غنیسازی مشترک با روسیه، راه احتمالی توافق نهایی هستهای
۱۳۹۳ بهمن ۱۸, شنبهوزیر خارجه و سرپرست مذاکرهکنندگان هستهای ایران روز جمعه ۱۷بهمن/ ۶فوریه برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ به آلمان سفر کرد.
قرار است ایران و کشورهای ۱+۵ (روسیه، چین، آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان) در حاشیه این کنفرانس مذاکرات هستهای را که از بیش از یک سال پیش آغاز شده ادامه دهند.
محمدجواد ظریف در آستانه سفر به مونیخ اعلام کرد که اکنون زمینه رسیدن به توافق هستهای فراهم شده و یکی از مسائل مورد بحث میزان و سطح غنیسازی اورانیوم در ایران است.
امضای تفاهمنامه با روسیه
تعداد و نوع سانتریفیوژهای فعال در تاسیسات هستهای ایران و چگونگی اتصال آنها از موضوعهایی که کشورهای غربی، به ویژه آمریکا نسبت به آن حساسیت ویژهای دارند.
آمریکا معتقد است برای اطمینان از صلحآمیز بودن فعالیتهای هستهای ایران باید فعالیتهای مربوط به غنیسازی اورانیوم در این کشور به گونهی موثری قابل کنترل و محدود شود.
یکی از راههای اطمینانبخشی که پیشتر نیز درباره آن بحث شده همکاری جمهوری اسلامی با یک کشور خارجی در زمینه غنیسازی اورانیوم است که ظاهرا جدیتر از قبل در دستور کار قرار دارد.
سخنگو و معاون بینالملل سازمان انرژی اتمی میگوید برای تولید مشترک سوخت هستهای مذاکراتی میان روسیه و ایران انجام شده و دو طرف در این زمینه تفاهمنامهای نیز امضاء کردهاند.
بهروز کمالوندی در گفتوگویی با روزنامه "خراسان" که متن آن روز شنبه، ۱۸ بهمن منتشر شد گفت: «تفاهمنامه تولید سوخت میان ایران و روسیه در شرایطی امضا شد که کشورهای غربی میگویند ایران نباید اصلا سوخت تولید کند.»
ادعای نادقیق برای مصرف داخلی
این ادعا چندان دقیق نیست و ظاهرا مصرف داخلی دارد؛ کشورهای غربی از مدتها پیش وجود یک برنامه غنیسازی اورانیوم در ایران را پذیرفتهاند و اختلاف اصلی بر سر دامنه این برنامه و کاربرد اورانیوم غنیشده است.
کمالوندی به روزنامه خراسان گفت: «این تفاهمنامه که با توجه و عنایت مقامات عالی دو کشور به امضا رسیده تاکید دارد که همکاری در زمینه تولید سوخت هستهای در ایران صورت خواهد گرفت و مجتمعهای سوختی نیز که تولید میشوند باید در بوشهر یا نیروگاههای با طراحی روسیه استفاده شوند.»
مقامات جمهوری اسلامی ادعا میکنند که هدفش از غنیسازی بومی اورانیوم تامین سوخت نیروگاههای هستهای برای استفاده صلحآمیز از انرژی اتمی است.
روسها که کار تکمیل نیروها اتمی بوشهر را بر عهده داشتهاند تامین سوخت آن را برای ده سال تضمین کردهاند و مطابق قراردادهای موجود استفاده از سوخت دیگری در این تاسیسات مجاز نیست.
صفحه ویژه برنامه هستهای ایران
بیارتباطی غنیسازی با نیروگاه بوشهر
کل اورانیومی که ایرانی در بیش از یک دهه غنی کرده برای مصرف یک هفتهی نیروگاه بوشهر نیز کافی نیست.
سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران به طور تلویحی بیارتباط بودن غنیسازی بومی با نیروگاه بوشهر را تائید کرده و اعتراف میکند، اورانیوم غنیشده در ایران "سوخت خیلی خوبی است اما نمیتوان ریسک کرد و در قلب رآکتور قرار داد".
روزنامه خراسان به نقل از کمالوندی نوشت: «کار ما صرف نظر از بحثهای مذاکراتی میان ایران و ۱+۵ جلو میرود اما به صورت طبیعی اینها روی همدیگر اثر دارند و اگر موانع برداشته شود سرعت کار ما هم افزایش مییابد.»
به گفته کمالوندی مذاکرات برای رسیدن به تفاهمنامه یاده شده از ۵ ماه پیش آغاز شده است. او در عین حال سفر اخیر علی اکبر ولایتی به مسکو را نشانهای از اراده دو کشور برای افزایش همکاریها ارزیابی کرد.
مشاور امور بینالملل رهبر جمهوری اسلامی ماه گذشته به عنوان فرستاده ویژه رئیس جمهور به مسکو سفر کرد و با برخی از مقامهای ارشد این کشور، از جمله ولادیمیر پوتین و وزیران خارجه و انرژی روسیه دیدار و گفتوگو کرد.
بیشتر بخوانید: ولایتی: ایران خواستار به نتیجه رسیدن مذاکرات اتمی است
«حکم شرعی ادامه مذاکرات»
تاکنون از جزئیات مذاکرات ولایتی در مسکو گزارشی منتشر نشده اما شواهد حکایت ار ارتباط ماموریت او با مذاکرات هستهای دارد. حسن روحانی و محمد جواد ظریف نیز از روسیه خواستهاند در مذاکرات هستهای نقش فعالتری بر عهده بگیرد.
در روزهای گذشته مقامهای ارشد ایران، به رغم مخالفتهای شدید داخلی اظهارات خوشبینانهای نسبت به رسیدن به توافق هستهای در مهلت تعیین شده داشتهاند.
وزیر دادگستری، مصطفی پورمحمدی روز پنجشنبه، ۱۶ بهمن ضمن انتقاد شدید از منتقدان مذاکرات هستهای گفت: «برخی میگویند باید مذاکرات را رها کرد در حالی که برای تثبیت جایگاه کشور نمیتوانیم جا خالی بدهیم و اگر کنار برویم میگویند ایران عقبنشینی کرد.»
به گزارش خبرگزاری دولتی ایرنا، پورمحمدی با هشدار نسبت به بدبینی به نتیجه مذاکرات، تداوم گفتوگوهای هستهای ایران با کشورهای ۱+۵ را "حکم شرعی و عقلانی" خواند.
مطابق برنامه اقدام مشترک که آذرماه برای یک دوره هفت ماهه تمدید شد ایران و شش قدرت جهانی تا دهم فروردین فرصت دارند به یک توافق سیاسی برسند و تا نهم تیر ماه توافقنامه نهایی را امضاء کنند.