مصاحبه اختصاصی با پدر آتنا دائمی: هفت سال است در عذابیم
۱۴۰۰ آبان ۲۵, سه‌شنبه
روز سوم نوامبر (۱۲ آبان) مری لاولور، گزارشگر ویژه مدافعان حقوق بشر در سازمان ملل در توییتر نوشت که مطلع شده آتنا دائمی بیش از دو ماه است اجازه تماس تلفنی با خانوادهاش را نداشته است. او از مقامات جمهوری اسلامی خواست تا هرچه سریعتر امکان تماس تلفنی این زندانی با خانوادهاش را فراهم کنند.
حدود یک هفته بعد (۱۱ نوامبر) ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی در توییتر پاسخ خانم لاولور را داد و نوشت: «نمایندگان ویژه باید به منابع قابل اعتماد استناد کنند. کمیسیون عالی حقوق بشر سازمان ملل در خبرها جست و جو کرده و این نتایج را به دست آورده است: او [آتنا دائمی] در هفت ماه گذشته ۳۴ بار با وکیل و خانوادهاش دیدار کرده است. او همچنین با حفظ مقررات هیچ مشکلی برای تلفن زدن به خانوادهاش ندارد.»
حسین دائمی، پدر آتنا روز ۱۴ نوامبر با انتشار ویدیویی در پاسخ به ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی اعلام کرد که حاضر است با همه رسانه‌های داخل کشور مصاحبه کند و بگوید مشکل این خانواده چیست.
با حسین دائمی تماس گرفتیم و از او پرسیدیم پاسخش به ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی چیست. او در ابتدا تصریح کرد که تبعید دخترش به رشت غیرقانونی است چرا که آتنا و خانوادهاش همگی ساکن تهران هستند.
پدر آتنا سپس به این موضوع اشاره کرد که با ورود دخترش به زندان لاکان رشت در اسفند سال ۱۳۹۹ مشکل تماس تلفنی شروع شد و تلفن‌ها مرتبا قطع می‌شد و وقتی آتنا دلیل را می‌پرسید می‌گفتند "به علت کابل دزدی است و قصد داریم کابل‌ها را زیرزمینی کنیم تا مشکل حل شود". اما مشکل حل نشد تا این که در مرداد ماه امسال آتنا در اعتراض به این وضعیت دست به اعتصاب غذا زد.
در روز چهارم اعتصاب غذای او مسئولان رده بالا پیگیر مسئله شدند و وعده‌هایی برای رفع مشکلات زندان از جمله مشکل تلفن دادند تا این که در روز ششم اعتصاب، آتنا اعلام کرد به اعتصابش پایان می‌دهد ولی یک فایل صوتی درباره مشکلات زندان منتشر کرد.
پدر آتنا می‌گوید: «پس از انتشار فایل صوتی آتنا درباره شرایط زندان رشت، دقیقا در ۲۷ مرداد کارت تلفن او را ازش گرفتند و به او اجازه تماس تلفنی داده نشد و در پاسخ به پرسش او می‌گویند تو حق فرستادن این فایل صوتی به بیرون را نداشتی.»
حسین دائمی تصریح می‌کند که انتشار فایل صوتی آتنا توانست تاثیرات زیادی بر وضعیت بیش از ۲۰۰ زندانی زندان لاکان رشت بگذارد، دیگر "کابل دزدی" صورت نگرفت و تلفن‌ها به طور مرتب وصل شدند و وضعیت زندان هم بهتر شد "اما آتنای من الان حدود ۸۷ روزه که کارت تلفنش ضبط شده و نمی‌تونه هیچ ارتباطی با خانوادهاش داشته باشه".
به آتنا گفته شده که نه از تلفن بند بلکه در دفتر نگهبانی و با حضور مامور زندان می‌تواند با خانوادهاش تماس بگیرد و او چون این موضوع را غیرقانونی و تماس مستقیم و آزاد با خانواده را حق زندانی می‌داند، از تماس در حضور مامور خودداری کرده است.
۳۴ بار ملاقات با ۸۰۰ کیلومتر رفت و آمد
پدر آتنا توییت ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی را که در آن گفته شده خانواده آتنا دائمی در هفت ماه گذشته ۳۴ بار با او دیدار داشته‌اند تایید می‌کند و می‌گوید: «بله، درسته ما ۳۴ بار ملاقات داشتیم چون در این مدت مجبور بودیم هرهفته ۸۰۰ کیلومتر رفت و برگشت تا استان گیلان را به دیدار آتنا برویم. اگر آتنا تلفن داشت ما نیازی نداشتیم که هرهفته به دیدار او برویم و این رنج رفت و آمد هفتگی را تحمل کنیم.»
به کانال اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید
حسین دائمی از سال ۱۳۵۷ ساکن تهران است و هر سه فرزند او در این شهر به دنیا آمده‌اند. او به گفته خودش توانسته با شغل آرایشگری زندگی نسبتا آرامی را برای خانوادهاش فراهم کند اما "هفت سال است که این آرامش از ما دریغ شده و هفت سال است که با تهدید و آزار و شکنجه‌های روحی و روانی روبرو بوده‌ایم".
