«شرکتهای ماهوارهای خدماتشان به ایران را متوقف کنند»
۱۳۹۰ آذر ۱۸, جمعهشیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل به همراه هادی قائمی سخنگوی کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران، مشترکا مقالهای را در روزنامه وال استریت ژورنال منتشر کردهاند. این دو فعال حقوق بشر در این مقاله به ارائه خدمات شرکتهای اروپایی به حکومت ایران برای اختلال در گردش اطلاعات اعتراض کردهاند.
نویسندگان این مقاله با اشاره به ارسال پارازیت بر روی شبکههای ماهوارهای بینالمللی از سوی حکومت ایران، به استفاده روزافزون جمهوری اسلامی از ماهوارههای بینالمللی اشاره کرده و نوشتهاند: «شرکتهای ماهوارهای اروپایی مانند یوتلست، آرکیوا و اینتلست خدمات گستردهای برای صدا و سیمای جمهوری اسلامی فراهم میکنند از جمله پخش برنامههای کانالهای غیر فارسی زبان مثل پرستیوی به زبان انگلیسی و العالم به عربی از طریق این ماهوارهها».
خانم عبادی و آقای قائمی در ادامه متذکر شدهاند که همین شرکتهای ماهوارهای در عین حال پخش کننده برنامه شبکههایی هستند که ایران بر روی آنها پارازیت ارسال میکند مثل بیبیسی فارسی و صدای آمریکا.
نویسندگان این مقاله سپس این مسئله را متذکر شدهاند که صدا و سیمای جمهوری اسلامی که برنامههای برون مرزی خود را بدون هیچ مشکلی در سراسر دنیا پخش میکند تنها یک رسانه عادی نیست. آنها نوشتهاند: «صدا و سیما به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از دستگاه اطلاعاتی وامنیتی ایران عمل میکند و هماکنون مشغول سرکوب شدید داخلی است. شماری از کارمندان و دوربینهای صدا و سیما نقش بازجویان را در زندانها ایفا میکنند و در اخذ اعترافات اجباری از زندانیان عقیدتی نقش بارزی دارند».
به عنوان نمونهای مشخص از نقش امنیتی صدا و سیما، نویسندگان این مطلب به مورد "مازیار بهاری" اشاره کردهاند. آقای بهاری خبرنگار نیوزویک در ایران بود که در حوادث پس از انتخابات سال ۸۸ دستگیر شد. شبکه پرستیوی که متعلق به صدا و سیماست و از لندن پخش میشود، اعترافات آقای بهاری را که تحت شکنجه گرفته شده بود به عنوان یک مصاحبه پخش کرد. مازیار بهاری پس از آزادی و بازگشت به لندن از پرستیوی شکایت کرد و این شبکه نیز محکوم شد.
شیرین عبادی و هادی قائمی در بخش دیگری از مقاله مشترک خود به برنامههای "افتراآمیز" صدا وسیمای جمهوری اسلامی علیه فعالان جامعه مدنی، اقلیتهای مذهبی و روحانیون منتقد دولت اشاره کردهاند و خاطرنشان ساختهاند که در همان زمان که اینگونه برنامهها از تلویزیون دولتی ایران پخش میشود، دسترسی مردم به کانالهای جایگزین فارسی زبان مشکلتر میشود و شرکتهای اروپایی نیز به این موضوع توجهی نمیکنند.
در این مقاله آمده است: «این شرکتها خود را پشت آنچه "تعهدات قراردادی" مینامند پنهان میکنند اما این قراردادها دقیقا میتواند به آنها اجازه دهد که ارتباطات خود را با دولت ایران قطع کنند یا اینکه خدمات خود را مشروط به رعایت قوانین اساسی ارتباطات بینالمللی و استانداردهای حقوق بشر کنند».
نویسندگان این مقاله همچنین از اتحادیه اروپا خواستهاند تا این شرکتهای ماهوارهای را ملزم به پایان همکاریشان با حکومت ایران کنند.
در ماه گذشته میلادی پارلمان اروپا در قطعنامهای از یوتلست خواست تا زمانی که ایران به پارازیت افکنی بر روی شبکههای فارسیزبان ادامه میدهد، خدمات خود را به ایران متوقف کند.
SH/BM