Die Zeit: Polski alpinizm był ekstremalny

„Wspinaczka wysokogórska w Polsce była od zakończenia II wojny światowej zawsze też ucieczką - od gruzów i traum okupacji hitlerowskiej, ucieczką przed stalinowskim terrorem i finansową mizerią”, pisze „Die Zeit”. Tłumaczy, że ponieważ Polska ucierpiała w najwyższym stopniu, esktremalny był też polski alpinizm kompensujący doznaną przemoc i cierpienie. Zaprowadził elitę polskich wspinaczy na najwyższe szczyty Himalajów, z ośmiotysięcznikami włącznie. W latach 70. i 80. elity te zdominowały wspinaczkę wysokogórską ze swoją legendarną zdolnością do cierpienia, pisze hamburski tygodnik. „Polscy alpiniści i himalaiści jakby specjalizowali się w najtrudniejszych trasach i w najgorszym sezonie – zimie”, konstatuje „Die Zeit”. Książka Bernadette McDonald jest epickim portretem najbardziej znaczących protagonistów tej pasji: „filozofa wspinaczki Wojtka Kurtyki, silnego jak niedźwiedź Jerzego Kukuczki oraz skomplikowanej Wandy Rutkiewicz – wtedy najsprawniejszej alpinistki świata”.

„Die Zeit” podkreśla, że autorka książki jest nie tylko pełna podziwu dla polskich alpinistów, ale "pisze też o o rozdarciu ich życiorysów oraz dusz, nazywa cenę, którą przyszło im zapłacić za tak ekstremalny eskapizm”. Trzymająca w napięciu opowieść Bernadette McDonalds jest także requiem dla jej bohaterów: 80 procent czołowych polskich himalaistów przypłaciło swoją pasję śmiercią” – kończy „Die Zeit”.

Oprac. Alexandra Jarecka