او خطاب به ستاد حقوق بشر ایران و رسانه‌هایی که پاسخ این نهاد به گزارشگر ویژه سازمان ملل را منتشر کردند، می‌گوید: «هفت سال است که هیچ رسانه داخلی و هیچ نهاد دولتی با ما تماس نگرفته و از ما نپرسیده مشکل شما چیست. من هزاران توییت و پست در شبکه های اجتماعی گذاشتم، دریغ از یک عکس العمل. الان چه شد که یک توییت از یک گزارشگر خارجی اینقدر مهم بود که آنها فوری به آن عکس العمل نشان دادند؟»
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
پدر آتنا می‌گوید: « آیا این حق ما نبود که در کشور خود ما یک نفر، یک رسانه داخلی یک بار از ما بپرسد؟ من خودم به شخصه بارها و بارها وقتی آتنا در اعتصاب غذا بود و جان بچه من در خطر بود از رسانه‌های داخلی خواستم مطلبی درباره آتنا منتشر کنند هیچکدام حاضر به جواب نشدند... من مجبورم وقتی در وطن خودم یک نفر نیست صدای من را بشنود صدایم را به دنیا برسانم.»
پرونده آتنا دائمی
آتنا (فاطمه) دائمی متولد ۱۳۶۷ در تهران پس از شرکت در تجمع مقابل سازمان ملل در حمایت از کوبانی در تاریخ ۲۹ مهر ۹۳ بازداشت شد. او پیشتر به عنوان یک فعال حقوق کودک در فعالیت‌های مدنی دیگر از جمله مخالفت با اعدام کودکان مشارکت داشت.
آتنا در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه به اتهام "اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری" به ۱۴ سال حبس محکوم شد. این حکم از سوی دادگاه تجدیدنظر به ۷ سال تقلیل یافت که با اعمال ماده ۱۳۴، ۵ سال آن قابل اجرا بود. خانم دائمی نهایتا در بهمن‌ماه ۹۴ با تودیع قرار وثیقه تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد.
آتنا دائمی از آذرماه ۹۵ دوره محکومیت خود را آغاز کرد و سال ۹۷ زمانی که در بند زنان زندان اوین بود، به همراه گلرخ ایرایی با گشایش پرونده دیگری مواجه و نهایتا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری محکوم شد. دادگاه علاوه بر این، هر یک از این دو نفر را به دو سال محرومیت از عضویت در گروه‌ها و احزاب محکوم کرد. این حکم مدتی بعد در مرحله تجدید نظر بدون تشکیل جلسه دادگاه عینا تایید شد. با اعمال ماده ۱۳۴ مدت ۲ سال و ۱ ماه از این حبس برای هر یک از آنها قابل اجرا است.
در ۱۱ تیر ۱۳۹۹ به وکیل آتنا دائمی حکمی ابلاغ شد که در آن آتنا به ۲ سال زندان اضافه بر حکم قبلی و ۷۴ ضربه شلاق به اتهام «تبلیغ علیه نظام و اخلال در نظم زندان» محکوم شده است. به گفته پدر آتنا این پرونده با شکایت وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه و به دلیل شعار دادن علیه جمهوری اسلامی در زندان در شب ۲۲ بهمن ۹۸ برای او گشوده شد.
آتنا دائمی ظهر روز سه‌شنبه، ۲۶ اسفندماه ۹۹، با پابند و دستبند از زندان اوین به زندان لاکان رشت تبعید شد.
پدر آتنا به دویچه‌وله می‌گوید، در طول پنج سال حکم دخترش، شش پرونده دیگر علیه او باز شد که در چهار پرونده تبرئه و در دو مورد دیگر مجرم شناخته و مجموعا به سه سال و یک ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
دوبار اعتصاب غذا
آتنا دائمی از ۱۹ فروردین تا ۱۰ خرداد ۱۳۹۶ به مدت ۵۴ روز در اعتصاب غذا بود. او به نشانه اعتراض به محکومیت اعضای خانوادهاش اعتصاب غذا کرده بود که در نهایت با اعلام حکم برائت خواهرانش، اعتصاب خود را شکست.
پرونده خواهران آتنا به اعتراض آنها به رفتار خشونت‌آمیز ماموران هنگام بازداشت آتنا در روز ۶ آذر ۱۳۹۵ مربوط می‌شود. آتنا خودش نیز بابت این رفتارها از ماموران شکایت کرد.
در این پرونده، برای انسیه و هانیه دائمی با تفهیم اتهامات «ممانعت از اجرای حکم و توهین به ماموران نظام» قرار ۴۰ میلیون تومان کفالت صادر و حسین فاتحی داماد این خانواده از اتهامات مطروحه تبرئه شد.
آتنا بار دوم در اعتراض به قطعی تلفن در زندان لاکان رشت از ۲۱ تا ۲۶ مرداد امسال دست به اعتصاب غذا زد.
عمل جراحی و بازگشت دوباره به زندان
آتنا دائمی در مهرماه ۱۳۹۶ در حالی که مشغول گذراندن حکم پنج سال حبسش در زندان اوین بود با تاخیری طولانی در یکی از بیمارستان‌های تهران مورد عمل جراحی کیسه صفرا قرار گرفت.
او پیشتر به این دلیل که می‌خواستند با دستبند و پابند او را به اتاق عمل ببرند از انجام جراحی خودداری کره بود اما در روز ۲۰ مهر این جراحی بدون دستبند و پابند صورت گرفت و آتنا پس از عمل دوباره به زندان منتقل شد.
پدر او همان زمان در این باره در توییترش نوشت:
حالا آتنا دائمی که قاعدتا می‌بایست در اسفند ۹۹ با پایان محکومیت پنج‌ساله اولش از زندان آزاد می‌شد، در زندان لاکان رشت حدود ۴۰۰ کیلومتر دورتر از محل اقامتش در تهران، مشغول گذراندن احکامی است که در طول حبس اول برای او صادر شدند. او باید مجموعا سه سال و یک ماه را در زندان بگذراند و نیز متحمل ۷۴ ضربه شلاق شود.
آتنا دائمی یک فعال حقوق کودکان است.