قطعنامه کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل درباره ایران
۱۳۸۷ آذر ۲, شنبهقطعنامه از سوی کانادا به کمیتهی سوم مجمع عمومی، موسوم به کمیسیون حقوق بشر ارائه شده بود و تلاش نمایندگان جمهوری اسلامی ایران برای خارج ساختن آن از دستور کار کمیتهی سوم، شکست خورد. قطعنامه، ماه آینده برای تصویب نهایی به مجمع عمومی ارائه میشود.
این قطعنامه حتی اگر در مجمع عمومی سازمان ملل هم به تصویب برسد، الزامآورنیست اما از اهمیت معنوی، سیاسی و اخلاقی برخوردار است و به اعتبار و حیثیت بینالمللی کشورهای ناقض حقوق بشر لطمه میزند. قطعنامه با ۷۰ رای موافق در برابر ۵۱ رای مخالف به تصویب رسید. ۶۰ کشور نیز از رای دادن به آن خودداری کردند.
سفیر بریتانیا در سازمان ملل پس از تصویب قطعنامه گفت، تصویب این قطعنامه کارنامهی حقوق بشر ایران را در کانون توجه قرار میدهد.
نمایندهی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل اما در دستور قرارگرفتن قطعنامه و تصویب آن را «در راستای اقدامات تبلیغاتی آن کشور با هدف ایجاد فشار سیاسی بر ایران» توصیف کرد. نماینده ایران گفت: «اکثر کشورهای جهان معتقدند که کانادا با این حرکت سیاسی، موازین منصفانه و منطقی حقوق بشر را تضعیف نموده است.»
این قطعنامه از ایران میخواهد به شکنجه و آزار بازداشتشدگان، اعدام نوجوانان، سنگسار، سرکوب خشونتبار فعالیتهای زنان، تبعیض علیه اقلیتهای مذهبی و محدودیت آزادی مذهب و عقیده پایان دهد.
دو هفته پیش از تصویب قطعنامه در کمیسیون حقوق بشر، بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل در گزارشی، تصویر بسیار نگرانکنندهای از نقض حقوق بشر در ایران ارائه داد. این نخستین بار بود که دبیرکل سازمان ملل چنین گزارشی در مورد ایران ارائه میداد.
در گزارش بان کی مون دربارهی ایران به ویژه به "قانون مجازات اسلامی" و مجازاتهایی که به عنوان "حدود اسلامی" تعیین شدهاند، اشاره شده بود که بهطور غالب مجازات مرگ در پی دارند. از جمله زنای محصنه، ارتداد، همجنسگرایی، رابطه جنسی مرد غیرمسلمان با زن مسلمان.
دبیرکل سازمان ملل در گزارش خود همچنین از شمار بالای اعدام نوجوانان در ایران به شدت انتقاد کرد. بان کی مون گفت، بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۶ نیمی از اعدامهای نوجوانان در جهان در ایران صورت گرفته است.
بازداشتهای خودسرانه، محدودیتهای آزادی عقیده و بیان، اعمال فشار مستمر بر اقلیتهای قومی و مذهبی و از جمله جامعه بهاییان، از دیگر مواردی است که در گزارش دبیرکل سازمان ملل به آنها اشاره و محکوم شده بود.
به دنبال گزارش دبیرکل سازمان ملل، نهادها و فعالان حقوق بشر از دولتهای عضو سازمان ملل خواستند که طی قطعنامهای در مجمع عمومی سازمان ملل، نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کنند.