سازمان سیا و مشکل خبرگیری از ایران

سرویس‌های امنیتی ایالات متحده برای کسب اطلاعات موثق از داخل ایران با مشکل جدی روبرو هستند. مأموران وزارت خارجه برای به دست آوردن اطلاعات دقیق از اوضاع داخلی ایران به هر منبعی روی می‌آورند، از اظهارات پناهندگان ایرانی یا مسافران به خارج از کشور. آنها حتی از گفته‌های رانندگان کامیون که از مرز خارج می‌شوند یا گروه‌های موسیقی که در کشورهای همسایه برنامه می‌گذارند، استفاده می‌کنند.

"محدودیت منابع خبری"

یکی از مأموران پیشین سازمان اطلاعات مرکزی (سیا) به نام فلینت لورت درباره دشواری خبرگیری از ایران می‌گوید: «منابع خبری غیرقابل اعتماد هستند: هرکسی که از ایران چیزی می‌گوید، یا پول می‌خواهد و یا ویزای سفر به امریکا. افراد یا تبعیدی هستند و یا با رژیم ایران مخالف هستند و نمی توانند با بی طرفی خبر بدهند.»

بنا به افشاگری‌های سایت "ویکی‌لیکس" که اواخر سال گذشته منتشر شد، میان ایران و امریکا چند بار تماس‌هایی وجود داشته است. برای نمونه مقامات جمهوری اسلامی در نوامبر ۲۰۰۸ و آوریل ۲۰۰۹ در امر مبارزه با قاچاق مواد مخدر به امریکا پیشنهاد همکاری داده‌اند. امریکا این پیشنهادها را رد کرده است.

ایالات متحده به ویژه درباره فعالیت‌های دیپلماتیک ایران در امریکای لاتین کنجکاو است. هیلاری کلینتون، وزیر خارجه، تنها دو روز پس از تصدی این مقام، از مقامات امنیتی درخواست کرد که اطلاعات مشخصی درباره شیوه و اهداف ایران در امریکای لاتین در اختیار او بگذارند.

خبرگیری غیرمستقیم

از آنجا که نفوذ اطلاعاتی ایالات متحده در ایران ناچیز است، این کشور تلاش می‌کند از طریق سفارت‌خانه‌های کشورهای همسایه اطلاعاتی کسب کند. اطلاعات گرد آمده از منابع گوناگون به سفارت امریکا در دبی فرستاده می‌شود و مورد بررسی قرار می‌گیرد. از سال ۲۰۰۶ در وزارت خارجه در این سرویس حدود ۱۵ مأمورِ آشنا به زبان فارسی فعالیت می‌کنند.

منابع اطلاعاتی بسیار محدود است و ارزیابی آنها دشوار. گزارشی مؤرخ اوت ۲۰۰۸ نشان می‌دهد که دسترسی به اطلاعات دقیق با ابتکاراتی امکان‌پذیر است. برای نمونه خانم مأموری در استانبول به تصادف در همان هتلی بود که محمود احمدی‌نژاد اقامت کرده بود. اطرافیان رئیس جمهور ایران که خیال می‌کردند این خانم یک روزنامه‌نگار است، به او گفته بودند که اگر از آقای احمدی‌نژاد پرسشی دارد، می‌تواند با او در میان بگذارد.