Niemiecka prasa: Planiści projektu A380 przeliczyli się

Jak zauważa "Landeszeitung" z Lüneburga:

"U kołyski A 380 stała decyzja polityczna, a przy jego katafalku ekonomiczna. Na przełomie XX i XXI wieku w Europie panowała euforia. EU zafundowała sobie wspólną walutę europejską. Wkrótce miała zacząć rozszerzać się na wschód. W tamtych czasach zapadła decyzja o budowie największego samolotu pasażerskiego na świecie, aby udowodnić, że Europa jest na tym samym poziomie technicznym co USA. I to się udało. Airbus A380 zyskał rangę symbolu i stał się czymś w rodzaju latającego euro. Niestety pod względem ekonomicznym była to decyzja chybiona. Z drugiej strony w A380 należy widzieć pierwszy impuls w kierunku stawienia czoła USA w polityce i gospodarce, aby zdobyć niezależność strategiczną, co w obliczu nieprzewidywalności rządu Trumpa jest zadaniem bardziej aktualnym niż kiedykolwiek przedtem".

"Frankfurter Rundschau" pisze:

"Imponujące rozmiary A380 i związana z nimi pycha menedżerów, polityków i inżynierów sprawiły, że na jego pogrzebie musi teraz rozlec się dźwięk dzwonów żałobnych. Był to najbardziej ambitny projekt w historii europejskiego lotnictwa. Propagowali go zwłaszcza politycy francuscy, żeby pokazać USA i reszcie świata, że dysponują największym samolotem pasażerskim na kuli ziemskiej. Na przykładzie airbusa A380 można idealnie wręcz udowodnić, że to, co jest możliwe pod względem technicznym, niekoniecznie musi być przedsięwzięciem opłacalnym ekonomicznie".

"Westfälische Nachrichten" z Münster zwraca uwagę, że:

"W ostatnich latach komunikacja lotnicza uległa gruntownym zmianom. Linie lotnicze wolą wysłać na jedną trasę dwa samoloty średniej wielkości, niż ponosić straty wskutek niepełnego wykorzystania miejsc w takim powietrznym gigancie jak A380. W ten sposób mogą działać elastyczniej i zwiększają na trwałe wypełnienie miejsc w maszynie. Do tego dochodzi jeszcze to, że chińskie towarzystwa lotnicze konsekwentnie odmawiały nabycia największego europejskiego statku powietrznego. A bez wejścia na ten największy i najszybciej rozwijający się rynek na świecie projekt A380 nie miał szans powodzenia. Decyzja kierownictwa koncernu Airbusa nastąpiła w porę. Zamiast inwestować jeszcze więcej pieniędzy w model A380, który w oczywisty sposób nie ma przed sobą przyszłości, dla pracowników koncernu i jego akcjonariuszy lepsze jest wydanie ich na nowe projekty mniejszych samolotów. Tylko w ten sposób Airbus może stawić czoło swemu największemu konkurentowi - Boeingowi".

Podobnie widzi to komentator "Lübecker Nachrichten":

"Dumni planiści projektu A380 wielokrotnie się przeliczyli. Nie docenili ciężaru tego wielkiego samolotu i związanego z nim dużego zużycia paliwa. Mimo to koncern Airbusa odzyskał w 2015 roku nakłady wydane na rozwój tej maszyny dzięki pomocy finansowej państwa. Przedwczesne zakończenie tego projektu oznacza teraz stratę dla niemieckich podatników".

"Straubinger Tagblatt/Landshuter Zeitung" stwierdza:

"Airbus pociągnął teraz za hamulec bezpieczeństwa. Zasada «Więcej pasażerów oznacza większe zyski» nie sprawdziła się tak, jak tego oczekiwano. Airbusa A380 długo jeszcze będziemy oglądać na niebie. Entuzjaści lotnictwa mają zatem powód do radości. Ale także w lotnictwie obowiązuje prawo, że zmniejszone zużycie paliwa i ekonomiczne użytkowanie samolotu liczy się bardziej niż największy nawet prestiż"

Kropkę nad i stawia "Frankfurter Allgemeine Zeitung":

"A380 oznacza dla jego producenta, koncernu Airbusa, podwójną pomyłkę: przecenienie własnych sił i popytu na ten samolot ze strony linii lotniczych. Ten powietrzny gigant pojawił się na świecie tylko wskutek porodu kleszczowego, co brutalnie udowodniły ostre tarcia w obrębie koncernu. Europejskie fabryki uczestniczące w tym projekcie w większym stopniu walczyły ze sobą niż współpracowały. Trzeba było wymienić w nich znaczną liczbę menedżerów. Ale wszystko to nie miało wpływu na błędne decyzje. Największy rywal Airbusa, amerykański Boeing, wiedział już wtedy, dlaczego nie przystąpił do produkcji następcy czterosilnikowego modelu 747. Wcześniej niż Airbus postawił na mniejsze samoloty, dysponujące jednak wyjątkowo dużym zasięgiem, tak by pasażerowie mogli dotrzeć do celu bez kłopotliwych przesiadek".