مصرف‌کنندگان الکل صنعتی در معرض چه خطراتی هستند؟
۱۴۰۲ تیر ۱۴, چهارشنبه
در‌حالی‌که تولید و فروش نوشیدنیهای الکلی در ایران ممنوع است، نه‌تنها در سال‌های گذشته، بلکه در هفته‌های اخیر مرگ‌و مسمومیت مصرف‌کنندگان محصولات غیراستاندارد، خبرساز شده است.
به‌نوشته نشریه آلمانی اشترن؛ مشروبات الکلی دست‌ساز اغلب حاوی متانول است. این ماده به‌عنوان سوخت و حتی ضدیخ قابل‌استفاده است و از آن در صنایع شیمیایی نیز استفاده میشود. با این وجود، نوشیدن الکل‌های حاوی متانول، عوارض خطرناکی دارد و حتی می‌تواند کُشنده باشد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
اگرچه اتانول موجود در نوشیدنیهای الکلی استاندارد و متانول از نظر ساختار شیمیایی بسیار شبیه به‌هم هستند، اما از نظر اثرات سمی بسیار متفاوتند. طعم متانول و اتانول قابل‌تشخیص نیست. تشخیص خانگی متانول و تمایز آن از اتانول ساده نیست و این کار، نیازمند روش‌های آزمایشگاهی است.
مصرف متانول همیشه خطرناک است و چیزی به نام دوز بی‌ضرر وجود ندارد.
اولین علائم مسمومیت با متانول، شبیه یک مسمومیت معمولی است. افراد، مبتلا به خستگی، حالت تهوع، سردرد یا سرگیجه می‌شوند. بنابراین قضاوت در مورد اینکه آیا کسی مست است یا مسمومیت با متانول در حال وقوع است یا خیر، نمی‌تواند آسان باشد. این را فقط یک پزشک آزمایش خون می‌تواند روشن کند. علائم شدید می‌تواند تنها یک ساعت پس از نوشیدن الکل، ظاهر شود.
متانول در بدن ابتدا به فرمالدئید و سپس به اسید فرمیک تبدیل میشود. اسید فرمیک به عصب بینایی حمله می‌کند و می‌تواند منجر به کوری شود. اختلالات بینایی یکی از اولین علائم جدی مسمومیت با متانول است.
کلیه‌ها و همچنین کبد و سیستم عصبی مرکزی نیز مورد حمله قرار می‌گیرند؛ ایست تنفسی نیز امکان‌پذیر است. در صورت عدم‌درمان، مسمومیت معمولا کُشنده است.
با این حال، فرآیندهای تجزیه متانول در همه افراد متفاوت است. محققان تصور می‌کنند که مصرف ۵ تا ۱۰ میلی‌لیتر متانول خالص، منجر به نابینایی میشود. نوشیدن بیش از ۲۰ تا ۳۰ میلی‌لیتر می‌تواند کُشنده باشد.
در صورت مسمومیت با متانول چه باید کرد؟
اولین گام در پیشگیری از مسمومیت با متانول، پرهیز از نوشیدن هر مایع مشکوکی است که بوی شدید الکل دارد.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
در صورت بروز اولین علائم مسمومیت،، باید بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید. در بیمارستان، معده شستشو میشود و به شما داروهایی تجویز میشود که تجزیه متانول به اسید فرمیک را مسدود می‌کند.
اقدام دیگر تجویز اتانول است. این کار تجزیه متانول به اسید فرمیک را متوقف می‌کند. با‌این‌حال، از چنین درمانی به‌صورت خودسرانه خودداری کنید زیرا مسمومیت با اتانول نیز می‌تواند عواقب کُشنده‌ای داشته باشد.
براساس آمار سازمان پزشکی قانونی کشور، در بازه زمانی اول اسفند ۱۳۹۸ تا ۱۹ فروردین ۱۳۹۹ بیش از سه‌هزار نفر در اثر مصرف الکل تقلبی، مسموم‌شده و از این میان ۷۲۸ نفر جان خود را از دست دادند.
این در حالی است که بر اساس گزارش‌های منتشر شده تا تاریخ ۲۸ خرداد سال جاری، بر اثر نوشیدن این نوع الکل، دست‌کم ۲۰ نفر در استان البرز جان خود را از دست دادند و بیش از ۱۴۱ نفر دیگر به‌دلیل مسمومیت شدید در کرج بستری شدند.
