کنفرانس بالی: مقاومت آمریکا در برابر هدف گذاری‌ها
۱۳۸۶ آذر ۲۱, چهارشنبه
در کنفرانس محیط زیست در بالی، مذاکرات تعیین‌کننده در باره‌ی سند آتی مربوط به آب و هوا که توافقنامه‌ی جدیدی به جای سند کیوتوست، آغاز شده است. در سه روز باقی‌مانده از وقت کنفرانس، وزیران و دیگران نمایندگان عالی‌رتبه‌ی شرکت‌کننده در آن، درباره‌ی یک "دستور کار"، پیرامون قرار جدید سازمان ملل در خصوص آب‌وهوا مذاکره می‌کنند.
بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل نسبت به احتمال شکست مذاکرات هشدار داد و گفت: « اگر ما کنفرانس بالی را بدون موفقیت ترک کنیم، نه تنها کشور و دولت خود، بلکه کل ساکنان کره‌ی زمین را سرخورده و ناامید خواهیم کرد.»
دبیرکل سازمان ملل افزود، همه‌ی چشم‌ها به ما دوخته شده است. تغییرات جوی نه‌تنها واقعیتی غیرقابل انکار، بلکه همچنین یک شانس اقتصادی است زیرا رشد اقتصادی با کنار کاهش انتشار گازها مضر، نیز امکان‌پذیر است.
نیاز به تصمیم‌های مشخص
با این‌حال مناقشه درباره‌ی هدفگذاریهای کنفرانس بالا گرفته است. زیگمار گابریل، وزیر محیط زیست آلمان، که کشورش را در کنفرانس بالی نمایندگی می‌کند، روز چهارشنبه ۱۲ دسامبر گفت، «ما نیازمند تصمیم‌های مشخص در بالی هستیم. ما تنها به یک تکه کاغذ احتیاج نداریم که بگوید ما سال دیگر دوباره باهم ملاقات می‌کنیم.»
وزیر محیط زیست آلمان افزود، ضروری است به این هدف قطعیت بخشیده شود که تولید گازهای گلخانه‌ی تا سال ۲۰۵۰ به نصف برسد و برای اطمینان از رسیدن به چنین هدفی، کاهش ۳۰ درصد در تولید گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۲۰ از سوی کشورهای صنعتی باید قطعیت یابد.
بان کی‌مون، نسبت به آمادگی کنفرانس بالی برای هدفگذاریهای مشخص ابراز تردید کرد و گفت، اگر بخواهیم صریح و واقع‌بین باشیم باید گفت، این خیلی بلندپروازانه است که گروهی از نمایندگان انتظار داشته باشند ب‌توان درباره‌ی کاهش گازهای گلخانه‌ای به یک تواقفی دست یافت.
دبیرکل سازمان ملل افزود، آنچه اولویت دارد این است که در این کنفرانس بر سر قرارداد جدید توافق حاصل گردد. در ادامه‌ی مسیر، اتفاق‌نظر درباره‌ی هدف‌ها نیز پیش خواهد آمد. برای این کار ما به مذاکرات بیشتر نیاز داریم.
پاولا دوبیرانسکی، رئیس هیئت نمایندگی ایالات متحده‌ی آمریکا در کنفرانس بالی پیشتر صریحا تاکید کرده بود که ازنظر کشورش تنها یک قرارداد خنثی قابل قبول است.