ستاره دو و میدانی ایران: نمیخواهم حرفهای تندی بزنم
۱۳۹۱ اسفند ۱۴, دوشنبهاحسان حدادی از چهرههای موفق ورزش ایران محسوب میشود. رکورددار ایرانی پرتاب دیسک آسیا که در فینال رقابتهای المپیک ۲۰۱۲ لندن در کنار یازده پرتابگر زبده جهان قرار گرفته بود، سرانجام مدال نقره را به دست آورد؛ مدالی که اولین نشان تاریخ دو و میدانی ایران از بازیهای المپیک است. قبل از این مدال تاریخی، ایران در بازیهای المپیک فقط در رشتههای کشتی آزاد، کشتی فرنگی، وزنهبرداری و تکواندو موفق به کسب مدال شده بود.
وی حال برای ادامه تمریناتش راهی آمریکا شده است؛ رویدادی که شورای برونمرزی وزارت ورزش از جوانب گوناگون با آن مخالف بوده است، از جمله اینکه حدادی شخصاً باید کل هزینههای این سفر را تقبل کند؛ آنهم مسافرتی ورزشی که برای پیگیری تمرینات و تلاش برای جذب یک مربی جدید انجام شده است.
حدادی پیش از سفر به آمریکا به ایسنا گفته است: «از مسئولان ورزش توقع حمایت دارم. چرا در حالی که باید حامی قهرمانان باشند این طور رفتار میکنند؟ نمیخواهم در ناراحتی حرفهای تندی بزنم، اما این رفتار درست نیست. برای سفر به آمریکا حدود ۱۶ میلیون تومان فقط پول بلیت دادهام. مگر درآمدم چقدر بوده که همه هزینهها را خودم بپردازم؟»
وی برای رفع مشکلات خود با مسئولان مختلف رایزنی کرده و در این باره پای صحبت رییس فدراسیون دو و میدانی هم نشسته و پاسخ شنیده که فعلاً باید صبر کند. گرچه از نظر حدادی، «صبر» حلال مشکلات او نیست و در شرایطی که باید مهیای رقابتهای مهم سال آینده شود، نباید زمان را از دست دهد.
قهرمان سال ۲۰۰۴ جوانان جهان در ایتالیا، به اردوی سالانه آفریقای جنوبی اشاره کرد که تمام بزرگان پرتاب دیسک جهان با مربیان اختصاصی خود به آن جا میروند، اما او چون مربی نداشت، از حضور در این اردو نیز باز ماند.
حدادی در شرح وضعیت فعلیاش میگوید: «مسئولین برای جذب مربی گفتند فقط ماهی پنج هزار دلار میدهند. اما کدام مربی با این مبلغ کار میکند؟ با یک مربی در آمریکا صحبت کردهام که با او کار کنم. آن هم که حالا این طوری مسئولان دارند از من حمایت میکنند!»
احسان حدادی پیش از تاریخساز شدن در المپیک لندن، در رقابتهای قهرمانی ۲۰۱۱ جهانی در کره جنوبی نیز موفق شده بود روی سکوی سوم بایستد که نخستین مدال ایران در تاریخ مسابقات جهانی دو و میدانی محسوب میشود.
مجموعه این افتخارات، باعث شده که وی تصویری منحصر به فرد در ورزش ایران پیدا کند و حتی کسانی که شناختی از دو و میدانی و قهرمانانش ندارند، با چهره حدادی آشنا هستند؛ موضوعی که بار روانی سنگینی را به این ورزشکار نیرومند، تحمیل میکند.
وی خود اظهار میدارد: «در خیابان هرکس به من میرسد میگوید احسان، امسال فقط طلا! همه از من طلا میخواهند، اما با این شرایط چگونه باید به قهرمانی جهان برسم؟ مسئولان میگویند باید در هزینهها صرفهجویی کنیم، آیا مصداق صرفهجویی، کمک نکردن به یک قهرمان است؟»
این اتفاقات به قدری او را ناامید کرده که در آستانه سفر به آمریکا از احتمال اتخاذ تصمیمی متفاوت برای ادامه فعالیتهای ورزشیاش خبر داده و میگوید: نمیتوانم شرایط را این گونه پیش ببرم.
پاسخ فدراسیون دو و میدانی
رییس فدراسیون دو و میدانی اظهارات مرد اول این رشته ورزشی در ایران را رد نمیکند و معتقد است، توقعات احسان حدادی بالا نیست، اما در شرایط فعلی برآورده کردن آن را برای دستگاه ورزش کشور، سخت میداند.
افشین داوری در گفتوگو با خبرگزاری ایسنا خاطرنشان ساخته است: «حدادی مدال المپیک گرفته و توقعاتی دارد که حتی اگر به من هم اعتراض کند به او حق میدهم. اما با توجه به بحران مالی که در حال حاضر ورزش با آن مواجه است، باید کمی با احتیاط جلو برویم.»
داوری به حدادی گفته که در این رابطه با محمد عباسی، وزیر ورزش و معاون او حمید سجادی صحبت کرده است. رای منفی شورای برونمرزی وزارت ورزش در تایید مسافرت احسان حدادی اما حاکی از آن است که این مذاکرات نتیجهبخش نبودهاند.
به اعتقاد این مقام مسئول، بحران مالی اخیر ورزش ایران باید جدی گرفته شود. موضوعی که پیش از او، علی رغبتی، مدیرکل دفتر برنامهریزی و نظارت وزارت ورزش نیز بر آن صحه گذاشته و گفته بود: «اعتبارات دولتی جوابگوی نیازهای مالی فدراسیونها نیست، وزارت ورزش هم بنگاه درآمدزایی نیست و فدراسیونها در سال آینده خودشان باید منابع مالی خود را تامین کنند.»
رییس فدراسیون دوومیدانی ایران که میداند در چنین وضعیتی، احسان حدادی از رقبای جهانیاش عقب خواهد افتاد، میگوید: «حدادی هر لحظه که میگذرد، احساس میکند از حریفانش فاصله گرفته . او یک ورزشکار مطرح است که توقعات خود را بیان میکند و ما تنها امیدواریم بتوانیم روند کارهایش را سرعت ببخشیم، زیرا این قهرمان افکاری در ذهن دارد که تحقق آن برای ما بسیار مهم است.»
احسان حدادی که از او به عنوان گل سرسبد دو و میدانی ایران یاد میشود، سال ۲۰۰۶ در بازیهای آسیایی دوحه روی سکوی نخست ایستاد. او این مدال را در بازیهای آسیایی ۲۰۱۰ گوانگجو نیز تکرار کرد.
موفقترین دو و میدانیکار تاریخ ایران، در رقابتهای قهرمانی آسیا نیز چهار مدال طلا از مسابقات ۲۰۰۵ کره جنوبی، ۲۰۰۷ اردن، ۲۰۰۹ چین و ۲۰۱۱ ژاپن به گردن آویخته. طلای جوانان آسیا، قهرمانی جوانان جهان، نایب قهرمانی جام جهانی، همچنین دو مدال نقره و برنز از جام بینقارهای نیز در کارنامه افتخارات او درج شده است.