موضوع انتخابات: احمدینژاد بماند یا برود؟
۱۳۸۸ اردیبهشت ۲۱, دوشنبهگزارش ۱۱ مه "زوددویچه تسایتونگ" در مورد انتخابات ایران چنین آغاز میشود: «این شکل کلاسیک یک مبارزهی انتخاباتی بازدارنده است: اصلاحطلبان منتقد ایرانی میخواهند به هیچ رو نگذارند که رئیس جمهور فعلی، محمود احمدینژاد ... چهار سال دیگر حکومت کند. اکنون در جناح محافظهکاران نیز صداها علیه رئیس جمهور بلند شده است. محسن رضایی، فرماندهی سابق سپاه پاسداران، در برابر احمدینژاد قد علم کرده و ممکن است در انتخابات روز ۱۲ ژوئیه آرای زیادی را از کیسهی او درآورد.»
همه علیه یکی
عنوان گزارش "زوددویچه تسایتونگ" چنین است: "همه علیه یکی". آن "همه"ای که در روز انتخابات در برابر آن "یکی" یعنی محمود احمدینژاد میایستند، خود از تأییدشدگان نظام هستند و به یکی از جناحهای "حزب" نظام تعلق دارند. احمدینژاد در میان آنان چه جایگاهی دارد؟ نیچه در کتاب "انسانی، بسبسیار انسانی" میگوید: « در هر حزبی کسی وجود دارد که چنان با تعصب از اصولِ حزبی دفاع میکند که حالِ بقیه را آشفته میکند.» و حال گویا این شده است حکایت احمدینژاد، کسی که به دفاع متعصبانه از "اصول" نظام پرداخت و چیستی نظام را در برابر انظار عمومی جهان پرجلوه کرد.
در گزارش "زوددویچه تسایتونگ" آمده است: «کاندیداهای رقیب در یک چیز توافق دارند: سیاست احمدینژاد جمهوری اسلامی را منزویتر کرده است. رئیس جمهور فعلی در همهی جبهههای بینالمللی دست به تحریک زده است. او در کشمکش بر سر برنامهی اتمی ایران بیانعطاف است. او از هر فرصتی استفاده میکند تا موجودیت اسرائیل را زیر سؤال برد و هولوکاست را انکار کند.»
کار به جایی رسیده است که محسن رضایی نیز علیه او اقامهی دعوا میکند و بدان آغازیده که در مصاحبه با مطبوعاتی غربی رئیس جمهور اصولگرا را نقد کند. او در مصاحبه با روزنامهی "فرانکفورتر روندشاو" میگوید که بر آن است با سه معضل اساسی مبارزه کند: مدیریت غلط، سیاست اقتصادی ناکارا و رفتار نادرست در صحنهی بینالمللی. به گفتهی او، احمدینژاد ۳۴۰ میلیارد دلار از درآمد نفتی را حیف و میل کرده، در عرصهی بینالمللی علیه منافع سیاست خارجی کشور عمل کرده، سیاست تحریکآمیزی پیش برده، در کار دیگران دخالت بیجا کرده و در مورد ایران جو سوءظن ایجاد کرده است.
آنچه رضایی در مورد بیلان سیاست احمدینژاد میگوید کافی است برای آنکه کسی در عرف قضایی همین رژیم، "معاند" و "مفسد" لقب گیرد.
هفتهنامهی "اکونومیست" هم در مقالهای با عنوان "عوامگرا تا چه حد محبوب عوام است؟" مینویسد که حتا آیتالله خامنهای نیز دارد در مورد وجاهت احمدینژاد دچار شک میشود. او این روزها از او فاصله میگیرد و به خاطر برنامهاش برای سازماندهی حج علنا از او انتقاد کرده است. به نوشتهی "اکونومیست"، پس از اینکه احمدینژاد متوجه این بیاعتمادی شد، سفر برنامهریزیشدهاش به آمریکای جنوبی را لغو کرد.
چشمانداز باز
روزنامهی "گاردین" مینویسد: «رئیس جمهور به دلیل بد شدن وضع اقتصادی کشور تا حد زیادی محبوبیتش را از دست داده است. اصلاحطلبان امیدوارند که یک رئیس جمهور جدید از محدودیتهای سیاسی و اجتماعی در کشور بکاهد و پیوندهای مستحکمتری را با غرب برقرار کند.» همین روزنامه از قول رضایی نوشته است که «ما آمدهایم تا اقتصاد کشور را نجات دهیم. اقتصاد به تحولاتی بنیادین نیاز دارد. ما آن را از راه تشکیل حکومت ائتلافی بسامان خواهیم کرد».
"زوددویچه تسایتونگ" برای پیروز شدن محسن رضایی شانسی نمیبیند. او از آرای احمدینژاد میزند و این به نفع میرحسین موسوی تمام میشود. انتخابات به دور دوم میکشد.
مجموعهای از نوشتههای تازهی چند نشریهی مهم اروپایی و آمریکایی در مورد سرانجام انتخابات را میتوانیم این چنین فشرده کنیم:
- موضوع محوری انتخابات این دور در ایران رفتن یا ماندن احمدینژاد است.
- رقیبان، به عنوان بازدارندگان احمدینژاد معرفی میشوند، نه کسانی که به زعم خود برنامهای اثباتی دارند.
- پیشبینی میشود که انتخابات به دور دوم بکشد.
- رضایی و کروبی در دور اول از گردونه خارج میشوند.
- گزینش نهایی، گزینش میان احمدینژاد و موسوی است.
- نمیتوان نتیجهی نهایی را با قطعیت پیشبینی کرد.
نویسنده: رضا نیکجو
تحریریه: کیواندخت قهاری