60 lat Komisji Wschodniej Gospodarki Niemieckiej

Do odważnych świat należy! Ta stara prawda sprawdziła się także w odniesieniu do współpracy gospodarczej ponad podziałami politycznymi, choć 60 lat temu mało kto wierzył w sukces inicjatywy pod nazwą Komisji Wschodniej Gospodarki Niemieckiej, która dziś z powodzeniem reprezentuje interesy niemieckiego biznesu na rynkach Rosji, Białorusi, Ukrainy, w państwach kaukaskich, Europie południowej i w Azji Środkowej oraz Wschodniej.

Niezgoda na rzeczywistość

Powojenny podział Europy wydawał się 60 lat temu barierą nie do pokonania. W roku 1952 młoda Republika Federalna przeżywała cud gospodarczy. Produkty "Made in Germany" były rozchwytywane, ale tylko na Zachodzie. Obszar na wschód od "żelaznej kurtyny" stanowił dla niemieckich przedsiębiorców prawdziwą terra incognita.

Nie wszyscy chcieli się pogodzić z przerwaniem tradycyjnych szlaków handlowych i ukształtowanych przez wieki powiązań gospodarczych. To prawda, że w krajach tzw. bloku wschodniego nie było wtedy żadnych przedstawicielstw handlowych firm zachodnioniemieckich, ale kto powiedział, że nie można przynajmniej spróbować ich stworzyć?

Ta idea legła u podstaw powołania Komisji Wschodniej Gospodarki Niemieckiej, mówi jej obecny przewodnicączy Eckhard Cordes. Paradoksalnie, właśnie konieczność prowadzenia rozmów z przedstawicielami władz państwowych krajów komunistycznych, a nie pojedynczymi firmami, sprzyjała stopniowemu przełamywaniu uprzedzeń i nawiązywaniu korzystnych, jak się później wielokrotnie okazało, kontaktów osobistych.

Pragmatycy i ideolodzy

Zachodnioniemieccy przemysłowcy, zainteresowani odtworzeniem i stopniową rozbudową kontaktów handlowych z państwami pozostającymi w strefie wpływów b. ZSRR, działali w myśl zasady "zbliżenie poprzez handel". Doczekała się ona kontynuacji i rozwinięcia w postaci tzw. nowej polityki wschodniej kanclerza Willy Brandta, opartej na haśle "zmiany poprzez zbliżenie".

W obu przypadkach chodziło o to samo: postęp jest możliwy tylko wtedy, kiedy ze sobą rozmawiamy i staramy się coś wspólnie uzyskać, nie bojąc się wzajemnych ustępstw i kompromisów. Każde, nawet drobne osiągnięcia na tej drodze, posuwają nas naprzód i otwierają nowe perspektywy.

Przyszłe wydarzenia potwierdziły słuszność obranej drogi działania. Na początku lat 50-tych XX wieku wymiana RFN z państwami Europy Wschodniej równała się praktycznie zeru. Pod koniec lat 80-tych, kiedy komunizm chwiał się już w posadach, wynosiła 6 procent, a w roku 2011 eksport RFN do państw b. bloku radzieckiego osiągnął 17 procent.

Dużo to, czy mało? -Eksport Niemiec do państw wschodnioeuropejskich przewyższa eksport do USA, który wynosi 7 procent i Chin, który jest o jeden procent niższy - wyjaśnia przewodniczący Komisji Wschodniej Gospodarki Niemieckiej Eckhard Cordes.

Kierowana przezeń organizacja obejmuje w tej chwili najważniejsze zrzeszenia przedsiębiorstw i około 180 dużych i średnich firm niemieckich. Komisja Wschodnia utrzymuje stałe kontakty z 21 państwami w Europie środkowej i południowo-wschodniej oraz w Azji Centralnej. Z jej dorobku i porad korzysta praktycznie każde przedsiębiorstwo z RFN, szukające powodzenia na tamtejszych rynkach.

W tej chwili szczególną rolę odgrywa rynek rosyjski i rynki państw wchodzących w skład byłego ZSRR. W Rosji działa dziś ok. 6.500 firm niemieckich. Około tysiąca działa w Kazachstanie, a 820 w Uzbekistanie.

Rolf Wenkel / Andrzej Pawlak

red. odp.: Barbara Cöllen