دیابت؛ بیماری تعیین‌کننده وضعیت امید به زندگی در قرن حاضر
بر اساس گزارش جدیدی که این هفته در مجله لنست منتشر شده، بیش از ۱.۳ میلیارد نفر ممکن است در سراسر جهان تا سال ۲۰۵۰ با دیابت نوع ۲ زندگی کنند.
در ادامه این گزارش آمده است، انتظار می‌رود افزایش شیوع (از ۵۲۹ میلیون نفر مبتلا به دیابت نوع ۲ در سال ۲۰۲۱)، ناشی از افزایش شیوع چاقی و تغییرات جمعیتی باشد. در سال ۲۰۲۱، دیابت نوع ۲، ۹۰ درصد از موارد شیوع دیابت را تشکیل می‌داد. علت این امر ناشی از عوامل خطری از قبیل افزایش شاخص توده بدنی، رژیم غذایی بی‌کیفیت، خطرات محیطی و شغلی، مصرف دخانیات، مصرف الکل و فعالیت بدنی کم و ... گزارش شد.
این در حالیست که رئیس پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال گذشته اعلام کرده بود که براساس پیمایش ملی عوامل خطر بیماری‌های غیرواگیر در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۴۰۰، شیوع دیابت در کشور از ۱۱ درصد در سال ۱۳۹۵، به ۱۴ درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده و به نظر می‌رسد که این روند افزایشی همچنان ادامه دارد.
حالا همزمان با هشتاد و سومین نشست علمی انجمن دیابت آمریکا، این گزارش تاکید می‌کند که در حال حاضر، تنها ۱۰ درصد از افراد مبتلا به دیابت که در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط زندگی می‌کنند، مراقبت‌های پیشگیرانه این بیماری را دریافت می‌کنند.
دیابت بیماری تعیین‌کننده قرن حاضر خواهد بود. از این رو سیاست دولت‌ها و جامعه پزشکی برای پیشگیری از دیابت در دو دهه آینده، وضعیت سلامت جمعیت و امید به زندگی را برای ۸۰ سال آینده شکل خواهد داد.
پیشگیری از دیابت
تغییر سبک زندگی شما می‌تواند گام بزرگی به سوی پیشگیری از دیابت باشد و هیچ‌وقت برای شروع دیر نیست. اگر در‌حال‌حاضر به‌دلیل اضافه وزن یا چاقی، کلسترول بالا یا سابقه خانوادگی، در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستید، پیشگیری بسیار مهم است.
ایجاد چند تغییر در سبک زندگی شما در حال حاضر ممکن است به شما کمک کند تا از عوارض جدی دیابت در آینده جلوگیری کنید. این تغییرات توسط متخصصان مایوکلینیک توصیه شده است.
کاهش وزن اضافی
کاهش وزن خطر ابتلا به دیابت را کاهش می‌دهد. انجمن دیابت آمریکا توصیه می‌کند که افراد مبتلا به پیش‌دیابت حداقل ۷ تا ۱۰ درصد وزن بدن خود را کاهش دهند تا از پیشرفت بیماری جلوگیری شود.
فعالیت بدنی
تمام بزرگسالان سالم باید ۵ روز در هفته، ۳۰ دقیقه یا بیشتر ورزش‌های هوازی متوسط تا شدید مانند پیاده‌روی سریع، شنا، دوچرخه‌سواری یا دویدن را مد‌نظر قرار دهند. ورزش مقاومتی حداقل ۲ تا ۳ بار در هفته باید انجام شود. محدود‌کردن دوره‌های طولانی بی‌تحرکی، مانند نشستن پشت کامپیوتر، می‌تواند به کنترل سطح قند خون کمک کند.
مصرف کافی فیبر
غذاهای غنی از فیبر باعث کاهش وزن و کاهش خطر ابتلا به دیابت می‌شوند. انواع غذاهای سالم و سرشار از فیبر بخورید که عبارتند از:
میوه‌هایی مانند گوجه‌فرنگی و فلفل
سبزیجات غیر‌نشاسته‌ای مانند سبزیجات برگ‌دار، کلم بروکلی و گل‌کلم
حبوبات، مانند لوبیا، نخود و عدس
غلات کامل، مانند ماکارونی و نان گندم کامل، برنج سبوس‌دار، جو سبوس‌دار و کینوا
مصرف چربی‌های سالم
رژیم غذایی شما باید شامل انواع غذاهای حاوی چربی‌های غیراشباع باشد که به آنها "چربی خوب" می‌گویند. این چربی‌ها باعث افزایش سطح کلسترول خوب خون و سلامت قلب‌و‌عروق می‌شوند. منابع چربی‌های خوب عبارتند از: روغن زیتون، کانولا، آجیل و دانه‌ها، مانند بادام، بادام‌زمینی، بذر کتان و تخم کدو تنبل... .
