کنفرانس معضلات اقلیمی سازمان ملل متحد در پوزن لهستان
۱۳۸۷ آذر ۱۱, دوشنبه
روز دوشنبه، اول دسامبر (۱۱ آذر) کنفرانس اقلیمی سازمان ملل در پوزن لهستان آغاز شد هدف اصلی این کنفرانس، تنظیم قواعدی جایگزین برای قرارداد کیوتو است که تا سال ۲۰۱۲ اعتبار دارد. در پروتکل کیوتو کشورهای صنعتی متعهد شده‌اند میزان گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهند.
در زمان تصویب قرارداد کیوتو وظیفه‌ای برای کشورهای بزرگ در حال توسعه همچون هند و چین تعیین نشد و ایالات متحده نیز از امضای قرارداد سر باز زد. گرچه قرار است در کنفرانس پوزن این وضعیت تغییر کند، اما مشکلات زیادی هم وجود دارد. چین و هند در آستانه‌ی کنفرانس از خود انعطافی نشان نمی‌دهند و توسعه‌ی اقتصادی برایشان مهم‌تر از حفاظت از محیط زیست و شرایط اقلیمی است. حتی در اتحادیه‌ی اروپا نیز آمادگی برای تقویت خود جهت حفاظت از محیط زیست رو به کاهش است.
آخرین نسل
نیکلا سارکوزی، رییس جمهوری فرانسه، در آغاز ریاست ادواری بر شورای اتحادیه‌ی اروپا خود را همچون یکی از حامیان پرشور حفظ محیط زیست نشان داد. وی از جمله گفت: «ما آخرین نسلی هستیم که می‌تواند جلوی فاجعه را بگیرد، آخرین نسل. چنانچه ما سریعا دست به عمل نزنیم، نسل پس از ما هنوز می‌تواند ضایعات را محدود کند، اما نمی‌تواند مانع از آنها شود.»
اما ریاست ادواری شورای اتحادیه‌ی اروپا، در رابطه با حفاظت از شرایط مناسب اقلیمی تاکنون بیشتر پسرفت داشته است، بخصوص از زمان آغاز بحران مالی و اقتصادی جهانی. بسته‌ی از پیش برنامه‌ریزی‌شده‌ی حفاظت از شرایط اقلیمی، باید توسط پارلمان اروپا تایید شود، تا سپس روسای دولت‌ها بتوانند آن را در ماه دسامبر تصویب کنند. تا زمانی که در این رابطه تصمیمی گرفته نشده باشد، لابی‌هایی تلاش خواهند کرد بنا به خواست و منفعت خود در این روند اعمال نفوذ کنند.
مخالفان اقدامات سختگیرانه
ربه‌کا هارمس، از حزب سبزهای آلمان که خود شاهد روند بطئی مشاوره‌ها و مذاکرات بر سر "بسته‌ی انرژی و مسایل اقلیمی" است، می‌گوید، حتی بسیاری از سیاستمداران آلمانی هم که زمانی آنگلا مرکل را صدراعظم محیط زیست سال ۲۰۰۷ می‌خواندند، اکنون مانع‌تراشی بر سر راه تصویب این بسته را سازماندهی می‌کنند.
پیش از همه، نماینده‌های صنایع اتوموبیل‌سازی محتاج سهل شدن شرایط برای خود هستند. گونتر فرهویگن، کمیسر صنایع اتحادیه‌ی اروپا، در راس کسانی قرار گرفته که می‌خواهند شرایط را برای این بخش از صنایع، حتی به قیمت آسیب‌های اقلیمی، ساده‌تر کنند. در جریان اجلاس اتحادیه‌ی اروپا برای حل بحران شرکت‌های خودروسازی، در پایان ماه اکتبر، فرهویگن خواستار تعدیل جرایم نقدی برای آن‌دسته از خودروهایی شد که به میزان زیادی گازهای زیان‌آور تولید می‌کنند.
گفت‌وگوها و مشاجرات در نهادهای مختلف اتحادیه‌ی اروپا و حتی در کمیسیون‌ها در جریان هستند. بدین‌شکل موضوع برای آرتور رونگه−متسگر، مذاکره‌کننده‌ی ارشد اتحادیه‌ی اروپا در کنفرانس اقلیمی پوزن، دشوار می‌شود. او باید نظر واحدی را از سوی اتحادیه‌ی اروپا نمایندگی کند که در واقعیت امر وجود ندارد.
محیط زیست و رشد صنعتی
آیا حفاظت از شرایط اقلیمی و رشد صنعتی و اقتصادی در تضاد با یکدیگر قرار دارند؟ رونگه−متسگر به این پرسش پاسخ منفی می‌دهد: «تضادی نباید وجود داشته باشد، چنانچه با آنها هشیارانه برخورد شود. اگر بخواهیم دوباره به اقتصادمان سر و سامان بدهیم، باید سرمایه‌گذاری کنیم. و چه چیزی بهتر از اینکه در راه استفاده‌ی معقول از انرژی سرمایه‌گذاری کنیم؛ امری که هم‌زمان معضلات جوی را نیز حل می‌کند.»
نماینده‌ی اتحادیه‌ی اروپا گزارش‌هایی را تکذیب می‌کند که مدعی هستند اتحادیه‌ی اروپا به‌شکلی پنهانی هدف رسمی خود، یعنی کاهش ۲۰ درصدی میزان دی اکسید کربن تا سال ۲۰۲۰ را کنار گذاشته است. در عین حال، از نظر رونگه−متسگر انتظار چندانی از کنفرانس پوزن نمی‌رود، زیرا هنوز هم کشورهای شرکت‌کننده در این نشست با دولت جرج بوش سر و کار دارند، نه با قول و قرارهای جذابی که باراک اوباما در رابطه با تلاش برای حفظ محیط زیست داده است.