مجید جلالی اشاره می‌کند: "مارادونا یک یاغی دوست‌داشتنی بود. او از دل تودهها بلند شد و دوست داشت همیشه کنار تودهها باشد. اما مارادونا یک فرد ناسازگاری هم بود."
این کارشناس فوتبال ادامه می‌دهد: "مارادونا ثابت کرد که از نظر قدرت ذهنی، هیچ کس به پای او نمی‌رسد. مارادونا می‌توانست هر تیم متوسطی را قهرمان کند، مثل تیم ناپل در ایتالیا. توانایی او، تیم ملی آرژانتین را هم به فینال‌های جام جهانی می‌رساند. این قطعا عاملی است که مارادونا را تکرارناپذیر می‌کند."
اما چرا مارادونا در سمت مربی‌گری در عرصه باشگاهی و در سرمربی‌گری تیم ملی فوتبال آرژانتین موفق نبود؟ سرمربی سابق تیم گل گُهر سیرجان در این باره تاکید می‌کند: "مارادونا مراحل مربی‌گری را طی نکرد و خواست در بالاترین سطح مربی‌گری کند. این مسئله در کار روحیه ناسازگار مارادونا، مانع ارتقاء او به عنوان یک مربی بزرگ شد. در مربی‌گری آدم باید روحیه تعامل نیز داشته باشد."
مجید جلالی در مورد دلیل سقوط شخصی مارادونا در دوران بعد از فعالیت وی به عنوان فوتبالیست حرفه‌ای، خاطرنشان می‌کند: "کارهایی که مارادونا کرد، باعث شد تا شخصیت او را تا حد یک فرد معتاد تنزل دهد. این خیلی با شخصیتی که مارادونا با فوتبال به دست آورده بود، فاصله داشت."