آیا زندگی در نزدیکی فضای سبز شما را جوان‌تر می‌کند؟
مطالعه‌ای که روز چهارشنبه در مجله Science Advances منتشر شد، نشان می‌دهد افرادی‌که در نزدیکی فضاهای سبز زندگی می‌کنند، به‌طور متوسط ۲.۵ سال از نظر بیولوژیکی جوان‌تر از دیگران هستند.
به‌نوشته واشنگتن‌پست؛ این مطالعه با روشن‌کردن چگونگی تأثیر طبیعت بر بدن ما، به دانش موجود در مورد مزایای زندگی در اطراف فضای سبز می‌افزاید. محققان دانشکده پزشکی فاینبرگ دانشگاه نورث وسترن به بررسی قرارگرفتن طولانی‌مدت در فضاهای سبز اطراف و چگونگی تأثیر آن بر پیری بیولوژیکی در میان گروهی متشکل از ۹۰۰ نفر در چهار ایالات در آمریکا پرداختند.
لیفانگ هو، استاد طب پیشگیرانه در دانشکده پزشکی فاینبرگ دانشگاه نورث وسترن و محقق اصلی این مطالعه گفت: «در این مطالعه ما متوجه شدیم که قرارگرفتن در نزدیکی فضای سبز باعث ایجاد برخی تغییرات بیولوژیکی یا مولکولی میشود که می‌توان آنها را در خون تشخیص داد.»
برای بررسی این ارتباط، محققان تغییرات بیولوژیکی مرتبط با سن در شرکت‌کنندگان مطالعه را طی یک دوره ۲۰ ساله بررسی کردند. با استخراج DNA از خون، آنها توانستند سن بیولوژیکی را در سطح مولکولی و با بررسی تغییرات کوچک در نحوه عملکرد ژن‌های مربوط به فرآیند پیری اندازه‌گیری کنند. نتایج این مطالعه نشان داد افرادی‌که در نزدیکی فضاهای سبز زندگی می‌کنند، به‌طور متوسط ۲.۵ سال از نظر بیولوژیکی جوان‌تر از دیگران هستند.
اگر سن بیولوژیکی یک فرد، بیشتر از سن تقویمی او باشد، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های مرتبط با سن مانند سرطان، بیماری‌های قلبی‌عروقی یا آلزایمر باشد.
به‌گفته دانشمندان، سن بیولوژیکی واقعاً به آنچه روزانه انجام می‌دهیم بستگی دارد از جمله آنچه می‌خوریم و میزان فعالیت بدنی ما. با‌این‌حال، این مطالعه تأکید می‌کند که وضعیت محیطی زندگی فرد نیز در افزایش یا کاهش سن بیولوژیکی موثر است. پیش از این نیز مزایای سلامتی طبیعت شهری به‌خوبی مستند شده بود.
براساس یک مطالعه فنلاندی که در ژانویه امسال منتشر شد، زندگی در فضاهای سبز احتمال مصرف داروهای آسم یا فشار خون بالا را به‌ترتیب یک‌سوم و یک‌چهارم کاهش می‌دهد. این وضعیت همچنین می‌تواند به‌طور چشمگیری استفاده از داروهای بیماری‌های روانی را کاهش دهد.
با گرم‌شدن سیاره زمین، فضاهای سبز اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کنند. مناطق شهری در هوای تابستان مانند "جزایر گرمایی" عمل می‌کنند، زیرا بتن و آسفالت پرتوهای خورشید را جذب می‌کنند. این گرما علاوه‌بر اینکه باعث افزایش مصرف انرژی برای خنک‌کردن خانه‌ها میشود، تولید گاز ازن و ترکیبات گوگردی مضر را نیز افزایش می‌دهد.
این در حالی است که بیش از نیمی از جمعیت جهان در‌حال‌حاضر در مناطق شهری زندگی می‌کنند و پیش‌بینی میشود که این میزان تا سال ۲۰۵۰ به ۶۸ درصد افزایش یابد.