كنفرانس جهانى ايدز و زنان
۱۳۸۵ مرداد ۲۹, یکشنبه
جمعه گذشته، هجدهم اوت، شانزدهمين كنفرانس جهانى ايدز در تورنتو، با انتقاد شديد از كشورهاى غربى و روسيه بكار خود پايان داد. استفان لويز، نماينده ويژه سازمان ملل متحد در اين كنفرانس، اين كشورها به عدم اجراى تعهدات خود براى كمك مالى در مبارزه با ايدز و تأمين داروهاى ضرورى متهم كرد. اين نظر مورد تأييد حدود ۲۴ هزار شركت كننده در اين كنفرانس نيز قرار گرفت. از جمله او به رشد سريع اين بيمارى در ميان زنان اشاره كرد. حدود ۴۰ ميليون نفر در سراسر جهان به ويروس HIV مبتلا شده‌اند كه تقريبا ۹۵ درصد آنان در كشورهاى فقير بسر مى برند.
در بيست و پنج سال پيش، زمانى كه براى اولين بار ويروس ايدز شناخته شد، بيشتر مردان همجنسگرا بودند كه از اين بيمارى رنج مى‌بردند. امروز دامنه ايدز با رشد عجيبى به ميان زنان كشيده شده است. بويژه سرعت رشد و سرايت ويروس HIV در سرزمين‌هاى فقير باور نكردنى است. در اين مناطق بدليل فقر فرهنگى و مادى و تسلط روابط پدرسالارى بخصوص زنانند كه در خطر هرچه بيشتر سرايت ويروس ايدز قرار مى‌گيرند.
گسترش ايدز در سال‌هاى گذشته بويژه در كشورهاى هندوستان و آفريقاى جنوبى چشمگير بوده است. در آفريقا آمار زنان مبتلا به ايدز افزايش محسوسى داشته است. در كنفرانس ايدز تورنتو نيز بر اين نكته تأكيد شد كه حدود ۵۷ درصد بيماران را در اين قاره زنان تشكيل مى‌دهند. اين آمار در ميان زنان جوان بين پانزده تا بيست و چهار سال، به سه چهارم كل بيماران مى‌رسد.
نتايج تحقيقات انجام شده در اين مورد نشان مى‌دهند كه كسانى كه روابط جنسى متعددى دارند و از كاندوم استفاده نمى‌كنند در معرض مستقيم خطر سرايت بيمارى قرار دارند. پيش از همه زنان هستند كه كمترين امكانات را در حفاظت از جسم خود در اختيار دارند. فرانكويس ونتر از دانشگاه ژوهانس بورگ در اينباره مى گويد:
”شرايط بسيار سختى است. براى حفاظت زنان از خودشان در روابط جنسى وسايل زيادى وجود ندارد. تنها امكان موجود استفاده از كاندوم براى مردان است و اگر هر كدام از دو طرف حاضر به قبول آن نباشد، مورد استفاده قرار نمى‌گيرد. تجربه نشان داده كه بسيارى از مردان تمايلى به از استفاده از كاندوم ندارند.“
خطر ديگر سرايت بيمارى از طريق اعمال خشونت در رابطه جنسى و تجاوز است. در آفريقاى جنوبى بويژه زنان در خطر اين نوع سرايت بيمارى ايدز هستند. بسيارى از آنان در فقر زندگى مى‌كنند. در خانواده‌هاى بسيارى ديده مى‌شود كه مادربزرگ‌ها از نوه‌هاى يتيمى كه با بيمارى ايدز به دنيا آمده اند نگهدارى مى‌كنند. اگر آنان ديگر نتوانند اين وظيفه را انجام دهند، كار بدوش دختر بزرگ خانواده مى‌افتد كه همه اعضاى خانواده را اداره كند. از داروهاى كمكى و پزشك و پرستار خبرى نيست.
در هندوستان طبق آمار منتشر شده پنج ميليون و هفتصد هزار نفر به ويروس ايدز مبتلا شده‌اند. از اين بيماران تعداد زيادى را زنانى تشكيل مى‌دهند كه ايدز به آنان از طريق شوهرانشان منتقل شده است. مردانى كه روابط جنسى خارج از دايره زناشويى و عمدتا با روسپيان داشته‌اند.
آرمين شافبرگر، مشاور پزشكى و از شركت كنندگان در كنفرانس تورنتو در اينباره مى‌گويد:
”نبايد از نظر دور داشت كه با پيشرفت تكنيك، ساختارهاى اجتماعى تغيير نمى‌كنند. ساختارهاى پدرسالارانه‌اى كه از دلايل ويژه ابتلاى زنان به ايدز هستند. از جمله آنان اعمال خشونت جنسى است. براى نمونه در آفريقاى جنوبى وقتى دخترى پانزده، شانزده ساله در رابطه با مردى چهل ساله و يا پيرتر قرار مى‌گيرد كه مدت‌ها تجربه رابطه جنسى و خطر ابتلاء به بيمارى را داشته است، امكان سرايت به ايدز براى وى بسيار بالاست و در اولين و يا دومين رابطه‌ش او نيز به ويروس ايدز مبتلا مى‌شود.“