پوزش فولکسواگن از "جاسوسی" برای حکومت نظامی برزیل
۱۳۹۶ آذر ۲۴, جمعهاسناد و تحقیقات جای تردیدی باقی نمیگذارند که حراست خط تولید فولکسواگن در سائوپولو بازوی اطلاعاتی پلیس سیاسی برزیل در زمان سلطه نظامیان بوده است. مسئول حراست، درباره کارگران معترض به ویژه کارگران کمونیست به ماموران امنیتی گزارش میداد. لو رفتن آنها معادل زندان و شکنجه بود.
فولکسواگن پس از مدتها سکوت و گذشت ۳۲ سال از سقوط رژیم نظامی برزیل، این اتهام را پذیرفت و از همکاری اطلاعاتی با دولت نظامی برزیل عذر خواست. قربانیان اما به پوزشخواهی راضی نشده و خواهان روشنتر شدن ابعاد ماجرا و دریافت غرامت هستند.
پابلو دیسی، مدیر کارخانه فولکسواگن در برزیل، عذرخواهی از کارگران را چنین صورتبندی کرد: «به نام فولکسواگن، مراتب تاثر عمیق از رویدادهای گذشته را بیان میکنم. » هیچ نمایندهای از هیات مدیره فولکسواگن به برزیل نرفت؛ حال آن که چنین قراری گذاشته شده بود.
لغو سفر ظاهرا به خاطر آن بوده که کارگران شکنجهشده، مراسم جشن مربوطه را تحریم کرده بودند. قربانیان میگویند فولکسواگن میخواهد با ابراز تاسف از همکاری "تعداد معدودی از عوامل کارخانه" با حکومت نظامی برزیل، بار مسئولیت اصلی را از دوش مدیران کارخانه بردارد.
پس از مراسم عذرخواهی فولکسواگن، شماری از معترضان در برابر ساختمان این کارخانه در سائوپولو تجمع کردند. روی پلاکاردی که یکی از تظاهرکنندگان به دست داشت نوشته شده بود: «ما نمیخواهیم جشن بگیریم، خواست ما عدالت است.»
کریستوفر کوپر، کارشناس تاریخ از دانشگاه بیلفلد آلمان که اسناد همدستی فولکسواگن و دیکتاتوری نظامی (خونتا) را پیگیری کرده، میگوید: «حراست کارخانه تحرکات کارگران مخالف حکومت در فولکسواگن را به مقامات امنیتی گزارش میکرد و این منجر به دستگیری دستکم ۷ نفر شد.» او یادآوری میکند که سرکوبگری پلیس سیاسی برزیل در آن زمان بر افکار عمومی آلمان پوشیده نبود.
در تحقیقات کوپر آمده است که مدیریت فولکسواگن در برزیل بدون هیچ قید و شرطی، حکومت نظامی را پذیرفت و در تعامل با اهداف اقتصادی/سیاسی و خط مشی داخلی این حکومت قرار گرفت: «مکاتبات هیات مدیره کارخانه در وولفسبورگ نشان میدهد که دستگاه نظامی برزیل تا سال ۱۹۷۹ بدون هیچ محدودیتی به رسمیت شناخته شد و از سال ۱۹۶۹ حراست کارخانه، همکاری با پلیس سیاسی حکومت نظامی را شروع کرد.»
کوپر میگوید سکوت مدیران ارشد فولکسواگن در قبال رویدادهای آن دوران قابل توجیه نیست: «مدیر حراست فولکسواگن، ادمار رودگه، به خاطر شغل سابقاش یعنی افسر ستاد ارتش، وظیفه کنترلهای امنیتی را با ابتکارات شخصی به عهده گرفته بود؛ وظیفهای که مدیران فواکسواگن از آن آگاه بودند اما سکوت کردند.»
یافتههای جدید
روزنامهنگاران زوددویچهتسایتونگ و شبکههای تلویزیونی SWR و NDR نیز در بررسیهای خود، سرنخهای دیگری به دست میدهند. طبق یافتههای آنها، همکاری فولکسواگن با ارتش بخشی از ساختارهای کارخانه بوده و حتی شعبهای به این منظور در کارخانه وجود داشته است.
گاریسی مینگاردی، کارشناس امور امنیتی و اقتصاد سیاسی که از سوی دادستانی برزیل مامور تحقیق در این زمینه شده، این خبر را تایید میکند و میگوید: «حراست کارخانه دو بخش داشت. نخست مسائل معمول برای تامین امنیت محیط و دوم نظارت بر کنش سیاسی کارگران و اعضای سندیکاها.»
قرار است مذاکراتی در هفتهها و ماههای بعد از سوی دادستانی آلمان با قربانیان و خانوادههای آنها صورت بگیرد. محور اصلی این گفتوگوها، پرداخت غرامت و تعیین میزان آن خواهد بود.
کودتای نظامی برزیل که در سال ۱۹۶۴ و با حمایت آمریکا صورت گرفت، یک خونتای نظامی را بر سر کار آورد که تا سال ۱۹۸۵ ادامه داشت. افتتاح خط تولید خودرو در سائوپائولوی برزیل در سال ۱۹۵۹ از موفقیتهای بینالمللی فولکسواگن معرفی میشد. .