Galeria 60 lat RFN: Czwarta dekada

10 października 1981: protesty przeciwko wyścigowi zbrojeń

Po "podwójnej decyzji" NATO o dozbrojeniu Europy Zachodniej, nasiliły się akcje tak zwanego "ruchu pokojowego". Republika Federalna stała się widownią największych demonstracji w jej historii: 300.000 ludzi protestowało w Bonn przeciwko rozmieszczeniu na terenie RFN nowych rakiet z głowicami atomowymi. Część działaczy i szeregowych członków SPD wystąpiła przeciwko swojemu przewodniczącemu i kanclerzowi w jednej osobie - Helmutowi Schmidtowi, który zaproponował podwójną opcję w polityce NATO: dozbrojenie i rokowania z ZSRR.

1 października 1982: Kohl zostaje kanclerzem

Liberalna FDP wystąpiła z koalicji z SPD zmieniając o 180 stopni front. Po raz pierwszy nowy kanclerz został wybrany wskutek tak zwanego konstruktywnego wotum nieufności. Został nim przewodniczący CDU Helmut Kohl. Zapowiedziana przezeń "odnowa duchowo-moralna" okazała się hasłem o niejasnej do końca treści. Przyspieszone wybory do Bundestagu w marcu 1983 roku zatwierdziły nowy rząd.

25 kwietnia 1983: publicystyczny blamaż stulecia

Niewykluczone, że historię Niemiec trzeba będzie teraz napisać inaczej - grzmiał hamburski magazyn ilustrowany "Stern". Reporter "Sterna", niejaki Heidemann, wpadł na trop utajnionych do tej pory pamiętników Hitlera. Wielka sensacja okazała się jednak szybko jeszcze większą kaczką dziennikarską i mistyfikacją. Już 6 czerwca eksperci udowodnili, że rzekome pamiętniki wodza III Rzeszy są fałszerstwem i do tego "trącącym amatorszczyzną".

2 stycznia 1984: więcej różnorodności na niższym poziomie

Z chwilą rozpoczęcia nadawania programu telewizyjnego przez prywatną stację RTL, publiczno-prawne rozgłośnie radiowo-telewizyjne w Niemczech utraciły dotychczasowy monopol na informację i rozrywkę w eterze. Ceną za wprowadzenie telewizji finansowanej z reklam okazał się spadek jej poziomu. Na ekranie pojawiły się programy, których uczestnicy obrzucali się tortami; wieczorem można było obejrzeć występy striptizerek i inne, równie mało wybredne atrakcje. Od roku 1993 RTL stał się stacją o największej oglądalności. Publiczność się podzieliła: starsi i lepiej wykształceni pozostali wierni stacjom publicznym, młodsi i mniej wymagający wolą telewizję prywatną.

22 września 1984: pojednanie nad grobami

Helmut Kohl był następnym kanclerzem, po Adenauerze i Brandtcie, który przywiązywał wagę do symboli. W 70 lat po zakończeniu pierwszej wojny światowej złożył na cmentarzu w Verdun hołd poległym w niej żołnierzom niemieckim i francuskim. Podczas uroczystości obaj politycy, Kohl i ówczesny prezydent Francji Francois Mitterrand w geście symbolicznego pojednania trzymali się za ręce. Poprawę stosunków niemiecko-francuskich zapoczątkował już w 1963 roku kanclerz Adenauer, który po uroczystym podpisaniu Traktatu Elizejskiego objął prezydenta de Gaulle'a.

8 maja 1985: wyzwolenie, a nie katastrofa

Zdecydowana większość Niemców odebrała kapitulację Trzeciej Rzeszy 8 maja 1945 roku jako dziejową katastrofę. W 40 rocznicę zakończenia drugiej wojny światowej prezydent Richard von Weizsäcker nadał tej dacie inne znaczenie, mówiąc, że był to dla Niemiec dzień wyzwolenia z niewoli nazizmu, a właściwą katastrofą narodową było objęcie władzy przez Hitlera w roku 1933. Dziś większość Niemców podziela stanowisko Weizsäckera.

26 kwietnia 1986: katastrofa atomowa w Czarnobylu

W kilka dni po awarii reaktora w elektrowni atomowej w Czarnobylu, chmura radioaktywna napłynęła nad Niemcy i na krótko wywołała panikę wśród ludności. Trzeba było zniszczyć góry żywności, obawiając się zarażenia chorobą popromienną. Ruch antyatomowy zyskał gwałtownie na znaczeniu, inicjując dyskusję o konieczności wycofania się z energetyki jądrowej. W czerwcu kanclerz Kohl powołał pierwszego ministra ochrony środowiska.

9 lipca 1989: podwójne zwyciąstwo w Wimbledonie

Republika Federalna jest nie tylko światową potęgą w piłce nożnej, ale także w tenisie. Po raz pierwszy na "świętej trawie Wimbledonu" króluje niemiecki duet: Steffi Graf wygrała turniej pań, a Boris Becker pokonał wszystkich męskich rywali. Oboje wygrali tu już raz wcześniej, ale oddzielnie. Wygrywając turniej wimbledoński po raz pierwszy w roku 1985, Becker był najmłodszym zwycięzcą w historii.

30 września 1989: exodus obywateli NRD

Masowa ucieczka obywateli NRD, szukających schronienia w ambasadzie RFN w Pradze czeskiej. Przez pewien czas na terenie placówki obozowało 4.000 uchodźców wschodnioniemieckich. Nowi przedostawali się przez parkan okalający ambasadę. Wielkim wybuchem radości uciekinierzy powitali informację ministra spraw zagranicznych RFN Hansa-Dietricha Genschera, że władze NRD zgodziły się na ich wyjazd do Republiki Federalnej, czyli: na wolność... Podobne sceny, ale na dużo mniejszą skalę, przeżywały także inne zachodnioniemieckie ambasady w krajach byłego bloku wschodniego.

9 listopada 1989: upadek muru berlińskiego

Na wieczornej konferencji prasowej członek biura politycznego SED Günter Schabowski poinformował, że obywatele NRD mogą od zaraz podróżować bez wizy do Niemiec zachodnich. Tłumy Berlińczyków ruszyły w kierunku muru. Po paru godzinach faktycznie otwarto granicę. Mur berliński runął - najpierw symbolicznie, potem został rozebrany. "My, Niemcy jesteśmy teraz najszczęśliwszym narodem na kuli ziemskiej!" - powiedział następnego dnia po otwarciu granicy burmistrz Berlina Zachodniego Walter Momper.