ظهور و سقوط آپارتاید

جدایی نژادی گرچه در قوانین آمده‌اند، اما هیچ گاه از نظر اخلاقی تاییدپذیر نیستند. در میانه دهه ۱۹۵۰ اعضای سازمان حقوق بشری "بلاک ساش" با این شعار علیه "آپارتاید" به خیابان‌ها ریختند. این سازمان را زنان سفیدپوست تاسیس کرده بودند. نلسون ماندلا، اولین رئیس‌جمهوری سیاه پوست آفریقای جنوبی و قهرمان مبارزه با آپارتاید، در سال ۱۹۹۰ این سازمان را "وجدان سفیدپوستان آفریقای جنوبی" نامید.

دستگیری یکی از سرشناس‌ترین خبرنگاران عکاس آفریقای جنوبی. پیتر ماگوبانه، به عنوان راننده در مجله مشهور "DRUM" به کار پرداخت. یورگن شاده‌برگ ِ آلمانی به او تعلیم عکاسی داد و او با عکس‌هایش با موضوع اعتراضات ضدآپارتاید در حاشیه شهرهای آفریقای جنوبی، در جهان مشهور شد. او دوربین‌اش را همواره از چشم ماموران مخفی می‌کرد. می‌گویند ماگوبانه دوربین خود را در کتاب انجیل جاسازی کرده بود، که کسی آن را نبیند.

در دهه ۱۹۵۰ میلادی رژیم نژاد‌پرست آفریقای جنوبی بر آن شد که مناطق زندگی مردم را برمبنای نژادشان از هم جدا کند. در این راستا محله "سوفیاتاون" که در حومه شهر ژوهانسبورگ قرار داشت، تخریب شد، زیرا در این محله نژادهای مختلف در کنار هم زندگی می‌کردند. مردم این محله به مناطق دیگر منتقل شدند. در پی این اقدام در منطقه "سوفیاتاون" محله‌ای مخصوص سفیدپوستان ساخته شد به نام "پیروزی".

زمان رسیدن کارگران سیاه‌پوست حاشیه شهرها به محل کارشان در درون شهرها بسیار طولانی بود. بسیاری از این فرصت استفاده می‌کردند و در قطارهای پراز مسافر به دعا برای رسیدن به برابری همه انسان‌ها با نژادهای گوناگون می‌پرداختند. عکسی از سانتو موفوکنگ، عکاس آفریقایی، که علاقه‌ای شدید به تاثیر دین در اجتماع دارد.

۱۵۶ نفر از شهروندان آفریقای جنوبی در سال ۱۹۵۶ در دادگاهی به خیانت محکوم شدند. آن‌ها یک سال قبل از آن بیانیه‌ای را برای از میان بردن آپارتاید در آفریقای جنوبی تهیه کرده و به تبلیغ آن پرداخته بودند. یکی از محاکمه شدگان نلسون ماندلا، قهرمان مبارزه با آپارتاید بود. جلسات دادگاه به همبستگی گروه‌های مختلف اجتماعی با این خواست متهمان منجر شد.

یکی از عکس‌های نمایشگاه عکس شهر یوهانسبورگ آفریقای جنوبی، اکنون در مرکز شهر سووتو دیده می‌شود. این عکس یادی است از اعتراض محصلان این شهر در سال ۱۹۷۶ علیه جدایی نژادی. در این حرکت اعتراضی هکتور پیترسون، محصل ۱۲ ساله سیاه پوست کشته شد. این تراژدی را سام نزیما در عکسی جاودان کرد و به سراسر جهان فرستاد.

در نمایشگاه عکس برگزار شده در شهر یوهانسبورگ آفریقای جنوبی، مراسم سوگواری بسیارند. مراسم سوگواری در دوران آپارتاید بیشتر به حرکت اعتراضی جدیدی تبدیل می‌شدند. در سال ۱۹۸۵ چهار عضو یک گروه مخالف آپارتاید ربوده و اعدام شدند. بعدها مشخص شد که این اقدام زیر نظر افسرانی انجام شده بود که به طور مخفی زیر نظر وزارت دفاع این کشور فعالیت می‌کردند.

ملتی پرامید قهرمان خود را گرامی می‌دارد. در سوم ماه مه سال ۱۹۹۴ خبر رسید که نلسون ماندلا، قهرمان مبارزه با آپارتاید، اولین رئیس جمهوری سیاه پوست آفریقای جنوبی می‌شود. جرج حالت، خبرنگار عکاس که ۲۰ سال به عکاسی از تبعیدیان آفریقای جنوبی مشغول بود در باره این خبر می‌گوید: «لحظه توصیف‌ناپذیری بود.» جرج حالت برای عکاسی از نخستین انتخابات ریاست جمهوری آزاد در کشورش به آفریقای جنوبی بازگشته بود.

شهروندان سیاه‌پوست آفریقای جنوبی ده‌ها سال در مناطقی جدا از سفیدپوستان زندگی می‌کردند. آن‌ها نه امکانات تحصیل داشتند، نه مداوای پزشکی. هیچ امکانی برای پیشرفت‌های اقتصادی آن‌ها درنظر گرفته نشده بود. بیست‌سال پس از پایان رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی هنوز بسیاری برای از میان بردن تاثیرات آپارتاید می‌کوشند. این نکته هم در نمایشگاه عکس شهر یوهانسبورگ آفریقای جنوبی به وفور دیده می‌شود.