شرکتهای سوئیسی نگران آینده روابط خود با ایران هستند
۱۳۹۷ خرداد ۱۸, جمعهتوماس گریسر کایم، عضو ارشد تحریریهی "تاگ بلات" در مقالهای با عنوان "تجارت با ایران در مرز واژگونی" که در این روزنامهی سوئیسی منتشر شد، به احتمال ادامهی همکاری شرکتهای سوئیسی با جمهوری اسلامی پرداخته است.
مقاله با این جمله آغاز میشود: «با اطمینان کامل میتوان گفت که معاملات شرکتهای سوئیسی با ایران در معرض خطر قرار گرفتهاند».
کایم سپس به نقل از دانیل مایر، یکی از کارشناسان شرکت مشاورهی اقتصادی "ان زد گروپ" مینویسد که روابط تجاری شرکتهای سوئیسی با ایران پس از برجام جان تازهای گرفته و همواره گسترش یافته است.
به گفتهی مایر، شمار زیادی هیاتهای اقتصادی خصوصی و غیرخصوصی بین سوئیس و ایران در رفتوآمد بودهاند و برخی از آنها شرایط را مناسب دیده و اقدام بهسرمایهگذاری در ایران کردهاند.
در ادامهی مقاله پس از اشاره به به خروج آمریکا از برجام و پیامدهای آن و اینکه اتحادیه اروپا به اقدام دونالد ترامپ انتقاد کرده و مایل است به شرکتهایی که در این راستا زیان میبینند کمک کند، این پرسش مطرح شده که آیا اروپا میتواند در این راستا موفقیتی کسب کند؟
دانیل مایر در پاسخ میگوید: «آن دسته از شرکتهای سوئیسی که تجارت کلان با ایالات متحده دارند، محتاطانهتر برخورد خواهند کرد، یا اینکه به فشار یا تهدیدها گردن مینهند».
کایم مینویسد: «به عبارتی دیگر، بهندرت میتوان شرکتی یافت که حاضر باشد همکاری با ایران را به معامله با ایالات متحده ترجیح دهد.»
رصد فعل و انفعالات سیاسی
در مقالهی "تاگ بلات" به دو نمونه از شرکتهای سوئیسی اشاره شده که از اواسط دههی ۱۹۷۰ در ایران حضور داشتهاند.
یکی از آنها "سیکا" است، تولیدکنندهی مواد ساختمانی. این شرکت از سال ۱۹۷۶ تاکنون با ایران همکاری کرده و حتی شرکت کوچکی با نام "سیکا پارسیان" برای ساماندادن فعالیتهای خود در ایران تاسیس کرده است.
دومینیک اسلاپینگ، سخنگوی سیکا میگوید که حضور کارکنان این شرکت در ایران به حداقل رسیده و معاملات کلان با این کشور انجام نمیشود.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
شرکت سوئیسی "بوهلر"، بزرگترین تولیدکننده آسیاب در جهان هم از سال ۱۹۷۶ در ایران فعالیت دارد. این شرکت علاوه بر دفتر اصلی خود در تهران، یک کارخانه در آستارا دارد که به بازار داخلی ایران تجهیزات تولید مواد خوراکی ارائه میکند.
بورکهارد بوندل، سخنگوی "بوهلر" میگوید که حدود یکصد همکار این شرکت در ایران حضور دارند و امیدوار است که تهدید آمریکا برای تحریم شرکتهایی که با ایران همکاری میکنند، شامل آنها نشود.
او میگوید که کارشناسان شرکتشان این روزها فعلوانفعالات سیاسی را با حساسیت بیشتری رصد میکنند تا بتوانند بهموقع واکنش نشان دهند.
در پایان مقاله، دانیل مایر هم ابراز امیدواری میکند که آمریکا با ماندن شرکتهایی که سالیان دراز در ایران حضور دارند مخالفت نکند. او معتقد است که دولت ترامپ بین این شرکتها و شرکتهای تازهبنیاد تفاوت قائل خواهد شد.