همراه داشت.

جوسلین بل‌ برنل در سال ۱۹۶۷ سیگنالی را کشف کرد که به طور منظم تکرار می‌شد. این سیگنال‌ها که توسط رادیوتلسکوپ کشف شدند، "مردان کوچک سبزرنگ" لقب گرفتند. مشخص شد که آنها توسط آدم‌فضایی‌ها مخابره نشده‌اند بلکه سرمنشأ آنان یک ستاره نوترونی پرسرعت است. به این ترتیب نخستین "تپ اختر" کشف شد. در سال ۱۹۷۴ دو همکار ارشد بل برنل مشترکا نوبل فیزیک را دریافت کردند. اما بل برنل جزو دریافت‌کنندگان نوبل نبود.