Nestor niemieckiej polityki: Walter Scheel ukończył 90 lat
8 lipca 2009
Karierę Walter Scheel rozpoczął w 1961 roku, gdy powołano go na stanowisko ministra ds. współpracy gospodarczej w rządzie Konrada Adenauera. W 1962 roku na znak protestu w związku z aferą „Spiegla” podał się wraz z innymi ministrami z FDP do dymisji. W 1966 roku, tym razem za rządów kanclerza Ludwiga Erharda, zrezygnował wraz z innymi ministrami z FDP z pełnionej funkcji, z powodu sporu o budżet.
Od 1969 roku Walter Scheel był szefem dyplomacji niemieckiej i wicekanclerzem w rządzie Willy Brandta. Wraz z Brandtem uważa się go za ojca, pierwotnie ostro krytykowanej przez opozycję, polityki wschodniej. Efektem obrania nowej drogi w polityce zagranicznej było podpisanie traktatów wschodnich z ZSRR, Polską i Czechosłowacją.
W 1970 roku jako pierwszy niemiecki minister spraw zagranicznych Walter Scheel odwiedził Izrael. Od 1974 do 1979 roku był czwartym prezydentem RFN.
Śpiewający prezydent
Ten jowialny Nadreńczyk, co z uwagi na jego popularność w społeczeństwie nikogo nie zdziwiło, podbił raz nawet niemiecką listę przebojów, wykonując z Męskim Stowarzyszeniem Śpiewaczym piosenkę ludową „Hoch auf dem gelben Wagen”(„Na żółtym wozie”).
W 1974 roku utwór ten znalazł się na 5 pozycji niemieckiej listy przebojów.
W 1976 roku jako prezydent Walter Scheel odmówił złożenia podpisu pod ustawą o zniesieniu „rachunku sumienia” odmawiających służby wojskowej. W 1979 roku zrezygnował z ponownej kandydatury na prezydenta
Był czy nie był w NSDAP?
W 1978 roku Scheel poinformował, że jako żołnierz wstąpił w 1942 roku do NSDAP i że jego członkostwo na skutek działań wojennych ustało. Tymczasem Archiwum Federalne w Berlinie podobno potwierdziło, że nie był członkiem NSDAP.
Wyróżnienia i odznaczenia
Politykowi FDP przyznano wiele nagród i tuziny międzynarodowych odznaczeń. Jest on też doktorem honoris causa licznych niemieckich i zagranicznych uniwersytetów.
Trzy małżonki
W 1988 roku Walter Scheel poślubił Barbarę Wiese. Jego pierwsza żona Eva Charlotte zmarła po 24 latach pożycia w 1966 roku. Druga żona polityka, Mildred Scheel, radiolog, założycielka i przewodnicząca „Deutsche Krebshilfe”, organizacji wspierającej walkę z rakiem, zmarła w 1985 roku na raka.
Niesłabnący autorytet
W połowie maja 2009 roku, na zjeździe Wolnych Demokratów w Hanowerze, Scheel wraz z innymi honorowymi przewodniczącymi FDP jak Hans Dietrich Genscher i Otto Lambsdorff zaproponował ponowny wybór Guido Westerwelle na lidera partii. W dużej mierze dzięki ich poparciu 48-letni polityk zdobył 96 procent głosów. Był to jego pierwszy tak wysoki wynik.
Uwypuklając zasługi Waltera Scheela, Guido Westerwelle powiedział tam między innymi: „Pański wkład w dzieło odprężenia i rozbrojenia jest dla nas zachętą do podejmowania, w obliczu utrzymującego się zagrożenia nuklearnego, dalszych działań na rzecz pokoju”.
Wolni Demokraci noszą go na rękach. Jest jednym z honorowych przewodniczących FDP i nadal ma wiele do powiedzenia w kwestiach merytorycznych.
(me/bs/dpa/ap/rtr)