۲۷ اکتبر ۱۹۴۴: یادگار پایداری

یودیت آوِر (Judith Auer) در زوریخ زاده شد. دو ساله بود که به همراه خانواده به برلین مهاجرت کرد و ۱۲ ساله بود که پدر و مادرش را از دست داد و تحت سرپرستی یکی از یهودی‌تباران ثروتمند برلین توانست دبیرستان را به پایان برساند و آموزش پیانو را تا اندازه‌ای ادامه دهد. اما مشکلات مالی مانع از آن شد که تحصیل دانشگاهی را در رشته موسیقی تمام کند.

۱۹ ساله بود که به جمع دانشجویان کمونیست پیوست و دو سال بعد با اِریش آوِر (Erich Auer) عضو حزب کمونیست آلمان ازدواج کرد و به این حزب پیوست.

۲۲ ساله بود که به همراه همسرش به مسکو رفت و در آن‌جا مدتی در دفتر کمونیسم بین‌الملل (کمینترن) کار کرد.

۲۴ ساله بود که به برلین برگشت و برای تامین خانواده و پرورش دخترش که در همان سال یعنی ۱۹۲۹ زاده شده بود، ماشین‌نویسی آموخت و به عنوان منشی در اداره‌ها و شرکت‌های گوناگون به کار پرداخت.

یودیت آوِر با روی کار آمدن نازی‌ها به گروه‌های مقاومت علیه رایش سوم و روشنگری در برابر خطر جنگ‌طلبان پیوست.

۳۲ ساله بود که در شرکت "آ اِ گِ" در برلین به عنوان منشی استخدام شد و از این موقعیت برای کمک به جنبش پایداری علیه هیتلر، پیام‌رسانی به مبارزان و پنهان کردن گریختگان در خانه خود، بهره گرفت.

روز ۷ ژوئیه ۱۹۴۴ که کمتر از یک سال به پایان جنگ دوم جهانی مانده بود، یودیت آوِر دستگیر و به همراه چند تن از هم‌رزمانش در بیدادگاه نازی‌ها به اعدام محکوم شد.

در زمان حکومت سوسیالیستی در آلمان شرقی، چند خیابان در شهرهای برلین و ینا به یاد او نام‌گذاری شد، اما امروزه تنها سنگی در محله بونسدورف (Bohnsdorf) در شرق برلین یاد او را زنده نگه داشته است.

یودیت آوِر هنگام اعدامش در برلین تنها ۳۹ سال داشت.