هدف ناتو از حمله به مراکز فرماندهی در لیبی
۱۳۹۰ اردیبهشت ۷, چهارشنبه
ادامه حملات مداوم به مقرهای فرماندهی و محل‌های احتمالی اقامت قذافی حکایت از آن دارد که نیروهای ناتو در صددند که شرایط حکومتی را برای رهبری لیبی ناممکن و یا دست‌کم دشوار سازند. روزنامه "نیویورک تایمز" به نقل از منابع دولتی آمریکا گزارش می‌دهد که حملات سنگین ناتو در روزهای اخیر با این قصد صورت گرفته است که رهبری لیبی دریابد، باید از قدرت کناره‌گیری کند.
مقامات کاخ سفید با تایید ضمنی گزارش "نیویورک تایمز" تصریح کردند که باراک اوباما از «بمباران سنگین» تاسیسات کلیدی و محل‌های اقامت قذافی در طرابلس آگاهی داشته، اما هدف اصلی این حملات کشتن قذافی نبوده است.
وزیران دفاع آمریکا و بریتانیا تخریب مقرهای قذافی در طرابلس را در چارچوب قطعنامه شورای امنیت ارزیابی کرده و در موضع‌گیری مشترکی گفتند: «ما بر این باوریم که مراکز کنترل و فرماندهی اهدافی مشروع هستند.»
رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا، تصریح کرد که نه شخص قذافی، بلکه تاسیسات فرماندهی هدف حملات هوایی ناتو بوده است. به گفته مقامات آمریکایی و بریتانیایی، این تاسیسات در هماهنگی و هدایت نیروهای قذافی برای سرکوب و کشتار مردم غیرنظامی لیبی نقشی مهم داشته‌اند.
پس از گذشت یک ماه از ماموریت لیبی، فرماندهی ناتو نیز در برآوردی از اوضاع کنونی اعلام کرد: «حمله نیروهای قذافی به مردم غیرنظامی همچنان ادامه دارد.» ژنرال شارل بوشار، فرمانده ناتو در عملیات لیبی، اعتراف کرد که «نیروهای طرفدار قذافی روزانه علیه مردان، زنان و کودکان دست به حمله می‌زنند» و ناتو نتوانسته است این حملات را کاملاَ متوقف سازد. بوشار ضمن پذیرش وضعیت کنونی تاکید کرد: «اما اگر ناتو در ماموریت لیبی شرکت نمی‌جست، تعداد قربانیان غیرنظامی به مراتب بیشتر از تعداد کنونی بود.»
انتقاد پوتین و چاوز از ماموریت ناتو در لیبی
حملات هوایی ناتو به مراکز نظامی و فرماندهی قذافی، انتقاد ولادیمیر پوتین، نخست‌وزیر روسیه را در پی داشت. به گفته پوتین، پیمان نظامی ناتو مجاز نیست به تاسیسات نظامی و سیاسی در لیبی حمله کند. پوتین تصریح کرد که این گونه حملات با مفاد قطعنامه شورای امنیت همخوانی ندارد.
نخست‌وزیر روسیه به‌طور غیرمستقیم کشورهای غربی را متهم کرد که درصدد «شکار قذافی» هستند. پوتین گفت: «آنها (کشورهای غربی) می‌گویند، ما نمی‌‌خواهیم قذافی را از میان برداریم. پس چرا کاخ‌های او را بمباران می‌کنید؟» ناتو در مقابل تاکنون بارها گفته است که «هدف این حملات تضعیف ساختارهای فرماندهی و ارتباط نیروهای نظامی قذافی» است.
از سوی دیگر نمایندگان قذافی در کاراکاس با هوگو چاوز، رئیس‌جمهور ونزوئلا، دیدار و گفت‌وگو داشتند. رهبر لیبی از چاوز به عنوان دوست دیرینه خود خواسته است که راه‌حلی دیپلماتیک برای نبردها در لیبی بیابد.
چاوز در تلویزیون دولتی ونزوئلا اعلام کرد که هیات اعزامی لیبی در پی جلب حمایت بین‌المللی برای راه‌حلی صلح‌آمیز است. رئیس‌جمهور ونزوئلا حملات هوایی ناتو به لیبی را «دیوانگی» خواند.
وزیر دفاع آلمان در نیویورک
مواضع دولت آلمان پیرامون جنگ در لیبی سبب سردرگمی برخی از متحدان این کشور شده است. آلمان با رای ممتنع به قطعنامه شورای امنیت، تنها کشور غربی بود که با حضور نظامی نیروهای بین‌المللی در لیبی مخالفت کرد. اما دولت آلمان همزمان خواستار تشدید تحریم‌های سیاسی و اقتصادی علیه رژیم قذافی شد و در این راه نقشی فعال در اتحادیه اروپا برعهده گرفت. توماس دمزیر، وزیر دفاع آلمان، با سفر خود به آمریکا می‌کوشد سیاست برلین را در این زمینه روشن سازد و از بروز سوءتفاهم‌های بیشتر جلوگیری کند.
امید نوری‌پور، کارشناس امنیتی حزب سبزها، در این‌باره گفت: «آلمان در قبال سازمان ملل وظایفی را بر عهده دارد. دمزیر باید به بان کی‌مون و دولت آمریکا توضیح دهد که رای ممتنع آلمان در شورای امنیت به معنای این نیست که آلمان در زمینه حقوق بشر درکنار چین و روسیه ایستاده است.»
یکی دیگر از خواسته‌های جامعه بین‌المللی، کمک آلمان و اتحادیه اروپا به مردم جنگ‌زده لیبی است. به گفته وزیر دفاع آلمان، به نظر نمی‌رسد که سازمان ملل در حال حاضر از آلمان و یا اتحادیه اروپا تقاضای ارسال کمک‌های انسانی به لیبی را داشته باشد.
وزیر دفاع آلمان که برای دیداری با بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، هم‌اکنون در نیویورک به سر می‌برد، تصریح کرد که نه نیروهای قذافی و نه شورشیان در حال حاضر اجازه عبور به کاروان‌های کمک‌رسانی را نخواهند داد.
SI/BB