مقام بانکی ایران: برخی در طول ۵ سال ۳۰۰ بار وام گرفتهاند
۱۳۹۳ خرداد ۲۰, سهشنبهمحمد جلیلی، مدیرعامل شرکت رتبهبندی و اعتبارسنجی مشتریان بانکها میگوید برخی مشتریان بانک ۳۰۰ بار از بانک یا موسسات مالی و اعتباری وام گرفتهاند.
او میگوید ۱۹ میلیون ایرانی در ۵ سال گذشته دستکم ۳ بار وام بانکی گرفتهاند. جلیلی با تاکید بر اینکه بیشتر مشتریان بانکی تسهیلات کوچک دریافت کردهاند، میگوید برخی اما تا ۳۰۰ بار وام گرفتهاند.
این مقام مسئول میگوید "شرکتهای حقوقی" بیشترین میزان دریافتی وام را به دلیل گردش سرمایه و انجام فعالیتهای تولیدی داشتند.
جلیلی میافزاید:«روزانه ۶۰ هزار درخواست وام اقتصادی از سوی بانکها در سامانهی رتبهبندی و اعتبارسنجی مشتریان بانکها ثبت میشود. این نهاد تنها نقش "مشاور" برای سیستم بانکی را دارد و در نهایت بانکها خود تصمیم میگیرند که با درخواست وام موافقت کنند یا نه.»
۷۰ میلیارد دلار بدهی اطرافیان احمدینژاد
این اظهارات جلیلی در حالی مطرح میشود که فهرست محرمانهی بدهی ۷۰ میلیارد دلاری اطرافیان محمود احمدینژاد در برخی رسانههای خبری منتشر شده اما هنوز به تایید قوهی قضائیه یا دولت نرسیده است.
این فهرست را اولینبار روحالله زم، فرزند محمدعلی زم که از مدیران فرهنگی جمهوری اسلامی است در وبلاگ خود منتشر کرد. بنا به این فهرست شرکتهای حقوقی متعددی که مدیریت همهی آنها به نزدیکان احمدینژاد میرسد وامهای کلان بسیاری از سیستم بانکی دریافت کرده و پس ندادهاند.
اسفندیار رحیممشایی رئیس دفتر محمود احمدینژاد، صادق محصولی وزیر کشور و رفاه در کابینهی احمدینژاد، دانشگاه "ایرانیان" متعلق به محمود احمدینژاد و محمدرضا رحیمی معاون اول رئیسجمهور پیشین کشور از جمله افرادی هستند که نامشان در این فهرست ذکر شده است.
در ماههای گذشته افشاگری از فساد و زدوبندهای مالی پشت پرده در میان مقامات جمهوری اسلامی ایران شدت گرفته است.
حیفومیل در شهرستانها
ناصر سراج، رئیس سازمان بازرسی کل کشور گفته بود که تنها در یکی از استانهای کشور فردی ۱۲ میلیارد تومان حق ماموریت گرفته بدون اینکه حتا یک روز به ماموریت رفته باشد. سراج گفته بود که در استان دیگری فردی ۷۰ میلیارد تومان عوارض دولت را پرداخت نکرده است. او تاکید کرد که همهی این افراد از "کارگزاران دولت احمدینژاد" بودند.
محسنی اژهای، سخنگوی قوهی قضائیه گفته بود که بانکها خود "ابزار قانونی" برای وصول بدهیها را دارند و از همهی ابزار خود استفاده نکردهاند. بهگفته اژهای "بانکها گاهی فردی را به خاطر بدهی اندک ممنوعالخروج کردند اما بدهکاران کلان بانکی ممنوعالخروج نیستند و راحت میروند و میآیند."