کاهش سربازان آلمانی در افغانستان از سال ۲۰۱۲
۱۳۸۹ آبان ۲۷, پنجشنبهمقاله وزیرخارجه و قائممقام صدراعظم آلمان، به عنوان نویسنده میهمان، روز پنجشنبه (۱۸ نوامبر) در نشریه "دیولت" منتشر شد. گیدو وستروله در این مقاله از ناتو میخواهد که در نشست لیسبون سیاست مشترک خود را درباره کاهش تسلیحات مورد بررسی قرار دهد. نشست ناتو روز جمعه (۱۹ نوامبر) در پایتخت پرتغال برپا میشود.
نقش ناتو در خلع سلاح
وستروله مینویسد:«ناتو در آینده نیز یک پیمان دفاعی مشترک باقی خواهد ماند و به یک پیمان خلع سلاح تبدیل نمیشود. با این همه، به نفع همه ما است که ناتو به عنوان مهمترین پیمان نظامی، سهم خود را در زمینه کاهش و کنترل تسلیحات و جلوگیری از گسترش تسلیحات هستهای ایفا کند.»
وزیرخارجه آلمان، از جهان بدون جنگافزارهای اتمی پشتیبانی میکند و میافزاید:«ناتو باید رسیدن به یک جهان بدون جنگافزارهای اتمی را هدف قرار داده و در آینده نزدیک برنامه مشخصی برای کاهش و کنترل تسلیحات ارائه دهد.»
انتقال مسئولیت به دولت کرزای
وستروله در توضیح سیاست آلمان در برابر افغانستان مینویسد: «هدف آلمان این است که با درنظر گرفتن روند اوضاع امنیتی افغانستان، از سال ۲۰۱۲ میلادی کاهش تعداد سربازان خود در این کشور را آغاز کند.» به گفتهی وی مسئولیت حفظ امنیت ملی افغانستان از سال آینده مرحله به مرحله و ولایت به ولایت به دولت حامد کرزای انتقال خواهد یافت.
کشورهای عضو اوپک قرار است در نشست لیسبون استراتژی مشترک خود را برای افغانستان ترسیم کنند. بر پایه نوشته وزیرخارجه آلمان، ممکن است ناتو در نشست روز جمعه از بیم جسور شدن طالبان نتواند ولایاتی را که قدرت نظامی در آنها قرار است زودتر به دولت کرزای منتقل شود اعلام کند.
وستروله پیشنهاد میکند که حتی در اینصورت، ناتو باید در مورد انتقال مسئولیت به کابل علامت مثبتی بدهد. زیرا قرار بر این است که از سال ۲۰۱۴ میلادی دولت مرکزی افغانستان مسئولیت امنیت تمام کشور را به عهده بگیرد.
رابطه ناتو و روسیه
قائممقام صدراعظم آلمان در بخش پایانی مقاله خود به نقش مهم روسیه اشاره میکند و توضیح میدهد:«با توجه به همکاری روسیه، نشست ناتو این شانس را برای ما فراهم میکند که افکار ویژه دوران جنگ سرد را سرانجام پشت سر بگذاریم. با روسیه، مثلا برسر مساله گرجستان اختلافنظرهای جدی وجود دارد، اما به دلیل همین جنگ، یک آغاز نو در مناسبات ناتو و روسیه عملی است.»
وزیرخارجه آلمان منافع مشترک غرب و روسیه در افغانستان و همکاری مشترک بر سر مبارزه با تروریسم، مبارزه با دزدان دریائی و دفاع مشترک در برابر خطر موشکهای قارهپیما را، نشانه آن دانسته که نشست لیسبون میتواند یک شانس تاریخی برای ترسیم خطوط استراتژیک جسورانه در ناتو فراهم کند.
JT/SA