سازمان ملل متحد و لغو مجازات اعدام
۱۳۸۶ آذر ۲۸, چهارشنبهمجمع عمومی سازمان ملل متحد روز سه شنبه، (۱۸ دسامبر) بیانیهی ممنوعیت مجازات اعدام را در سراسر جهان با اکثریت آراء به تصویب رساند. ۱۰۵ کشور جهان به این قطعنامه رای مثبت دادند. ۵۴ کشور، از جمله آمریکا، چین و ایران با تصویب آن مخالفت کردند. ۲۹ کشور عضو سازمان ملل متحد از دادن رای، امتناع ورزیدند. این بیانیه هر چند از نظر حقوقی، قدرت اجرایی ندارد، ولی جنبهی اخلاقی آن از اهمیت بسیاری برخوردار است.
"نشانی امیدوارکننده"
طرح اصلی این بیانیه از سوی اتحادیهی اروپا و ۶۰ کشور دیگر جهان تهیه شده بود. پیش از این، تلاش مشابهی دوبار، یک مرتبه در سال ۱۹۹۴ و بار دیگر در سال ۱۹۹۹ در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با شکست روبرو شده بود. دبیر کل سازمان ملل، بان کی مون، تصویب این بیانیه را "گامی جسارت آمیز از سوی جامعهی جهانی" خواند. او به ویژه از این جهت که بسیاری از کشورهای موافق این بیانیه، در مناطق و قارههای مختلف واقع شدهاند، ابراز خشنودی کرد. بان کی مون گفت: «این نشان دیگری بر آنست که جامعهی جهانی به سوی ممنوعیت کامل مجازات اعدام در سراسر دنیا گرایش دارد.» واتیکان تصویب این بیانیه را "نشانی امیدوارکننده" خواند.
عدم دخالت در امور داخلی
وزیر امور خارجهی ایتالیا، ماسیمو دالهما، (Massimo D'Alema) گفت که این قطعنامه دخالتی در امور داخلی کشورها نیست، ولی "ما از همهی کشورهای جهان رسماً تقاضا میکنیم، مفاد این بیانیه را به مرحلهی اجرا درآورند و بحث دربارهی ممنوعیت مجازات اعدام را آغاز کنند."
بر اساس گزارشهای سازمان عفو بینالمللی، بیش از ۹۰ درصد اعدامها در ۶ کشور از جمله چین، ایران، عراق، پاکستان، سودان و آمریکا صورت میگیرند.