وداع با شان کانری‌؛ نقش‌آفرین مشهور جیمز باند

شان کانری در هر صحنه‌ای که ایفای نقش کرد، از خود چهره‌ای جذاب به نمایش گذاشت. حتی با "سینه برهنه". صحنه‌ای از فیلم "الماس‌ها ابدی‌اند"؛ فیلمی که او در نقش جیمز باند در سال ۱۹۷۱ بر روی پرده سینما برد.

شان کانری در دوران فعالیت هنری خود در بسیاری از مراسم عروسی رقصیده بود. او در فیلم‌های جیمز باند همراه با "دختران باند" خوش درخشیده بود. اما در آن سوی زندگی هنری نیز به رقص با زنان زیبا نه نگفته بود. این عکس رقص او را با ژن مورو، هنرپیشه صاحب‌نام فرانسوی، نشان می‌دهد. در زندگی خصوصی اما او در چهل سال گذشته با همسر خود میشلین راکبورن زندگی می‌کرد.

پیش از آنکه شان کانری بتواند در نقش مامور سازمان اطلاعات بریتانیا ظاهر شود، می‌بایست سال‌ها تن به نقش‌های کوچک در چند فیلم می‌داد. اما نقشی که او در فیلم "وقتی دیگر، جایی دیگر" در سال ۱۹۵۸ ایفا کرد، باعث شهرت او شد.

شهرت شان کانری به نقش او در فیلم "دکتر نو" در سال ۱۹۶۲ باز می‌گردد. او که در این فیلم در نقش جیمز باند ظاهر شده بود، نه تنها ستایش اورسلا آندرس را برانگیخت، بلکه میلیون‌ها تماشاگر را در جهان شیفته خود کرد.

شان کانری حتی پس از کسب شهرت با ایفاگری نقش جیمز باند، مایل بود در فیلم‌های دیگر نیز نقش‌آفرینی کند. او در فیلم "مارنی" ساخته آلفرد هیچکاک ظاهر شد؛ فیلمی که هیچکاک در سال ۱۹۶۴ با تیپی هدرن و شان کانری بر روی پرده سینما برد. شان کانری در این فیلم در نقش یک جنتلمن ظاهر شده بود که برای کمک به "مارنی" روان‌پریش، آستین بالا زده است.

اما ایفای نقش جیمز باند بود که باعث افزایش محبوبیت شان کانری شد. فیلم‌های جیمز باند او در شمار پرفروش‌ترین فیلم‌های آن ایام قرار داشت. به عنوان نمونه می‌توان از "گلدفینگر" یاد کرد که در آن ایام بیش از ۱۲۵ میلیون دلار کسب درآمد کرده بود.

در سال‌های دهه هفتاد، شان کانری تلاش بسیاری از خود نشان داد تا خود را از چنگ نقش جیمز باند برهاند. در آن فیلم‌ها نیز شان کانری خوش درخشید. به عنوان نمونه در فیلم "زاردوز" که در سال ۱۹۷۴ اکران شد.

در سال ۱۹۷۵، شان کانری در فیلمی به کارگردانی جان هیوستون به نام "مردی که می‌خواست سلطان باشد" بر پرده سینما ظاهر شد. او در این فیلم نقش کسی را بازی کرد که بر آن است تا سلطان "کافرستان" شود. در زندگی شخصی اما شان کانری از منتقدین نقش سیاسی بریتانیا بود و او که اسکاتلندی‌تبار است برای استقلال اسکاتلند تلاش می‌کرد.

شان کانری در سال ۱۹۸۶ در فیلم "نام گل سرخ" ایفای نقش کرد. فیلمی که بر اساس رمانی از اومبرتو اکو با همین عنوان ساخته شده بود. این فیلم از جمله در آلمان با استقبال زیادی روبه‌رو شد. فیلم با سرمایه آلمانی و به تهیه‌کنندگی برند اشینگر ساخته شد.

ایفاگری در نقش جیم ملون در فیلم "تسخیرناپذیران" در سال ۱۹۸۷ برای شان کانری جایزه اسکار نقش مکمل را به ارمغان آورد. این تنها اسکاری بود که او در طول حیات هنری خود کسب کرد. رابرت دنیرو و کوین کاستنر نیز در این فیلم حضور داشتند.

در سال‌های دهه هشتاد، شان کانری بیشتر تمایل داشت نقش "قهرمانان" را به جوانان وانهد. به عنوان نمونه، او در فیلم "کوه‌نشین" در کنار کریستوفر لامبرت نقش‌آفرینی کرد. اما در این نقش‌های مکمل نیز همواره خوش درخشید.

نقش‌هایی که شان کانری در سال‌های دهه ۹۰ ایفا کرد، نتوانستند همان محبوبیتی را برای او به همراه داشته باشند، که پیش‌تر از آن نصیبش شده بود. گرچه او در این فیلم‌ها نیز بسیار خوب ظاهر شد، اما این فیلم‌ها به‌ندرت در شمار فیلم‌های پرفروش هالیوود بودند.

شان کانری در سال ۲۰۰۳ از جهان سینما خارج شد. او در این سال برای آخرین بار در فیلم "انجمن نجیب‌زادگان عجیب" ایفای نقش کرد. از آن هنگام به بعد بود که به فعالیت هنری خود خاتمه داد و همه وقت خود را صرف زندگی شخصی‌اش کرد.

شان کانری در سال‌های آخر عمر خود بیش یا کم شخصیتی آرام داشت. کمتر در مجامع عمومی ظاهر شد و بیشتر خوش داشت واپسین سال‌های زندگی خود را همراه با همسرش در خانه‌های خود در اروپا و در حوزه دریای کارائیب سپری کند. حتی در ۹۰‌مین سال‌روز تولدش (۲۵ اوت ۲۰۲۰) نیز اثری از جیمز باند مشاهده نشد.