1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

یک سال نقشه‌ی هم‌پیوندی در آلمان

۱۳۸۷ تیر ۲۲, شنبه

آلمان سرزمین مهاجرت است. این را کسی رسما نمی‌گوید، ولی واقعیت مدت‌هاست که بر سیاست غلبه کرده است. با توجه به این امر، کاستی‌های گذشته در رابطه با همپیوندی (انتگراسیون) مهاجران در آلمان، بویژه منفی به نظر می‌رسد.

https://p.dw.com/p/Eao9

سیاستمداران تقریبا همه‌ی احزاب قول داده‌اند که این مساله در آینده تغییر خواهد کرد. واقعا هم در حال حاضر پیشنهادها برای همپیوندی بازار پررونقی دارند. یک سال است نقشه‌ا‌ی برای همپیوندی وجود دارد که با دقتی آلمانی تدوین شده است.

تا کنون هرگز این اندازه همپیوندی در آلمان وجود نداشته است. سالی یکبار نشست همپیوندی با حضور صدراعظم و در فواصل آن گفت‌وگوهای مربوط به سیاست همپیوندی بازهم با حضور صدراعظم. تعیین یک مسئول هم‌پیوندی که دفترش در اداره‌ی صدراعظمی است و نقشه‌ای بالغ بر ۲۰۰ صفحه. همپیوندی به مساله‌ی صدراعظم تبدیل شده است. به نظر می‌رسد که دولت می‌خواهد با یک ضرب، کاستی‌هایی را که بیش از ده‌ها سال در رفتار با مهاجران وجود داشته برطرف سازد.

این کاستی‌ها مربوط به گروهی ازمردم است که در این میان یک پنجم جمعیت آلمان را تشکیل می‌دهند و بر شمار آنان دائما افزوده می‌گردد، زیرا میزان زاد و ولد در میان آنان بیشتر از جمعیت آلمانی‌است. نقشه‌ای که یک سال پیش برای همپیوندی به تصویب رسید، می‌خواهد با دیرکرد زیاد، این موضوع را که برای آینده تعیین‌کننده است، با یک تلاش همه‌جانبه‌ی ملی در دستور کار قرار دهد، آن هم مشترکا با خود مهاجران.

زنان ترک‌تبار و آلمانی در حال بازی و تفریح مشترک
زنان ترک‌تبار و آلمانی در حال بازی و تفریح مشترکعکس: dpa - Bildfunk

ولی این نقشه، دشواری‌های خود را دارد: این نقشه پر از اهداف خیرخواهانه است، ولی این اهداف جز در مواردی به ندرت محاسبه‌پذیر هستند. در بسیاری از گستره‌ها هنوز فاکت‌ها و داده‌های معتبری وجود ندارد. با این همه قرار است در پاییز امسال برای نخستین بار ترازنامه‌ای در میانه‌ی راه، در رابطه با برآورده شدن نقشه‌های همپیوندی ارائه گردد. صدراعظم آلمان وعده می‌دهد که کسی نمی‌خواهد خود را بفریبد. اخیرا کابینه‌ی دولت معیارهایی را برای سنجش تعیین کرده است: از استفاده از دندانپزشگ برای پیشگیری از بیماری‌های لثه گرفته تا وضعیت خانه و استفاده از رسانه‌ها. بر این پایه، جای امیدواری است که این امر با دقت آلمانی پیگیری شود و آنگونه که اخیرا یک نفر هشدار داد، ۷۵۰ میلیون یورویی که دولت سالانه برای همپیوندی درنظر گرفته بر باد نرود.

حتا اگر چنین هم شود، پولی که برای همپیوندی سرمایه‌گذاری شده به هدر نمی‌رود. وضعیت بعضا فاجعه‌بار مهاجران در امور آموختن زبان، آموزش و پرورش دیگر باید برای همگان شناخته شده باشد. طرح میلیارد یورویی برای گسترش پرستاری روزانه از کودکان زیر سه سال، بویژه به آموزش زودهنگام زبان به کودکان مهاجر یاری خواهد رساند، تا نسل آینده از شانس‌های بهتری برای آموزش در مدرسه برخوردار گردد. زمان آن فرارسیده که دولت، آموزگاران و ماموران پلیس و اداری بیشتری را به کار گیرد که تبار خارجی دارند. گردانندگان خارجی‌تبار بیشتر در تلویزیون‌های آلمان نیز تنها جنبه‌ی زینتی ندارند، بلکه واقعیت اجتماعی را بازتاب می‌دهند.

اینکه آیا دولت خواهد توانست افزون بر بهبود وضعیت شانس مهاجران برای آینده، قلب آنان را نیز تسخیر کند یا نه، مادامی که جزمیات کهن عمل می‌کنند جای پرسش دارد. یکی از این جزمیات، مخالفت با تابعیت دوگانه‌ی شهروندان غیراروپایی توسط حزب صدراعظم آلمان است. حزب دمکرات مسیحی از این طریق تنها خود را در برابر یک گرایش جهانی برای داشتن تابعیت‌های چندگانه قرار نمی‌دهد. پاسخ نه این حزب، درست متوجه بزرگ‌ترین گروه مهاجران آلمان، یعنی ترک‌ها است. کسی که یک جوان ۱۸ ساله‌ی آلمانی ـ ترک را وامی‌دارد، میان این یا آن تابعیت انتخاب کند، او را به منازعه‌ای سوق می‌دهد که مخالف روح زمانه در عصر جهان‌روایی است.

Bernd Gräßler / رادیو دویچه وله