سیاست خارجی آلمان به کدام سو میرود؟
۱۳۸۸ مهر ۲۲, چهارشنبهبه عقیده اشتفان مایر (Stefan mair) کارشناس سیاسی از مرکز مطالعات علوم و سیاست برلین، با وجود راهیابی حزب لیبرال به کابینهی آلمان و قرار گرفتن این حزب در کنار دمکرات مسیحیها، انتظار تغییرات چشمگیری در سیاست خارجی آلمان نمیرود.
گرچه حزب لیبرال قبل از انتخابات، پیشنهادات جدیدی برای ساختار وزارت امور خارجه داشت، اما اکنون به نظر نمیرسد که این حزب قادر به اعمال این تغییرات در برابر حزب دمکرات مسیحیباشد.
در همین راستا روزنامهی فایننشال تایمز(Financial Times) دو سوال مهمی که نظر افکار عمومی را به خود جلب کرده مینویسد. اول آنکه آیا نیروهای آلمانی از افغانستان به آلمان بازگردانده میشوند و دیگرآنکه، گیدو وستروله (Guido Westerwelle) چه نظری در قبال ورود ترکیه به اتحادیه اروپا دارد و آیا سیاستی برخلاف نظرحزب دمکرات مسیحی که با ورود ترکیه به اتحادیه اروپا مخالف است، در پیش میگیرد؟
نظر همپیمانان خارجی
آمریکا از بازگشت حزب لیبرال به وزارت امور خارجهی آلمان ابراز خشنودی میکند، به این دلیل که لیبرالها بیش از سوسیال دمکراتها به آنگلا مرکل، در مسائلی که در افکار عمومی جنبهی ناخوشایندی دارند (مانند حضور نیروی آلمانی در افغانستان) اجازه اعمال نظر میدهند.
واشنگتن زمان صدراعظمی گرهارد شرودر (Gerhard Schroeder) از حزب سوسیال دمکرات را به خوبیبه یاد دارد. در آن زمان آلمان در برابر سیاستهای آمریکا عقبنشینی نمیکرد و به گفتهی کورت فولکر (Kurt Volker) سفیر آمریکا در ناتو: «آلمان جهت خود را از همکاری به مخالفت تغییر داده بود.»
در فرانسه نیز به گفتهی اوبر ودرین (Hubert Vedrine)، وزیر امور خارجه فرانسه در سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲، کسی آقای وستروله را نمیشناسد، اما بیش از هر چیز برای فرانسه روابط میان پاریس و برلین مهم است. وی امیدوار است که روابط دو کشور بر اساس علائق هر دو طرف استوار بماند.
تردید اسراییل
در اسراییل هم این خبر که فردی از حزب لیبرال در راس وزارت امور خارجه آلمان قرار میگیرد، چندان خوشآیند نیست. وستروله به عنوان فردی با خصوصیات "سرد و دوریجو" شناخته میشود و اولین سفر وی به اسراییل نیز در سال ۲۰۰۲ تحت تاثیر سر و صدایی بود که گفتههای همحزبیاش یورگن مولهمن (Jürgen Muellemann) به راه انداخته بود. مولهمن حملات انتحاری فلسطینیها را به گردن اسراییل انداخته و آنها را به"ترور دولتی" متهم کرده و وستروله نیز در آن زمان به سرعت به این حرفها واکنش منفی نشان نداده بود.
از طرف دیگر این نگرانی برای اسراییل وجود دارد که برنامههای اقتصادی و تجاری برای حزب لیبرال اهمیت بالاتری از امنیت اسراییل پیدا کنند، به خصوص روابط آلمان با کشورهاییمانند ایران. در واقع این حزب لیبرال بود که در سال ۱۹۸۴ روابط تجاری آلمان با تهران را دوباره از سر گرفت. این حزب در عین حال با دیکتاتورهای کشورهای نفتخیزعرب در خاورمیانه یک دهه روابط تجاری داشته است.
موضوع دیگری که دربرخی رسانههای آلمان مطرح میشود همجنسگرا بودن اقای وستروله است. برای مثال هفتهنامهی "دی تسایت" (Die Zeit) این سوال را مطرح میکند: «آیا همجنسگرا بودن وستروله تاثیری بر روابط با کشورهایی مانند ترکیه دارد که وی به آنها سفرخواهد کرد؟» آقای وستروله هم درجواب اینگونه سوالها میگوید که در وزارت امور خارجه، این سیاست آلمان است که پیگیری میشود، نه علائق شخصی و زندگی خصوصی او.
SK/BB